Ο χειμώνας καλά κρατεί και το κρύο με ιδιαίτερο πείσμα δεν θέλει να υποχωρήσει. Όμως, το πιο οδυνηρό είναι να διεισδύει παντού μέχρι και στις ψυχές των ανθρώπων, όπου η οικονομική παγωνιά της εποχής, που καθηλώνει τα πάντα στην κοινωνία, διαμορφώνει ταυτόχρονα και ένα καταθλιπτικό κοινωνικό τοπίο.
Έρχεται έτσι στη μνήμη μας ως επίκαιρη εικόνα το παραμύθι του Δανού Άντερσεν με το κοριτσάκι με τα σπίρτα, όπου καυτηριάζει την αδιαφορία των ανθρώπων για ένα ορφανό παιδάκι που προσπαθούσε να πουλήσει σπίρτα για να μπορέσει να κρατηθεί στη ζωή. Όμως, η αδιαφορία των ανθρώπων το οδήγησε να κάψει όλα τα σπίρτα μια παγερή νύχτα για να ζεσταθεί μέχρι να αφήσει την τελευταία του πνοή στο πλάι του δρόμου.
Δεν θα πάρω την πλευρά του Άντερσεν που δίνει μια μεταφυσική εξέλιξη ανακούφισης του παιδιού, αλλά τα σκληρά και παγερά γεγονότα που πρέπει η κοινωνία μας να αντιμετωπίσει, γιατί η εποχή μας με την οικονομική κρίση που την μαστίζει παρουσιάζει πάμπολλα ανάλογα ανθρώπινα γεγονότα που με πνεύμα αλληλεγγύης και ανθρωπιάς πρέπει όλοι μας να δούμε και να δώσουμε λύσεις.
Προς πείσμα των καιρών λοιπόν ας ορθώσουμε την ανθρώπινη και ευαίσθητη πλευρά της ζωής και ας αγκαλιάσουμε όσο μπορούμε κάθε τι που χρειάζεται άμεση προστασία για να οικοδομήσουμε μια ισχυρή κοινωνία αλληλεγγύης και ανθρωπιάς.

Μετά τιμής
Κυριάκος Ταταρίδης
Πρώην Βουλευτής Γρεβενών