Η αριστουργηματική και θρυλική ταινία, “Το κοπάδι” του Γιλμάζ Γκιουνέι, που τη γύρισε και την υπόγραψε τυπικά ο βοηθός του Ζεκί Όκτέν, αφού ο Γκιουνέι ήταν στην φυλακή για πολιτικούς λόγους μπορεί να ενέπνευσε τον Σταύρο Θεοδωράκη να ιδρύσει πολιτικό κόμμα με τον ποιητικό τίτλο “Το ποτάμι”….

“….Το κοπάδι είναι το φθίνον και ανεστραμ­μένο έπος της πτώσης και της διάλυσης μιας υπερ πατριαρχικής οικογένειας Κούρδων νομάδων, που έρχονται στην Άγκυρα να πουλήσουν το κοπάδι τους. Η ταινία παρακο­λουθεί τούτη τη φοβερή κάθοδο προς τον «πολιτισμό» μιας κοινωνίας που στηρίζεται ακόμα σε ό,τι απόμεινε από μια πανάρχαια φεουδαρχία, και που είναι υποχρεωμένη να αστικοποιηθεί με ρυθμό καλπαστικό. Όλο το δράμα της σημερινής Τουρκίας έ­χει τη ρίζα του σε τούτη την ιστορική επιτάχυνση, που δημιουργεί μια ουσιαστικά επα­ναστατική κατάσταση. Ο Γκιουνέι, λοιπόν, περιγράφει με έναν τρόπο εκπληκτικό τούτο το προτσές της αστικοποίησης και ριζοσπαστικοποίησης της πατρίδας του, χρησιμο­ποιώντας το μέρος (την ιστορία μιας οικογένειας) αντί του όλου (την Ιστορία της Τουρκίας). Τούτο το ταξίδι σε χώρο είναι στην πραγματικότητα ένα ταξίδι σε χρόνο ιστορικό, μια αναδρομή στην τουρκική ιστορία και μια σύνοψη της, που οδηγεί έμμεσα στο καίριο ερώτημα: είναι δυνατόν να υπερπηδηθεί, στην Τουρκία, το αστικό στάδιο στην εξέλιξη της; Η σχολαστική και πανέξυπνη περιγραφή του χάους και του αδιεξόδου δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για μια καταφατική απάντηση, που λανθάνει συμπαραδηλωτικά μέσα στο καταδηλωτικό επίπεδο της ρεαλιστικής μυθοπλασίας. Το τρένο δε μεταφέρει μόνο το κοπάδι από τα υψίπεδα της κεντρικής Μικρός Ασίας στην Άγκυρα, αλλά ολόκληρο το τουρκικό έθνος που έχει μπει πια στις ράγες της Ιστορίας και έχει φορτωθεί στα βαγόνια της εξέλιξης. Όλες οι ληστείες, οι απάτες και οι εκβιασμοί που τελούνται καθ’ οδόν από ληστές παράνομους και νόμιμους, που έχουν κατακλύσει την Τουρκία, δεν είναι δυνατόν να ανακόψουν την πορεία του τρένου προς ένα αν­θρωπινότερο μέλλον…».