Την πρώτη φορά που τους πέτυχα, συνέβη κάτι που μου συμβαίνει σπάνια με ελληνικές τηλεοπτικές παραγωγές. Ήθελα να τους ξαναδώ. Νομίζω το ίδιο συμβαίνει σε πολλούς: όταν βλέπεις τον Σάκη Τανιμανίδη και τον Γιώργο Μαυρίδη στο World Party, κολλάς.

Τώρα δεν τους αμφισβητεί κανείς, το 2008 όμως, όταν οι δυο κολλητοί απ’ τη Θεσσαλονίκη έδωσαν πιλότο της συγκεκριμένης εκπομπής στα κανάλια, έφαγαν πόρτα. Η ιδέα είχε ξενίσει τα στελέχη. Λογικό, η συνταγή δεν έχει ούτε μαγειρική, ούτε κουτσομπολιό, ούτε σελέμπριτι καλεσμένους, ούτε ζώδια, ούτε παρουσιάστριες με σορτσάκια.

Έχει δυο χύμα τυπάκια που εξερευνούν τον κόσμο. Όχι όμως σαν απλοί παρατηρητές. Έχουμε δει κι αν έχουμε δει ταξιδιωτικές εκπομπές με τέτοιους, από κάποιο σημείο και μετά κόβεις φλέβα.

Ο Σάκης κι ο Γιώργος βουτούν στην καθημερινότητα του τόπου που επισκέπτονται: κάνουν γιόγκα στο Δελχί, μπαίνουν στην «πισίνα του διαβόλου» στην Αφρική, μένουν στη ζούγκλα στον Αμαζόνιο, κυνηγούν με τόξα μαζί με τους ιθαγενείς στην Τανζανία. Κι όλα αυτά τα περνούν μέσα απ’ το φίλτρο της φιλίας, την αλήθεια και το χιούμορ τους, που είναι άφθονο.

Ανάλογη αίσθηση για παράδειγμα σου αφήνει και το ταξιδιωτικό-γευσιγνωστικό ”No reservations” του Antony Bourdain. Ο τύπος δεν είναι απλώς δοκιμαστής γεύσεων. Είναι κυρίως δοκιμαστής εμπειριών και καταστάσεων, τις οποίες παρουσιάζει με τον δικό του τρόπο. Γι’ αυτό σε κρατάει μαζί του επί 142 επεισόδια.

Γενικά, έχει ενδιαφέρον να βλέπεις ανθρώπους να κάνουν πράγματα με τον δικό τους τρόπο. Και είναι ν’ απορεί κανείς που η ελληνική tv δεν εννοεί να καταλάβει τη δυναμική νέων ιδεών και προσώπων και επιμένει τόσο πεισματικά στον ξεπερασμένο τσελεμεντέ της.

Το νέο εμπεριέχει βέβαια ρίσκο. Αλλά όχι τόσο μεγάλο ώστε να δικαιολογείται τέτοια δειλία απ’ τα κανάλια. Δεν είναι δα και τόσο τρομερό να επιλέξεις μια νέα συνταγή ρισκάροντας να μην σου πετύχει.

Έτσι κι αλλιώς, συχνά-πυκνά και οι δοκιμασμένες συνταγές, με γνωστά πρόσωπα, άπατες δεν πάνε; Τον χειμώνα, για παράδειγμα, η Άννα Δρούζα κόπηκε λίγες μέρες μετά την πρεμιέρα της.

Αλήθεια, ποιον ενδιέφερε να ξαναδεί τη Δρούζα σ’ έναν τηλεοπτικό καναπέ; Ποιος θέλει ακόμα μια απ’ τα ίδια;

Ένα μπράβο στον Σάκη Τανιμανίδη και στον Γιώργο Μαυρίδη που δημιούργησαν μια απ’ τις πιο ωραίες εκπομπές της ελληνικής τηλεόρασης. Ένα μπράβο και στα τηλεοπτικά στελέχη που πήραν το ρίσκο για κάτι νέο. Το καλό να λέγεται.

protagon.gr