Έφυγε από τη ζωή στις 26.6.’23  πλήρης ημερών (95 ετών) ο τελευταίος από την παλαιά φρουρά του Συλλόγου των Σαράντα Μαρτύρων Κοζάνης, ο αγνός και άδολος Πάλλας Ιωάννης. Θα μπορούσα να τον ονομάσω ο παντρεμένος ιεραπόστολος, ή «ο ασκητής μέσα στον κόσμο», όπως τον χαρακτήρισε στον επικήδειο λόγο του ο Αρχιμανδρίτης π. Σεβαστιανός Τοπάλης. Ήταν άνθρωπος που χαιρόταν να αγαθοεργεί. Όπου υπήρχε ανάγκη ήταν παρών και ο κυρ-Γιάννης.

Παρών στις κατασκηνώσεις της Ι. Μητροπόλεως Φλωρίνης, στις οποίες προσέφερε για πολλά χρόνια πολύτιμες υπηρεσίες μαζί με τον μακαριστό Δημήτριο Τοπάλη στην αγορά, μεταφορά και διαχείριση των απαραίτητων αγαθών για την  εύρυθμη λειτουργία της κατασκήνωσης. Ο Μητροπολίτης π. Αυγουστίνος ονόμασε και τους δύο «τα ονάρια του Χριστού», ανθρώπους δηλαδή, που αναλαμβάνουν τις πιο βαριές και δύσκολες εργασίες. Ως παλαιό πνευματικό παιδί του Μητροπολίτη κυρού Αυγουστίνου ο Γιάννης, από τα χρόνια της επάρατης γερμανικής κατοχής, ήταν συνηθισμένος να προσφέρει πρόθυμα όλες τις υπηρεσίες του στον εμπνευστή των συσσιτίων της Κοζάνης για την ανακούφιση των πενομένων.

Παρών και στις ανάγκες ανακαίνισης της Ι. Μονής Ιλαρίωνος (Λαριού). Συμπαραστάτης του Αρχιμανδρίτη Ιλαρίωνος και στις οικοδομικές εργασίες της Μονής, αλλά και στην υγειονομική περίθαλψη του ίδιου, που είχε  επισφαλή υγεία.

Παρών και συμπαραστάτης στην Ι. Σκήτη του Προφήτου Ηλιού Αγ. Όρους. Έλειπε για μήνες ολόκληρους από το σπίτι του, προκειμένου να βοηθήσει τον ηγούμενο π. Ιωακείμ στις εργασίες αμπελοκαλλιέργειας, αλλά και απόσταξης των στέμφυλων.

Ο Γιάννης Πάλλας ήταν από τους πιο ελεήμονες ανθρώπους της Κοζάνης.  Μου είπε μία ημέρα γεμάτος συγκίνηση ο μακαριστός π. Αυγουστίνος Μύρου, τότε που άρχισε να θέτει σε λειτουργία τις εκκλησιαστικές κατασκηνώσεις Αγ. Τριάδος Βελβεντού, και οι ανάγκες ήσαν μεγάλες: «Μου παρέδωσε σήμερα ο κ. Γιάννης Πάλλας έναν φάκελο γεμάτο χαρτονομίσματα για τη λειτουργία της κατασκήνωσης».

Ο Γιάννης ήταν άνθρωπος πολύ φιλακόλουθος. Δεν έλειπε από καμιά ακολουθία της Εκκλησίας του Αγίου Νικολάου και αργότερα του Αγίου Κωνσταντίνου. Τον έβλεπες πάντοτε να στέκεται στο ίδιο στασίδι, αφού ερχόταν από τους πρώτους στο ναό και τα στασίδια ήταν ακόμη ακάλυπτα.

Ευτύχησε να έχει εκλεκτή σύζυγο, την κυρία Δόμνα, με την οποία απέκτησαν τέσσερα ζηλευτά παιδιά: την Αναστασία, τον Νίκο, τη Μαρίνα και τη Γεωργία. Αποτελούσαν μια πολύ δεμένη και συγκροτημένη οικογένεια. Χαίρονταν και οι δύο την πνευματική πρόοδο των παιδιών τους, τις σπουδές τους, και ευχαριστούσαν το Θεό για τις ευεργεσίες Του.  Όταν άρχισε λόγω γήρατος να έχει κινητικά προβλήματα, δεν ήθελε όμως να χάσει τις ακολουθίες της Εκκλησίας, τον βοηθούσαν να παιδιά του, πολλές φορές ο επίσης φιλακόλουθος Νίκος, και έτσι δεν στερούνταν τις πνευματικές τέρψεις και αγαλλιάσεις, που του πρόσφεραν αυτές.

Ο Γιάννης Πάλλας είχε μεγάλη πνευματική ωριμότητα. Τον βοήθησε σ’ αυτό η καθημερινή μελέτη της Αγίας Γραφής, η εντρύφηση σε εκκλησιαστικά περιοδικά και βιβλία πνευματικού περιεχομένου, αλλά και η αδιάλειπτη κατ’ οίκον προσευχή. Δεν φοβόταν καθόλου τον θάνατο. Είχε συμβιβαστεί πλήρως μαζί του. Δύο φορές σε συναντήσεις μας μου είπε: «Γιώργο, εγώ πρέπει τώρα να φύγω. Η Αγ. Γραφή λέει «τα έτη ημών ευδομήκοντα, εάν δε εν δυναστείαις ογδοήκοντα». Εγώ είμαι ήδη ογδόντα πέντε». Του απάντησα: «θα ζήσουμε όσα χρόνια μας δώσει ο Θεός»… Και του έδωσε ο Θεός άλλα δέκα χρόνια από τότε, στα οποία δεν έπαυε να τον ευχαριστεί με όλη του την καρδιά για όλα όσα του χάρισε: για την ευλαβή σύζυγο, για τα παιδιά, τους γαμπρούς και τη νύφη του, για τους συγγενείς και τους φίλους του. Σε όλους έδωσε και απ’ όλους  πήρε αγάπη. Μόλις ανήγγειλε ο γράφων το τέλος του στον Ιεροκήρυκα Αθηνών π. Δανιήλ Αεράκη, που τον γνώριζε καλά, αναφώνησε εκείνος: «Ήταν ο πιο αγνός Κοζανίτης».

Στην κηδεία του, που ήταν πάνδημη, με γεμάτο τον Άγιο Κωνσταντίνο, παρέστησαν έξι ιερείς και πολλοί ιεροψάλτες, που ομόρφυναν την ακολουθία. Οι ευλαβείς Κοζανίτες αποχαιρέτησαν με την ζωντανή παρουσία τους τον όντως ασκητικό και φιλακόλουθο Γιάννη Πάλλα. Ο π. Σεβαστιανός Τοπάλης και ο Πρωτοσύγκελος Κοζάνης π. Χριστοφόρος μετέφεραν στους λόγους τους τις ευχές και ευλογίες των Μητροπολιτών Φλωρίνης και Κοζάνης, που εκτιμούσαν βαθειά τον άνθρωπο της προσφοράς Γιάννη Πάλλα. Είθε ο Κύριος, τον οποίο αγάπησε εκ μέσης καρδίας ο αγαπητός σε όλους Γιάννης να του χαρίσει την ατέρμονη αιωνιότητα.