Η δράση Λογοτεχνία και σινεμά έκλεισε τον κύκλο της προσαρμοσμένη στις ανάγκες των μικρών μας φίλων. Ο ευρύτερος προβληματισμός για τους τρόπους αποκωδικοποίησης της εικόνας ως εργαλείο κριτικής κατανόησης του σύγχρονου κόσμου συναντήθηκε δημιουργικά με το κατεξοχήν κοινό που αλληλεπιδρά πολύπλευρα με οπτικοακουστικά ψηφιακά ερεθίσματα.

Η στοχοθεσία της δράσης ήταν:

• Να κατανοήσουν τα παιδιά ότι η λογοτεχνία και ο κινηματογράφος είναι διαφορετικά είδη.
• Να σκεφτούν ποιο από τα δύο είδη θεωρούν πιο σημαντικό και γιατί. Ενδεχομένως, να αναθεωρήσουν παγιωμένες απόψεις.
• Να γνωρίσουν τη σύμβαση της σεναριακής γραφής.
• Να μπουν στη διαδικασία να γράψουν μια σκηνή που βασίζεται σε λογοτεχνικό βιβλίο.
• Να γνωρίσουν επαγγέλματα που συνδέονται με τη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο.
• Να διασκεδάσουν, να νιώσουν δημιουργικά και ίσως να ανακαλύψουν την κλίση τους στο συγκεκριμένο είδος γραφής.

Μετά την υποδοχή των παιδιών στον χώρο της ΔΗ.ΚΕ.ΒΙ., παίξαμε το παιχνίδι «τι μου αρέσει και τι δεν μου αρέσει». Η άσκηση δημιουργικής γραφής  του Roland  Barthes, προσαρμοσμένη στον προφορικό λόγο, χαλάρωσε τους μικρούς μας φίλους και βοήθησε να γνωριστούμε καλύτερα.

Με αφόρμηση  τον Roald Dahl, συγγραφέα αγαπημένων βιβλίων των παιδιών όπως η Ματίλντα, Ο Τσάρλι και το εργοστάσιο της σοκολάτας, ο Τζέιμς και το γιγαντοροδάκινο, Ο μεγάλος φιλικός γίγαντας κ.ά., που μεταφέρθηκαν στο σινεμά,  ξεκινήσαμε τη συζήτηση για τη σχέση λογοτεχνίας και κινηματογράφου. Εντυπωσιαστήκαμε από τις γνώσεις τους,  καθώς ήταν καλά πληροφορημένα για τα βιβλία που αποτέλεσαν την πηγή πολλών παιδικών και εφηβικών  ταινιών.

Οι θέσεις τους αναφορικά με τις διαφορές βιβλίου – κινηματογραφικής  μεταφοράς εστίασαν στο ουσιώδες: οι λέξεις και η εικόνα, η  δική μου φαντασία έναντι της   φαντασίας των δημιουργών της ταινίας.

Εξηγήσαμε τα βασικά στοιχεία της σεναριακής γραφής με ένα πρότυπο σεναρίου βασισμένο σε μύθο του Αισώπου. Τα παιδιά μελέτησαν τη φόρμα, κατέθεσαν τις απορίες τους και στη συνέχεια χωρίστηκαν σε πέντε ομάδες. Τα μεγαλύτερης ηλικίας παιδιά  ασχολήθηκαν με το Το μόνον της ζωής μου ταξείδιον του Γεώργιου Βιζυηνού ενώ τα μικρότερα μετέφεραν σε σεναριακή γραφή σκηνές από μύθους του Αισώπου. Τα ελεύθερα πνεύματα ενθαρρύνθηκαν να γράψουν τη δική τους  ιστορία. Επέδειξαν  υποδειγματική κατανόηση των συμβάσεων της σεναριακής φόρμας, έδωσαν δείγματα διακειμενικότητας αντλώντας έμπνευση από πολλές διαφορετικές αφηγήσεις, απέδωσαν με μοναδικό τρόπο το πνεύμα της πρωταρχικής πηγής. Στο τέλος, διάβασαν τις σκηνές  που έγραψαν  με χαρά και περηφάνια  μπροστά σε όλους μας και ορισμένες και ορισμένοι ζήτησαν να συνεχίσουν το σενάριο στο σπίτι με την υπόσχεση να μας το διαβάσουν ολοκληρωμένο  στην επόμενη δράση της ΔΗ.ΚΕ.ΒΙ.

Τη δράση συντόνισαν η Κατερίνα Βάιου και η Θεολογία Ταρλατζή.