Μία φρικιαστική ιστορία εφαρμογής της σύγχρονης ευγενετικής από την Καλιφόρνια, την ιδια πολιτεία που ήταν κάποτε γνωστή ως εκείνη με τα υψηλότερα ποσοστά στειρώσεων, με 20.000 ανθρώπους να έχουν χάσει την ικανότητά τους να τεκνοποιήσουν μεταξύ 1909 και 1964. Ήταν τόσο ευρέως γνωστή η πρακτική αποτροπής των “αδυνάμων” από την τεκνοποίηση, που βάση ιστορικών πηγών, οι Ναζί επικοινώνησαν το 1930 με το τμήμα που διαχειριζόταν το πρόγραμμα στην Καλιφόρνια. Το να επιθυμούν να συμβουλευτούν οι Ναζί τους ανθρώπους αυτούς, σημαίνει ότι κάτι λάθος θα πρέπει να έκαναν.

Το ντροπιαστικό αυτό παρελθόν όμως επέστρεψε να στοιχειώσει την πολιτεία της Καλιφόρνια, καθώς βγήκε στην επιφάνεια μια νέα αναφορά που αποκαλύπτει ότι 150 γυναίκες κρατούμενες των φυλακών στειρώθηκαν κατά το διάστημα 2006-2010, χωρίς κρατική έγκριση.

Η έκθεση αναφέρει ότι τουλάχιστον 148 γυναίκες υποβλήθηκαν σε επεμβάσεις στείρωσης, μάλιστα μεταξύ 1997 και 2010 το κράτος πλήρωσε 147.460 δολάρια σε γιατρούς για την πραγματοποίησή τους. Σύμφωνα με κρατούμενες και τους δικηγόρους τους, το προσωπικό των φυλακών στόχευε σε γυναίκες που πίστευαν ότι θα επέστρεφαν στη φυλακή και πάλι μετά την αποφυλάκισή τους.

Ο γυναικολόγος Δρ. James Heinrich, ο οποίος εργαζόταν στη φυλακή για γυναίκες, Valley State Prison, υποστηρίζει ότι η πρακτική αυτή βοήθησε φτωχές γυναίκες, οι οποίες αντιμετώπιζαν την πιθανότητα επιπλοκών από μελλοντικές καισαρικές επεμβάσεις, προσθέτοντας ότι, αν και αυτό αποτελεί πιθανότητα, δεν είναι το βασικό του κίνητρο. Ο “καλός” γιατρός συνέχισε αναλύοντας τα οικονομικά συμφέροντα της επιλογής των χειρουργείων, υποστηρίζοντας ότι το χρηματικό ποσό που δαπανήθηκε δεν ήταν τόσο αξιόλογο σε σύγκριση με τις δαπάνες που συνεπάγονταν οι εναλλακτικές. “Για μια περίοδο 10 ετών, οι χρηματικές δαπάνες δεν είναι και τόσο μεγάλες συγκριτικά με τα χρήματα που δαπανούνται από την πρόνοια για τα ανεπιθύμητα αυτά παιδιά που γεννιούνται.

«Όλες οι κρατούμενες επιθυμούσαν να πραγματοποιηθεί η επέμβαση,» είπε ο γιατρός σχετικά με τις στειρώσεις. «Αν επιστρέψουν ένα ή δύο χρόνια αργότερα ισχυριζόμενες πως «κάποιος με ανάγκασε να το κάνω», αυτό θα είναι ψέμα. Απλά θα πρόκειται για κάποιον που επιθυμεί να πάρει αποζημίωση απ’το κράτος. Μα δεν επιδεικνύει σεβασμό και συμπόνοια; Ο Heinrich έχει κατονομαστεί από τις κρατούμενες των φυλακών ως ένας από τους γιατρούς που συχνά τις προσέγγιζε και τις πίεζε να κάνουν την επέμβαση, με την πλειονότητα των περιπτώσεων να μην έχει καν λάβει την παραμικρή δικαιολογία για την αναγκαιότητά της. Εντούτοις θα πρέπει να πιστέψουμε ότι έκανε το σωστό.

Όμως, όχι μόνο είναι ηθικά λάθος να πιέζει κανείς μία γυναίκα να κάνει μια τέτοια επέμβαση, αλλά είναι και παράνομο. Μάλιστα ο ομοσπονδιακός νόμος καθιστά παράνομη την χρήση ομοσπονδιακών πόρων για την πραγματοποίηση στειρώσεων σε κρατούμενες. Βάση της νομοθεσίας της πολιτείας της Καλιφόρνια, πριν από την έγκριση κονδυλίου για την επέμβαση, η Επιτροπή Αναθεώρησης Θεμάτων Υγείας και Πρόνοιας (Health Care Review Committee) θα πρέπει να εξετάσει κάθε περίπτωση ξεχωριστά. Αυτό όμως στην περίπτωση των κρατουμένων δεν έγινε ποτέ, καμία αίτηση δεν υποβλήθηκε στην επιτροπή.

Η Δρ. Ricki Barnett, η οποία ελέγχει το κόστος και τις επεμβάσεις που γίνονται εκ μέρους της υπηρεσίας για την έγκριση κονδυλίων (California Prison Health Care Receivership), έδωσε εντολή να σταματήσουν οι πρακτικές στείρωσης, αφού ένας κρατικός υπάλληλος την ενημέρωσε για το ζήτημα. Στις συναντήσεις που ακολούθησαν, η Barnett παραθέτει έναν απαράδεκτο ισχυρισμό σχετικά με τους εμπλεκόμενους υπαλλήλους: Ο 16ετής περιορισμός για τις στειρώσεις έδειχνε να αποτελεί νέο για τους διοικητές υγείας των φυλακών, τους γιατρούς, τους νοσηλευτές και το συμβαλλόμενο προσωπικό υγείας. Μάλιστα, κανένας από τους γιατρούς δεν γνώριζε ότι χρειαζόταν άδεια για να πραγματοποιήσει τις επεμβάσεις στείρωσης στις κρατούμενες. Όλοι λειτουργούσαν με δεδομένο ότι επρόκειτο για κάτι εντελώς λογικό, όπως δήλωσε.

Αυτή είναι ενδεχομένως η πιο αηδιαστική αποκάλυψη στην όλη ιστορία: πίστευαν ότι όλα είναι εντάξει. Το να πιέζουν γυναίκες που έχουν πιάσει πάτο στο να εγκαταλείψουν την ικανότητά τους να αποκτήσουν άλλο παιδί θεωρούσαν ότι είναι κάτι λογικό.

Ο Heinrich παραδέχτηκε ότι συστηματικά προσδιόριζε ποιες γυναίκες είχαν τις μεγαλύτερες πιθανότητες να εξαρτιούνται σε όλη τους τη ζωή από την πρόνοια, ώστε να τις υποβάλει στην επέμβαση. Ο ίδιος πίστευε ότι δεν θα πρέπει να πληρώνουμε για ολά αυτά τα “ανεπιθύμητα” μωρά.

Οι επεμβάσεις αυτές δεν ήταν ιατρικά απαραίτητες, ήταν η προσωπική του αποστροφή για τις γυναίκες αυτές που τον ώθησαν να προχωρήσει στα χειρουργεία. Η λογική που αποτέλεσε βασική κινητήριο δύναμη, είναι ότι οι κρατούμενες δεν αξίζουν να κάνουν παιδιά. Η ιδεολογία αυτή συγκενεύει μα αυτή της γενετικής εκκαθάρισης.

Ο Heinrich και οι υπόλοιποι εμπλεκόμενοι, έπαιζαν το ρόλο του δικαστή, των ενόρκων και των εκτελεστών ταυτόχρονα. Αυτό είναι και ο ορισμός της ευγενετικής. Φυσικά οι γυναίκες έπρεπε να εγκρίνουν το χειρουργείο, αλλά υπό ποιες συνθήκες δέχτηκαν; Σε μία περίπτωση, μία γυναίκα δήλωσε ότι ερωτήθηκε κατά τη διάρκεια του τοκετού και ενώ ήταν δεμένη. Ο τοκετός αποτελεί μία από τις πιο επώδυνες εμπειρίες που θα βιώσει μια γυναίκα και είναι ευνόητο ότι κατά τη διάρκεια αυτού δε μπορεί να κληθεί να πάρει τέτοιου είδους αμετάκλητες αποφάσεις.

Οι επεμβάσεις πλέον σταμάτησαν, αλλά η ζημιά είναι ανεπανόρθωτη. Δυστυχώς για την Καλιφόρνια, δε μπορεί ακόμα να αποστασιοποιηθεί από τη σκοτεινή της ιστορία. Η ιστορία, αν και σε μικρότερη κλίμακα, επαναλήφθηκε. Πρόκειται για μια ιστορία κατάχρησης εξουσίας. Δυστυχώς, οι εμπλεκόμενες γυναίκες δε θα μπορέσουν ποτέ να δικαιωθούν ή να αποζημιωθούν.

Πηγή: left.gr