Που να στεγάσω τα όνειρα μου … * ποίημα της Αγαθής Παπαδοπούλου
Που να στεγάσω τα όνειρά μου
τώρα που χάθηκε το σπίτι
της ελπίδας?
Το έκαναν κατάσχεση, οι σύντροφοι
Ευρωπαίοι και κλέψανε τα όνειρα
στη σκοτεινιά μιας νύχτα!!!
Άδεια κουφάρια μείναμε, χωρίς καμιά
ελπίδα και προχωράμε μόνοι μας. στο
δρόμο της Αβήσσου!
που οδηγεί στα τάρταρα και γυρισμό
δεν έχει, χωρίς αγάπη κι’ όνειρα, με
δύσκολο το πίσω!!!
Μα πρέπει να ξυπνήσουμε, να αλλάξουμε
πορεία!
να καθαρίσουμε μαζί, τους βαλτωμένους
δρόμους!
να φτάσουμε στο ξέφωτο, να αλλάξουμε
σελίδα
και να φωνάξουμε μαζί, μακριά εμείς απ’
όλους!