Η απόφαση του Υπουργείου Παιδείας για τη διδασκαλία μιας μόνο δεύτερης ξένης Γλώσσας στο Δημοτικό και το Γυμνάσιο ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου για απολύσεις στο Δημόσιο Σχολείο, οδηγεί σε παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών, καταστρατήγησης ωραρίου, κατάργησης των όποιων οργανικών θέσεων με το πρόσχημα της παύσης διδασκαλίας του επιστημονικού αντικειμένου.

Το μέτρο αυτό αποδεικνύει τι σημαίνει «Νέο Σχολείο»: «σχολείο ΑΕ», σχολείο διαφοροποιημένο, σχολείο με απλήρωτους, ελαστικά εργαζόμενους, χωρίς δικαιώματα εκπαιδευτικούς.

Η εξέλιξη αυτή εντάσσεται στην πολιτική αυτονομίας της «σχολικής μονάδας» και των γενικότερων αναδιαρθρώσεων στο εκπαιδευτικό σύστημα: Κενά και τοποθετήσεις ανά συγκεκριμένο σχολείο. Σχολεία αποκεντρωμένα με διαφορετικό αναλυτικό πρόγραμμα και διαφορετικό προσωπικό που θα το υλοποιεί κάθε χρονιά. Περιορισμός των προσλήψεων, αύξηση του ωραρίου εργασίας, περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων είναι κομμάτια του ίδιου «παζλ».

Συνάδελφε, συναδέλφισσα

Η απόφαση του Υπουργείου μας καταδικάζει στον εργασιακό μεσαίωνα!

Μην αναγνωρίζεις το δημόσιο χρέος και το έλλειμμα σαν δικό σου. Δεν έχεις καμία ευθύνη. Το χρέος είναι όλο «παράνομο», αποτυπώνει τις προκλητικές επιδοτήσεις των καπιταλιστών από τον κρατικό προϋπολογισμό, τις δεκάδες φοροαπαλλαγές που απολαμβάνουν, τους υπέρογκους νατοϊκούς εξοπλισμούς, τις αντιπαραγωγικές δαπάνες των ολυμπιακών αγώνων. Σε ένα χρόνο πάνω από 100 δις ευρώ (!) δόθηκαν στις τράπεζες, ενώ μόνο στις τράπεζες της Ελβετίας, οι καταθέσεις των ελλήνων καπιταλιστών ανέρχονται στα 600 δις ευρώ (!).

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΑΝΑΚΛΗΘΟΥΝ

ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ!

ü  Καμιά απόλυση! Καμιά συζήτηση για χάσιμο οργανικών θέσεων. Κάθε εκπαιδευτικός να έχει οργανική θέση!

ü  Σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους. Μαζικοί διορισμοί από το Υπουργείο Παιδείας. Κατάργηση κάθε μορφής ελαστικής απασχόλησης. Κατάργηση του ΑΣΕΠ.

ü  Μονιμοποίηση τώρα όλων των συμβασιούχων στην εκπαίδευση (αναπληρωτών, ωρομισθίων) χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

Καμμιά θυσία-την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία!