Σήμερα η Αγία μας Εκκλησία τιμά τη μνήμη του μάρτυρος Θεμιστοκλέους και της αγίας παρθενομάρτυρος Ιουλιανής.

Η Αγία Ιουλιανή καταγόταν από επιφανή ειδωλολατρική οικογένεια της Νικομήδειας και έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Μαξιμιανού. Η σωματική της ομορφιά, η σύνεση και ο πλούτος της προκάλεσαν το ενδιαφέρον του αξιωματούχου Ελεύσιου, τον οποίο οι γονείς της ήθελαν να της δώσουν ως σύζυγο. Η σεμνή Ιουλιανή ωστόσο, έχοντας γνωρίσει από τον Απόστολο Παύλο την αλήθεια του Χριστού, δεν επιθυμούσε να γίνει σύζυγος ειδωλολάτρη. Η επίμονη άρνησή της οδήγησε σε καταγγελία της χριστιανικής της ιδιότητας στις ρωμαϊκές αρχές, που είχε ως συνεπακόλουθα τη φυλάκιση και τα φρικτά βασανιστήρια, στα οποία πρωτοστατούσε ο ίδιος ο Ελεύσιος.

Σε όλα αυτά τα διλήμματα και τις δοκιμασίες, που επέφεραν τα ποικίλα  βασανιστήρια, η Αγία έδειξε απαράμιλλη υπομονή, διακηρύσσοντας ότι κατά την ανάσταση των δικαίων, σημασία θα έχουν όχι οι πληγές του σώματος, αλλά οι πληγές που αφήνει στην ψυχή η ηθική πτώση και η κατάσταση της αμαρτίας, η οποία όμως συγχωρείται μέσω των αγιαστικών πράξεων της Εκκλησίας και κατεξοχήν με το ιερό Μυστήριο της Μετανοίας και Εξομολογήσεως.

Η μάρτυρας Ιουλιανή τελειώθηκε με ξίφος εντός της φυλακής. Το ήθος και η ανδρεία που επέδειξε έγιναν αφορμή να πιστέψουν στο Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό και να την ακολουθήσουν στο μαρτύριο, με θάρρος και πίστη σταθερή, πεντακόσιοι άνδρες και εκατό τριάντα γυναίκες.

Όπως σε κάθε εποχή, έτσι και σήμερα, υπάρχουν γυναίκες ηρωίδες που ζουν με αντίσταση και θάρρος τον καθημερινό αγώνα της ζωής, σύμφωνα με το Ιερό Ευαγγέλιο, περιφρονώντας κάθε είδους πρόσκομμα στο ηθικό και τίμιο, που διέπει το θέλημα του Θεού. Ζουν με σωφροσύνη και ανιδιοτέλεια το δρόμο που διάλεξαν στην πορεία της ζωής τους είτε ως μητέρες, σύζυγοι είτε ως μοναχές στην ολοκληρωτική αφοσίωση στο Θεό.