Η επιστήμη είναι η μεγαλύτερη κατάκτηση του ανθρώπου. Το δέχονται όλα τα νοήμονα όντα, πολύ δε περισσότερο για μένα ισχύει, διότι ο ιδεολογικός μου προσανατολισμός επιβεβαιώνεται καθημερινά από την επιστήμη και έτσι συμπορεύομαι μαζί τους. Δέχομαι όμως και την πρακτική εμπειρία σαν μία κατάκτηση του ανθρώπου.

Έτσι μετά από αυτόν τον απαραίτητο πρόλογο και θέλοντας να προχωρήσω στο θέμα, πρέπει να πω ότι με δόθηκε (με επίπονο τρόπο) η ευκαιρία να γνωρίσω την μαγική ταχυδακτυλουργική των χεριών ενός γνωστού Γρεβενιώτη, καθώς έμεινα καθηλωμένος από τη μέση μου.

-Τράβα ρε παιδί μου στον Κώστα και θα γίνεις καλά, με παρότρυνε η φίλη Μαρία.

Κάνοντας την ανάγκη φιλότιμο πήγα και βρήκα τον Κώστα Τζιότζιο, που γνώριζα μεν, αλλά δεν ήξερα ότι είχε τόσο μεγάλη πρακτική εμπειρία, ώστε να "λύνει" το πρόβλημα που για διάφορους λόγους δημιουργείται στο σκελετικό σύστημα του ανθρώπου. Ομολογώ ότι άλλος άνθρωπος μπήκα ας πούμε στο ιατρικό κρεβάτι και άλλος βγήκα. Ανέβηκα με πόνους – σφάχτες και κατέβηκα χαλαρός και χωρίς πόνους. Έτσι αποφάσισα να εκφράσω το θαυμασμό μου δημόσια, για την ικανότητα
μέσα από την πρακτική εμπειρία αυτών των ανθρώπων που θα ‘λεγα έχουν το "χάρισμα" από τη φύση να βοηθούν τους πάσχοντες συνανθρώπους τους. Με έκανε εντύπωση, επίσης, το πλήθος των ανθρώπων που επισκέπτονται τον Κώστα από όλη την Ελλάδα. Το τηλέφωνό του βουίζει συνέχεια από όλα τα σημεία της χώρας. Και όταν του λες τι χρωστάω, γελάει αρνούμενος και λέει ότι "η ευχαρίστησή μου είναι να βοηθάω τους συνανθρώπους μου".

Είναι αλήθεια ότι η επίσκεψή μου ήταν για μένα μία ευχάριστη νότα αυτό το τελευταίο διάστημα. Άφεριμ, Κώστα!