Η χώρα μας έχει πολλά προβλήματα και  δεν είναι κοινοτυπία αυτή η διαπίστωση.
Πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά, ηθικά, αξιών…
Θα μου πείτε ότι παντού υπάρχουν προβλήματα…
Είναι συνυφασμένα με την σπειροειδή διαδικασία της εξελεγκτικής πορείας του ανθρωπίνου είδους και αυτού του πεπερασμένου προσωπικού ορατού τμήματος που οριοθετείται από την ζωή μας, ως χωροχρονική διάρκεια εμπειρίας,γνώσης, ενόρασης,εντυπωμένης κυτταρικής μνήμης, δημιουργικών αλληλεπιδράσεων, κοινωνικής οργάνωσης, συγκρότησης και συγκρούσεων ανάλογα με τη θέση και τον καταμερισμό εργασίας στο παραγωγικό μοντέλο.
Εδώ όμως τα πράγματα είναι λίγο χειρότερα…
Παθογένειες αιώνων βρίσκουν ακόμα πρόσφορο έδαφος και μας κρατούν σιδηροδέσμιους σε ένα αδιέξοδο βαθύ πηγάδι.
Όταν τα καταφέρνουμε και πάμε να ανέβουμε στην κορυφή ο “λίθος του Σίσυφου” που κουβαλάμε ξανακυλάει στη βάση του, εκεί στα ριζά της βασανιστικής επιβίωσης, της διασπαστικής μετριότητας και της χαοτικής περιδίνησης.
Η επταετία πέρα από τον παγανιστικό συμβολισμό του αριθμού επτά (7) υπήρξαν καθοριστικές στην σύγχρονη ελληνική ιστορία.
Μετά την καταστροφική εφτάχρονη δικτατορία των συνταγματαρχών με επίλογο την τραγωδία της Κύπρου, την Τουρκική εισβολή,την κατοχή του 40% της νήσου , τον ξεριζωμό από τις εστίες τους 200.000 Ελληνοκυπρίων και τον εποικισμό του Βορρά, η ακολουθήσασα επταετία του Κ. Καραμανλή με την πολιτική της “γέφυρας”, με εμπνευστή τον Ε. Αβέρωφ, απαλείφθηκαν όλα εκείνα τα ιστορικά στοιχεία λόγω της συν-γνωστής και όχι “στιγμιαίας” ιδεολογικής συγγένειας που να καθιστούν την ιστορική μνήμη ισχυρή και αποτρεπτική παρόμοιων μελλοντικών ενεργειών και παθημάτων και παρέμεινε ως ένα αποστεωμένο γεγονός λήθης με τον αποστειρωμένο τίτλο “επταετία”!
Τι έλειψε;
Οι καθαρτήριες α-λήθειες!
Δηλαδή η μνήμη!
Η συνειδητή κοινωνική μνήμη με εκείνα τα πολιτικά, ιστορικά, πολιτισμικά και αξιακά χαρακτηριστικά που την καθιστούν στέρεο βάθρο για μια  ασφαλέστερη μελλοντική συμπόρευση στην συνεχή κινητικότητα με την απαραίτητη αλλά πάντοτε επικίνδυνη μεταλλακτική αιωνιότητα της ύπαρξής μας…
Συνείδηση, Λόγος και Μνήμη συναποτελούν τον πλέον κατάλληλο πλωτήρα, την Ελευθερία…
Μόνο έτσι μπορούμε να αντιδράσουμε απέναντι στην “τυχαιότητητα” ή στις δυσκολίες μιας εντροπιαστικής κοινωνικής μετάλλαξης…
Παρά τα χρόνια που πέρασαν από κομβικά ιστορικά γεγονότα οι ηγεσίες εμφανίζονται ιστορικά ασύνδετες, απαίδευτες πολιτικά και ληθικού προσανατολισμού ως κεντρική επιλογή!
Τις τραγωδίες μας τις περαίνουμε δι ελέους και φόβου.
Δια του θυμικού και ουχί δια της λογικής.
Απουσιάζει η ανάλυση των αιτίων πολλαπλασιάζονται οι αίτιοι και τα αναθέματα!
Κάπως έτσι πορευόμαστε σήμερα…
Δια της μεθόδου της στρεβλώσεως και της παραχαράξεως υπηρετώτντας το προσωπικό και όχι το εθνικό και συνάμα αληθίνό!
Δεν μπορεί μετά την επταετή ιστορική εμπειρία της κρίσης και τα τεράστια προβλήματα που αυτή σώρευσε σε όλους μας υποθηκεύοντας μάλιστα και το μέλλον αγέννητων γενεών, να εμφανίζεται ο κ. Αλέξης Τσίπρας και να λέγει ότι  “Ο Κώστας Καραμανλής παρά τα λάθη του, οι όροι με τους οποίους πολιτεύτηκε και το κοινοβουλευτικό ήθος του δεν συγκρίνονται με αυτό της ηγεσίας που τον διαδέχθηκε”…
Δεν μπορεί όχι γιατί ένας “αριστερός” δεν συνάδει να λέει καλά λόγια για έναν “δεξιό” αλλά γιατί αυτό το συγκεκριμένο στρέφεται κατά της αλήθειας!
Γνωρίζει καλώς ότι αυτό είναι ψευδέστατο!
Όχι μόνο γιατί ο Κώστας Καραμανλής απαξίωσε την Βουλή και δεν εμφανιζόταν ποτέ αλλά οι όροι με τους οποίους πολιτεύθηκε ήταν η επανίδρυση της φαυλότητας,του ρουσφετιού, του κομματικού κράτους,της αναξιοκρατίας, της κατασπατάλησης του κοινωνικού πλούτου και της λαφυραγώγησής του από ημέτερους χρυσοκάνθαρους διπλασιάζοντας το χρέος της χώρας από της γεννήσεως της Ελληνικής Πολιτείας σε μια εξαετία, δίνοντας πλαστά στοιχεία στην ΕΕ, τα λεγόμενα “Greek Statistics”, κατέφαγε τα ασφαλιστικά αποθέματα και τις συντάξεις με τα δομημένα ομόλογα και με πλειάδα σκανδάλων οδήγησε την χώρα στο ΔΝΤ από το 2008!
Αυτά τα κατήγγειλε ο ίδιος ο κ.Τσίπρας ως ελάσσων και μείζων αντιπολίτευση, λέγοντας μάλιστα ότι δραπετεύοντας τα φόρτωσε στον κ. Παπανδρέου!
Η έκρηξη ειλικρίνειας ήταν βέβαια μια παρένθεση και μόνο…
Η πολιτική και για τους αυτοαποκαλούμενους “αριστερούς” μετατράπηκε σήμερα σε “προϊόν”!
Ένα καπιταλιστικό προϊόν των μεγάλων συμφερόντων με διαφημιστικό όχημα τους ίδιους!
Αυτό το απόσπασμα από την συνέντευξη του πρωθυπουργού από την εφημερίδα “Ντοκουμέντο” είναι ένα κρυπτογραφημένο μήνυμα με πολλούς αποδέκτες…
Μπορεί να ακούγεται καλά σε ένα κομμάτι της Καραμανλικής Δεξιάς…
Η αλήθεια πίσω από τις μάσκες και το παρασκήνιο είναι διαφορετική!
Η διατήρηση της εξουσίας έγινε πλέον αυτοσκοπός!
΄Ολες εκείνες οι “λυκοσυμμαχίες” που θα του επιτρέψουν να το πραγματώσει είναι πλέον η κύρα επιλογή του!
Το τίμημα δεν τον ενδιαφέρει…
Ούτε ως προς το μέγεθος ούτε σε ποιους αποδέκτες θα φορτωθεί.
Δεν είναι περίεργο που επιλέγει την τελική έφοδο και την πλαγιοκόπηση της κεντροαριστεράς και της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.
Γνωρίζει ότι δεν μπορεί να γίνει φορέας αλλαγής και κοινωνικού μετασχηματισμού…
Ίσως μέσα στην ματαιοδοξία του δεν γνωρίζει ότι το διαλυτικό και επικίνδυνο μήνυμα κρατικοδίαιτου παραδείσου, διατρεβλωτικής λήθης, πλασματικής συνύπαρξης και συμφιλίωσης που εκπέμπει , οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε ένα προδιαγεγραμμένο ναυάγιο στα ασφοδελά ακρογιάλια των μαύρων Δέλτων της Ιστορίας!

Δημήτρης Ψευτογκάς