Τον Φεβρουάριο του 1994 το ελληνικό κοινοβούλιο, ύστερα από 72 χρόνια λήθης, αναγνώρισε την γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού και καθιέρωσε τη 19η Μαΐου ως ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας. Αυτό σημαίνει πως η Ελληνική Πολιτεία, όλες οι κυβερνήσεις, αναλαμβάνουν όλες τις ηθικές, πολιτικές και διπλωματικές υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτή την αναγνώριση. Οφείλουν δηλαδή να θέσουν το ζήτημα στους θεσμούς της διεθνούς κοινότητας και κυρίως όμως να το προσθέσουν στην ατζέντα των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Η επίσημη όμως πολιτική ακολούθησε άλλους πολιτικούς και ηθικούς δρόμους. Στα πλαίσια μιας αδιαφανούς, λαθραίας και ανέντιμης πολιτικής, με τη συνενοχή των εκάστοτε επίσημων αντιπολιτεύσεων, προώθησαν ενέργειες που στόχευαν στην ντε φάκτο ακύρωση του νόμου που αναγνώριζε την Ποντιακή Γενοκτονία. Αλλά και οι διάφορες εκδηλώσεις που σχεδιάζονται από διάφορους επίσημους και ανεπίσημους, οι οποίες υποβιβάζουν το Ποντιακό σε ένα λαογραφικό, και αυτό αλλοιωμένο ζήτημα, υποβαθμίζουν τον τεράστιο διανοητικό, ηθικό και πολιτικό αγώνα του Μιχάλη Χαραλαμπίδη για την αναγνώριση και διεθνοποίηση της Ποντιακής Γενοκτονίας.

Απέναντι στη Ύβρη αυτής της άναρθρης, υποκριτικής «ψευτοπολιτικής και ψευτοακαδημαϊκης» κομπογιαννίτικης ψαλτικής για τη Μικρά Ασία και της απραξίας που τη συνοδεύει, θα προβάλλουμε ένα άλλο χαρακτηριστικό της κληρονομιάς μας. ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ.

Ούτε κλαυθμοί,, ούτε οδυρμοί, ούτε επαναλαμβανόμενη ψαλτική για τη γενοκτονία, αλλά διαρκής ανανέωση και εμπλουτισμός του αγώνα μας. Το θέμα μας προς συζήτηση και δράση είναι και θα συνεχίσει να είναι τα επόμενα χρόνια ¨Το Παλιό και Νέο Ανατολικό ζήτημα – Η λύση του Τουρκικού Προβλήματος – Η Ανθρωπιστική Ελλάδα – Η Ανθρωπιστική Ευρώπη¨

Την Κυριακή 19 του Μάη, ημέρα Μνήμης και Ανθρωπισμού, θα προχωρήσουμε σε δύο δράσεις υψηλού συμβολισμού, συνεχίζοντας τον αγώνα στο δρόμο που χάραξε ο Μιχάλης.

Πρώτον, στους Ναούς της του Θεού Σοφίας, ή στους Μητροπολιτικούς Ναούς των πόλεων και των χωριών ανάβουμε δύο κεριά.

Το ένα είναι για τους νεκρούς της Γενοκτονίας των ετών 1914-1922. Των γυναικών, των

παιδιών, των γερόντων, των ανδρών. Η κεμαλική μηχανή λειτούργησε αδηφάγα στον Πόντο.

Το δεύτερο για τα θύματα της πολύμορφης γενοκτονίας, της Εθνοκτονίας των ετών 1922- 2024 στον Ιστορικό Πόντο. Τα θύματα αυτής ομιλούν την πλησιέστερη προς την Αρχαία Ελληνική

ομιλούμενη σήμερα γλώσσα.

Δεύτερον, την Κυριακή 19 Μαΐου στις 12 το μεσημέρι θα στεφανώσουμε εκ νέου τους νεκρούς μας, τα θύματα των θαλάσσιων Νταχάου, των αμφίβιων Άουσβιτς του Πόντου ρίχνοντας στεφάνια από τη γέφυρα του Αλιάκμονα.

Βάζουμε μ΄αυτόν τον τρόπο τα θεμέλια ενός ευγενούς κινήματος που πρωταγωνιστές δεν είναι μόνο οι Πόντιοι. Είναι όλοι οι Έλληνες.

Καλούμε όλες και όλους, προτάσσοντας στην κεμαλοϊσλαμική βαρβαρότητα τον ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟ, να συμμετάσχουν.

Όμιλος πολιτικού προβληματισμού Δυτικής Μακεδονίας

«Μιχάλης Χαραλαμπίδης»