Από τις πρώτες μεταμεσονύκτιες ώρες η Γερμανία, η Αυστρία, το Βέλγιο, η Ισπανία, η Φινλανδία, η Ελλάδα, η Ιταλία, το Λουξεμβούργο και η Πορτογαλία εγκατέλειψαν οριστικά τα εθνικά τους νομίσματα.

Λίγες εβδομάδες νωρίτερα η Ολλανδία, η Ιρλανδία και η Γαλλία είχαν θέσει τέρμα στην περίοδο της παράλληλης κυκλοφορίας του εθνικού τους νομίσματος και του ευρώ.

Το πέρασμα έγινε ανώδυνα. Ακόμη και οι Γερμανοί που ήταν τόσο προσηλωμένοι στο μάρκο εγκατέλειψαν χωρίς οδύνη το εθνικό τους νόμισμα, που υπήρξε το σύμβολο της οικονομικής αναγέννησης και της επανένωσης της χώρας τους.

Το ίδιο ισχύει και για τους Έλληνες, οι οποίοι είχαν το αρχαιότερο νόμισμα του κόσμου αλλά και για τους Ιταλούς που έριξαν τα τελευταία τους νομίσματα στη ”Φοντάνα ντι Τρέβι”.

“Το πιο χαρακτηριστικό είναι ίσως η πλήρης απουσία συγκίνησης και σε ορισμένες περιπτώσεις και ενδιαφέροντος”, δήλωσε ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Τζόναθαν Φολ.

Στο εξής 304 εκατομμύρια Ευρωπαίοι μοιράζονται το ίδιο νόμισμα, εγγύηση για μεγαλύτερη διαφάνεια στις τιμές και στις προσφορές και μακροπρόθεσμα για μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα στις οικονομίες της ζώνης του ευρώ, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών.

Ήδη ορισμένοι μιλούν για επικείμενη υποδοχή στην οικογένεια του ευρώ της Βρετανίας, της Δανίας και της Σουηδίας, οι οποίες έχουν αντιμέτωπη μία διστακτική -απέναντι στο κοινό νόμισμα- κοινή γνώμη.

Εκφράζονται ελπίδες ότι η επιτυχία της άνευ προηγουμένου οικονομικής μεταρρύθμισης, ανοίγει τον δρόμο και για άλλες μεταρρυθμίσεις, περισσότερο πολιτικού χαρακτήρα, αρχής γενομένης από τη διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία συζητείται από τη Συνέλευση για το μέλλον της Ευρώπης.

Η ανακοίνωση της ΤτΕ το 2002

Λήξη της παράλληλης κυκλοφορίας της δραχμής και του ευρώ

“Μετά τη λήξη της δίμηνης περιόδου παράλληλης κυκλοφορίας της δραχμής και του ευρώ, από σήμερα, 1 Μαρτίου 2002, το ευρώ αποτελεί το μόνο νόμιμο χρήμα στη χώρα μας, όπως και στις άλλες χώρες της ζώνης του ευρώ.

Η δραχμή ήταν το εθνικό μας νόμισμα κατά τα τελευταία 169 χρόνια, αλλά ήταν επίσης νόμισμα της Αθήνας και άλλων ελληνικών πόλεων στην αρχαιότητα. Στα νεότερα χρόνια πρωτοεκδόθηκε το 1833 αντικαθιστώντας τον φοίνικα, το πρώτο νόμισμα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους και έκτοτε η πορεία της συνδέθηκε με την ιστορία της Ελλάδος και την εξέλιξη της οικονομίας της, τόσο σε περιόδους ευημερίας και προόδου, όσο και σε περιόδους δημοσιονομικής και νομισματικής αναταραχής.

Η δραχμή συμμετείχε στο παρελθόν σε διάφορα νομισματικά συστήματα, όπως η Λατινική Νομισματική Ένωση, ο κανόνας του χρυσού, το σύστημα σταθερών ισοτιμιών Bretton Woods και ο Μηχανισμός Συναλλαγματικών Ισοτιμιών του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Συστήματος, που αποτελούσε προϋπόθεση για τη συμμετοχή της χώρας στην Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση.

H εισαγωγή των τραπεζογραμματίων και κερμάτων ευρώ και η απόσυρση των δραχμών εξελίχθηκε με απόλυτη επιτυχία. Το νέο νόμισμα έγινε γρήγορα αποδεκτό από το κοινό, όπως προκύπτει από τον υψηλό όγκο των συναλλαγών που πραγματοποιούνταν σε ευρώ από τις πρώτες ημέρες κυκλοφορίας του. Ηδη, στο τέλος Ιανουαρίου, το μερίδιο των τραπεζογραμματίων ευρώ στη συνολική κυκλοφορία τραπεζογραμματίων στην Ελλάδα ανερχόταν σε 74%, ενώ ο αντίστοιχος μέσος όρος για τη ζώνη του ευρώ ήταν 68%. Μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου είχαν αποσυρθεί περίπου 2,7 τρισεκ. δραχμές, που αντιστοιχούν σε ποσοστό 90% των δραχμών που ήταν σε κυκλοφορία στο τέλος του 2001.

Η Τράπεζα της Ελλάδος (στο κεντρικό κατάστημα και τα 27 υποκαταστήματά της) θα ανταλλάσσει, χωρίς επιβάρυνση, τραπεζογραμμάτια δραχμών με ευρώ, για 10 ακόμη έτη, δηλαδή μέχρι την 1η Μαρτίου 2012, και κέρματα για 2 ακόμη έτη, δηλαδή μέχρι την 1η Μαρτίου 2004. Κέρματα δραχμών θα ανταλλάσσονται για το ίδιο διάστημα και στις Δημόσιες Οικονομικές Υπηρεσίες (ΔΟΥ).

Επίσης μέχρι τις 31 Μαρτίου 2002, η Τράπεζα της Ελλάδος θα ανταλλάσσει με ευρώ, χωρίς προμήθεια, τα τραπεζογραμμάτια των εθνικών νομισμάτων των υπολοίπων χωρών της ζώνης του ευρώ”.