Γιατί να ασχολούμαστε με την αξιολόγηση, το ασφαλιστικό, το φορολογικό και τα δυσβάστακτα μέτρα που ψηφίστηκαν (θα χρειαστούν κι άλλα) και σιγά- σιγά πλησιάζει η ώρα της εφαρμογής;
Το βαρύ οικονομικό κλίμα κινδυνεύει να τυλίξει κάθε κυβερνητική δραστηριότητα ακόμα κι αν αυτή βρίσκεται σε σωστή κατεύθυνση….
Η κυβέρνηση αισθάνεται και είναι παγιδευμένη και ασφυκτικά πιεσμένη.
Τα Panama papers όπως και τα “πνιγμένα” σεξιστικά σκάνδαλα της στοχοποιημένης Βενεζουέλαςς των Τσάβες και  Μαδούρο, δεν ήταν ικανά να δώσουν μια ανάσα υπεκφυγής από την σκληρή και οδυνηρή πραγματικότητα.
Η δυσκολία παραγωγής πολιτικής έχει περιοριστεί σημαντικά.
Το άστρο του Αλέξη Τσίπρα χάνει την λάμψη και την γοητεία.
Δεν είναι αυτόφωτο.
Τελειώνουν οι αντιγραφές και οι κακέκτυπες ρέπλικες…
Οι δεξιοί εταίροι με τις στρατιωτικές στολές παραλλαγής και τις συνεχείς πτήσεις πλουτίζουν την πένα των γελοιογράφων και δημιουργούν μόνο προβλήματα στην κυβέρνηση.
Η Ειδομένη μετατράπηκε σε ξεχασμένη!
Το προσφυγικό είναι ένα ακόμα αγκάθι.
Από όπλο στραμμένο στην Ευρώπη έγινε όπλο στον κρόταφο της κυβέρνησης και της χώρας….
Χρειάζεται επειγόντως κάτι για να φτάσουμε χωρίς προβλήματα στο πολυπόθητο καλοκαίρι και στα μπάνια του λαού.
Με την εκκρεμή ακόμα αξιολόγηση και τις περσινές τραυματικές εμπειρίες για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και φυσικά για τη χώρα με τα κάπιταλ κοντρόλς,και το δημοψήφισμα φάρσα, έπρεπε να υπάρχει ένα ‘όπλο” για κάθε δυσμενή εξέλιξη….
Αυτό βρέθηκε….
Ονομάζεται Ανδρέας Παπανδρέου!
Μια συναρπαστική παγκόσμια πολιτική προσωπικότητα, ένας μεγάλος εθνικός ηγέτης που 20 χρόνια μετά τον θάνατό του συνεχίζει να λάμπει.
Αγαπήθηκε και μισήθηκε έντονα και ακραία.
Άλλαξε κυριολεκτικά τη μοίρα της χώρας και των ανθρώπων της.
Έδωσε δύο δεκαετίες καλύτερης ζωής σε εκατομμύρια ανθρώπους.
Έφερε στο φως και στο προσκήνιο τους μισούς Έλληνες που  βρίσκονταν στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού και στα απόνερα της ιστορίας, ως εμφορουμένους από “αντεθνικάς ιδέας”, εσαεί “ύποπτους”,” επικίνδυνους” και “ανεπιθύμητους”..
Ένωσε τους Έλληνες, αποκατέστησε, βάθυνε και πλατυνε την δημοκρατία,, αποκατέστησε τους αγώνες του λαού και την ιστορική μνήμη, έδωσε όραμα, ελπίδα, πολιτικά δικαιώματα, ελευθερίες, ίσες ευκαιρίες, αξιοπρέπεια και περηφάνια στον Έλληνα και στην Ελληνίδα.
Σφυρηλάτησε την Εθνική Λαίκή Ενότητα και το ανεπανάληπτο σύνθημα “Η Ελλάδα στους Έλληνες” έλαβε περιεχόμενο για πρώτη φορά μετά την Παλιγγεννεσία με μια πολυδιάστατη, ανεξάρτητη και υπερήφανη εξωτερική πολιτική.
Με τα κινήματα Ειρήνης, την κίνηση των ‘5″, τις σχέσεις με τους “Αδεσμεύτους”,και τις Αραβικές χώρες τις ευρωπαϊκές παρεμβάσεις του, τα ΜΟΠ και ακολούθως τα “πακέτα Ντελόρ” συνέτεινε στην παγκόσμια ειρήνη, στην ασφάλεια και στην μείωση των ανισοτήτων μεταξύ του πλούσιου Βορρά και του φτωχού και υπανάπτυκτου Νότου.
Πυλώνας σταθερότητας, ειρήνης, ανάπτυξης και προόδου,  επί των ημερών του, η μεγάλη δημοκρατική παράταξη και το ΠΑΣΟΚ
Οι αντίπαλοι σκληροί χρησιμοποίησαν όλα τα μέσα.
Ήταν ο μεγάλος στρατηγικός στόχος: Έπρεπε να εξοντωθεί πολιτικά και φυσικά!
Συκοφαντήθηκε ασύστολα, καθυβρίστηκε.
Αποκορύφωμα το “βρώμικο” 89.
Σύρθηκε στο Ειδικό δικαστήριο με χαλκευμένες κατηγορίες, ενώ αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα υγείας.
Οι κατηγορίες κατέρρευσαν…
Οι κατήγοροι παρά την προσωρινή και ισχνή πολιτική νίκη δεν άντεξαν…
Επανήλθε θριαμβευτικά με ποσοστό 47%!
Μέχρις ότου τον νικήσει ο θάνατος πρόλαβε να κάνει όλες τις κινήσεις αλλαγής πορείας και προσαρμογής, διείδε το μέλλον με ακρίβεια  και την σημερινή μετάλλαξη τη Ευρώπης, την εξασθένιση των εθνικών κυβερνήσεων, τα Διευθυντήρια και την κυριαρχία των αγορών.
Το έργο του τεράστιο.
Σε πολιτικό, ιδεολογικό και οικονομικό επίπεδο, σε εθνική και παγκόσμια κλίμακα.
Πολυσχιδές και πολύπλευρο δεν έχει αποτιμηθεί ακόμη.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου κρίθηκε από τον Ελληνικό Λαό και εδοξάσθη.
Είμαι σίγουρος ότι και η ιστορία δεν θα τον αδικήσει…
Μια θέση στις “χρυσές δέλτους” της σίγουρα θα τον περιμένει…
Το θέμα δεν χωράει στο παρόν…είναι τεράστιο!
Όμως η αναγγελθείσα από τον πρόεδρο της Βουλής τιμητική εκδήλωση , δεν στερείται πολιτικής υστεροβουλίας και υποκρισίας.
Η κυβερνητική πρόταση μοιάζει με …σκύλευση!
Από τα ‘ντολμαδάκια” του 1989, τους κατηγόρους, εγκλείστους του Σάλεμ και τους ναρκεμπόρους Μαμανείς με τα “πάμπερς”, την ηθική απαξίωση και τον αξιοθρήνητο στιγματισμό του, οι κληρονόμοι της βρώμικης πολιτικής συμπαιγνίας και συμμαχίας, ΤΙΜΗΤΕΣ του “Κλέφτη” και του “κρυφού αρχηγού της 17ης Νοέμβρη”!
Έτσι είναι όταν στερείσαι ηθικής και πολιτικής!
Το πρώτο δεν είναι ασύνηθες, ιδιαίτερα σήμερα, το δεύτερο επικίνδυνο για μια κυβέρνηση. πολύ δε περισσότερο για τον λαό και τη χώρα.
Όταν η αδυναμία παραγωγής πολιτικής  αναπληρώνεται με διογκωμένη παραπολιτική και γεγονότα-τελετές, ιδιαίτερα όταν περιστοιχίζεσαι από σοβαρότατα προβλήματα, αυτή είναι κατάντια.
Δεν μετενόησαν ούτε σωφρονίστηκαν οι “αγανακτισμένοι”κληρονόμοι των διωκτών του Ανδρέα και σημερινοί “τιμητές”.
Τα ίδια έκαναν και στον υιό του, τον Γιώργο Παπανδρέου με το “κακό” ΔΝΤ που τώρα έγινε καλό κατά τον Βούτση, το “Καστελόριζο”, το ακρωτηριασμένο και χαλκευμένο “λεφτά υπάρχουν” και την σκοτεινή ανατροπή του το 2011, όπως ακριβώς και τον παππού. του τον “Γέρο της Δημοκρατίας” μισητό εχθρό δεξιών και αριστερών…
Σκέφτονται το μεγάλο “πασοκογενές’ κομμάτι που εγκλωβίστηκε “παρασυρμένο” από εξωνημένους θεσιθήρες που μετακόμισαν με όπλα, κράνη και συνθήματα, “χαλκεία” και “Σειρήνες”, μιας άλλης εποχής.
Οι “παχιές” αγελάδες εξαφανίστηκαν, οι “εφτά πληγές” του Φαραώ έκαναν την εμφάνισή τους.
Οι απογοητευμένοι πολλοί και έτοιμοι να λακίσουν…
Μόνο ο μύθος του Ανδρέα μπορεί να ανακόψει την φυγή!
Έτσι σκέφτηκαν οι εμπνευστές…
“Τιμώντας” τον Ανδρέα, σώζουμε τις καρέκλες μας!
Αίσχος!
Ο Ανδρέας Παπανδρέου τιμήθηκε εν ζώή, εξελέγη τρείς φορές πρωθυπουργός από τον ελληνικό λαό με ασύλληπτα ποσοστά.
Ζεί στις καρδιές του δημοκρατικού λαού, σε όσους δεν τον πρόδωσαν, του στάθηκαν, τον σεβάστηκαν και τον τίμησαν διωκόμενο…
Ανήκει στο Έθνος, στην Ιστορία.
Το Ίδρυμα Ανδρέα Παπανδρέου διατηρεί άσβεστη τη φλόγα του έργου του.
Δεν χρειάζεται τώρα αυτά που απεχθανόταν και πολέμησε…
Όχι άλλη υποκρισία….
Σταματείστε αυτή την ανίερη και ατιμωτική πρακτική.
Αφήστε τον Ανδρέα ήσυχο στο “εύχος” του…
Ασχοληθείτε με την ζέουσα και ζώσα ζοφερή πραγματικότητα.

Δημήτρης Ψευτογκάς