Όσο πλησιάζουν οι δημοτικές εκλογές, κόμματα, πολίτες και συνδυασμοί βρίσκονται σε διαρκή αναβρασμό, ένταση, αγωνία και αβεβαιότητα. Τα αδιέξοδα του πολιτικού/κομματικού συστήματος περιπλέκονται και αντανακλώνται στους σχεδιασμούς των επιτελείων των κομματικών σχηματισμών. Είναι πρωτοφανές αυτό που γίνεται τις τελευταίες μέρες κυρίως για μεγάλες περιφέρειες και  Δήμους. Τα κόμματα εξουσίας κυρίως ΝΔ και Σύριζα εγκλωβισμένα σε παλαιοκομματικές επιλογές φαίνεται ότι δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι οι πολίτες, τα μέλη τους και τα κατά τόπους κομματικά στελέχη κρίνουν με κριτήρια τοπικά και αντιπροσωπευτικά της βούλησης των πολιτών. Πολύ περισσότερο αδυνατούν να αντιληφθούν ότι οι ψηφοφόροι δεν είναι πλέον δεδομένοι για κανένα, έχουν απελευθερωθεί σε μεγάλο βαθμό από τα παλιά δεσμά της πελατειακής σχέσης (ελέω και χρεωκοπίας και μνημονίων) και αμφισβητούν επιθετικά τις επιλογές του κομματικού κέντρου. Οι κομματικές νομενκλατούρες θέλουν να επιβάλουν δημάρχους και περιφερειάρχες με μόνα κριτήρια τις δικές τους πολιτικές στρατηγικές αλλά και τις επιταγές του διεθνούς παράγοντα. Το μεγαλύτερο όμως  λάθος που γίνεται σ’ αυτές τις εκλογές είναι η εξαφάνιση του ίδιου του μηνύματος που έχει να κάνει με την πραγματική ουσία της πολιτικής, της δημοκρατίας και της λειτουργίας της καθημερινής ζωής των πολιτών.

Που είναι η εσωκομματική δημοκρατία και η βούληση των πολιτών αλλά και των τοπικών κοινωνιών που θα κληθούν να  ψηφίσουν για τους εκπροσώπους τους για την πενταετία 2014 – 2019; Πως θέλεις να επιβάλεις έναν κομματικό περιφερειάρχη πχ στην κεντρική Μακεδονία, που μένει στη Βούλα της Αθήνας και δεν έχει επαφή με την τοπική πραγματικότητα την ώρα που έχεις έναν πετυχημένο κομματικό περιφερειάρχη και τον στηρίζει η ίδια η περιφέρεια; Και πόσο δημοκρατικό είναι να απειλείς τα κομματικά στελέχη να πάρουν πίσω υπογραφές τους υπακούοντας στα κομματικά κελεύσματα; Ή πως εξηγείται η απόσυρση υποψηφίου περιφερειάρχη στη Δ. Μακεδονία που στηρίζεται από τις τοπικές κομματικές οργανώσεις επειδή έκανε μια απαράδεκτη δήλωση και την ίδια στιγμή να διατηρείς άλλον υποψήφιο στην Πελοπόννησο που δεν είναι επιθυμητός από τους τοπικούς και που στο πολύ πρόσφατο παρελθόν αμφισβήτησε καίρια τον νέο του αρχηγό. Πότε πχ ο υποψήφιος της ΝΔ στην Αθήνα περπάτησε τα τελευταία χρόνια και στάθηκε δίπλα στους πολίτες της Αθήνας; Και γιατί να επιβάλλεται για υποψήφιος περιφερειάρχης νυν δήμαρχος, γιός βουλευτού και ανιψιός υπουργού; Δηλαδή όλη η Στερεά Ελλάδα δεν είχε άλλη επιλογή και πότε ρωτήθηκε ο κόσμος, τα μέλη του κόμματος και τα στελέχη;

Οι πολίτες τα βλέπουν όλα αυτά και όχι μόνο στις μεγάλες πόλεις αλλά και σε άλλους δήμους γι αυτό διαμορφώνεται και ένα ρεύμα πολλών τοπικών συνδυασμών διότι τώρα επιχειρείται από τους ίδιους τους πολίτες πλέον να βγουν μπροστά και να διεκδικήσουν  και να απεγκλωβιστούν.

Στο κάτω – κάτω αυτό που ενδιαφέρει τον πολίτη είναι το πρωί βγαίνοντας από το σπίτι του να έχει καθαρό περιβάλλον, σχολεία και παιδικούς σταθμούς για τα παιδιά του, ΚΑΠΗ για τους γονείς του, κοινωνική πρόνοια για τους αναξιοπαθούντες, πάρκα, φωτισμό, δημοτική συγκοινωνία, προτάσεις πολιτισμού και αθλητισμού, και κυρίως χρηστή διοίκηση, διαφάνεια από συμβούλους και δημοτικούς άρχοντες που θα μπορούν να του προσφέρουν όλα τα παραπάνω μακριά από κομματικές ταμπέλες, ιδεολογικές καταβολές και πολιτικές αντιπαραθέσεις τύπου μνημονιακοί /αντιμνημονιακοί. Γι αυτό λοιπόν στις 19 Μαΐου θα είναι τέτοιες οι ανατροπές  κομματικών υποψηφίων που οι δημοτικές εκλογές  και η σχέση τους με το μέλλον των τοπικών κοινωνιών θα συσχετισθεί με τις επερχόμενες βουλευτικές και το μέλλον της Ελλάδας.

*Ο Γιάννης Μήτσιος είναι υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο Ηρακλείου Αττικής.