Θέλουμε να εκφράσουμε τους συναδέλφους :

που πιστεύουν σε ένα συνδικαλιστικό κίνημα ζωντανό, σύγχρονο, δημιουργικό, σε ανοιχτή αντιπαράθεση με παλαιοκομματικές νοοτροπίες και πρακτικές.

που πιστεύουν στις συλλογικότητες ως αναγκαία συνδετικά στοιχεία της κοινωνικής συνοχής.

που αγωνιούν για το μέλλον, που έλκονται από το νεωτερικό, που θέλουν την δημιουργία και την πρόοδο. Που επιζητούν την κοινωνική δικαιοσύνη σε ένα πλαίσιο ελευθερίας και δημοκρατίας,

που είναι κατά της δημαγωγίας, του καθεστωτισμού, της μιζέριας, της ηττοπάθειας και της αδράνειας.

Η διασφάλιση δημοκρατικών εργασιακών σχέσεων, οι οποίες κατοχυρώνουν τα δικαιώματα των εργαζομένων μέσα από ένα ισχυρό θεσμοθετημένο πλαίσιο αποτελούν τον κύριο στόχο κάθε συνδικαλιστικού υποκειμένου.

Απαραίτητη είναι η ύπαρξη συγκεκριμένων θεσμοθετημένων κανόνων, οι οποίοι πρέπει να είναι αποτέλεσμα συνεννόησης των ενεχομένων, να ρυθμίζουν τις εργασιακές σχέσεις και να διασφαλίζουν τον έλεγχο και τη λογοδοσία ως αντίβαρο στην βούληση του εργοδότη για την ύπαρξη ενός ανεξέλεγκτου διευθυντικού δικαιώματος και για την επιβολή εξατομικευμένων συμβάσεων και όρων εργασίας  και αμοιβής.

Η πλήρης απασχόληση, οι αξιοπρεπείς όροι εργασίας, η υγεία και η ασφάλεια των συναδέλφων, οι επαρκείς αποδοχές και η αντικειμενικότητα στην υπηρεσιακή και βαθμολογική εξέλιξη των εργαζομένων, η αξιοπρέπειά μας και η εργασιακή σταθερότητα αποτελούν αδιαπραγμάτευτα στοιχεία για όλους τους εργαζόμενους και είναι προτεραιότητά μας.

Η ανάπτυξη και η ευημερία των υπαλλήλων σε αντίθεση με αυτό που πρεσβεύει η προωθούμενη «εργασιακή ευελιξία» και οι ελαστικές σχέσεις απασχόλησης, αποτελούν βασικό συστατικό ανάδειξης και προόδου ενός κλάδου, όπως είναι αυτός των τραπεζών.

Σε αυτό το πλαίσιο αγωνιζόμαστε για την ύπαρξη και ενδυνάμωση θεσμών που αφορούν στην ίση μεταχείριση, στην τήρηση των ωραρίων και των εργασιακών κανόνων, στην πληρωμή όλων των υπερωριών, στην κατάργηση των 3 / 6 ελαστικών – επισφαλών μορφών εργασίας, στην ύπαρξη δημοκρατικών και διαφανών κανόνων υπηρεσιακής εξέλιξης και αξιοκρατίας μέσα και από την περιγραφή των θέσεων εργασίας και την προκήρυξη των θέσεων ευθύνης, και σε διαφανείς άμεσες προσλήψεις μόνιμου τακτικού προσωπικού, μέσα από την προκήρυξη δημόσιου διαγωνισμού (ΑΣΕΠ) με αντικειμενικό και αδιάβλητο τρόπο, ώστε να αποφεύγονται φαινόμενα εντατικοποίησης της εργασίας και η δημιουργία περιβάλλοντος εξαρτήσεων και εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

Η διαρκής, καθολική και υποχρεωτική εκπαίδευση των εργαζομένων αποτελεί αναγκαιότητα τόσο για τους συναδέλφους όσο και για την Τράπεζα, η οποία μέσω ενός άρτιου εκπαιδευτικού προγράμματος οφείλει να αναβαθμίζει την αξία του κυριότερου πόρου της που είναι οι εργαζόμενοι, με αποτέλεσμα να βελτιώνεται η αποδοτικότητά τους, καθώς και η ανταγωνιστικότητά της. Απαραίτητη είναι η σωστή διάγνωση των εκπαιδευτικών αναγκών και η εξυπηρέτηση συγκεκριμένων στόχων προς όφελος της Τράπεζας και του ανθρώπινου κεφαλαίου της.

Απαραίτητη προϋπόθεση για τη διασφάλιση ενός δημοκρατικού καθεστώτος εργασιακών σχέσεων είναι η διασφάλιση της συμμετοχής των εργαζομένων σε όλα τα στάδια διαμόρφωσής του.

 Κλαδικές – Επιχειρησιακές συμβάσεις

Είναι σαφές ότι ένας εργαζόμενος δεν μπορεί να νοιώθει ότι βρίσκεται σαν ίσος προς ίσο, όταν διαπραγματεύεται με μία μεγάλη επιχείρηση – Τράπεζα.

Είναι επιτακτική ανάγκη η θεσμική θωράκιση των εργαζομένων μέσα από την ύπαρξη κλαδικών και επιχειρησιακών συμβάσεων.

Στόχος μας είναι η διατήρηση του θεσμού των κλαδικών συμβάσεων που κατοχυρώνουν την αποτελεσματική προστασία των αμοιβών των τραπεζουπαλλήλων καθώς και ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο για τους ίδιους και τις οικογένειες τους, καλύτερους όρους για τη χορήγηση πρόσθετων παροχών όπως πχ. στεγαστικών και προσωπικών δανείων ενώ ρυθμίζουν θεσμικά με αποτελεσματικό τρόπο τον ενιαίο χρόνο εργασίας μας και περιέχουν ενιαίες ρυθμίσεις για την εκπαίδευση, την ισότητα τον πολιτισμό και τους όρους εργασίας των τραπεζουπαλλήλων.

 Στόχος των τραπεζιτών είναι οι ατομικές συμβάσεις με περιορισμένα δικαιώματα.

 Σε ότι αφορά τις επιχειρησιακές συμβάσεις είναι απαραίτητες στο βαθμό που προστατεύουν και βελτιώνουν τις αποδοχές μας μέσα από τα ισχύοντα επιδόματα ή τη θεσμοθέτηση νέων, καθώς και θεσμών που αυξάνουν τις μη μισθολογικές παροχές μας αλλά και βελτιώνουν περαιτέρω το καθεστώς των εργασιακών μας σχέσεων μέσα από θεσμικές ρυθμίσεις.