Κε πρόεδρε

Κε Περιφερειάρχη

Κύριοι Αντιπεριφερειάρχες

Κυρίες και κύριο συνάδελφοι Περιφερειακοί Σύμβουλοι Πιστεύουμε  και επιμένουμε, ότι ειδικά η Δυτική Μακεδονία στον ενεργειακό τομέα, μετά τα μεγάλα περιβαλλοντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει, από την μονομερή εκμετάλλευση  ορυκτών για την παραγωγή ενέργειας, χρειάζεται μια αλλαγή του προτύπου ανάπτυξης.

Εμμένουμε σε μια βιώσιμη ανάπτυξη, στη λεγόμενη «πράσινη ανάπτυξη» και στην προοπτική αυτή επενδύουμε.

Έχουν ακουστεί πολλά, βέβαια, γύρω από αυτή τη λέξη.

Πολλοί έλεγαν ότι είναι γενικολογίες ή ότι είναι πολύ νωρίς να μιλάμε για μια τέτοια μορφή ανάπτυξης στην Ελλάδα, επειδή έχει παρωχημένες υποδομές.

Από τότε, έχει έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι.

Τελικά αποδείχθηκε ότι το μοντέλο αυτό της πράσινης ανάπτυξης είναι μια ελπιδοφόρα πραγματικότητα, και  για τις σύγχρονες, αλλά και για τις αναπτυσσόμενες οικονομίες, Ειδικά εμείς εδώ στην μεγάλη  κρίση πρέπει να δράξουμε την ευκαιρία να κάνουμε τη στροφή, να κάνουμε τις απαραίτητες τομές και αλλαγές, ώστε να κάνουμε και βιώσιμη την οικονομία μας, αλλά και πολύ πιο ανταγωνιστική.

Για μας είναι αυτονόητη η προστασία του περιβάλλοντος.

Όμως  εμείς συνδυάζουμε την έννοια της προστασίας του περιβάλλοντος, με μια άλλη αναπτυξιακή λογική.

Θέλουμε  η προστασία του περιβάλλοντος και η ανάπτυξη να μη συγκρούονται και αυτοαναιρούνται αλλά να αλληλοσυμπληρώνονται.

Κυρίες και Κύριοι  συνάδελφοι

Δεν νοείται στην Ελλάδα τα νοικοκυριά να έχουν διπλάσια και τριπλάσια κόστη για την θέρμανση και από τις σκανδιναβικές χώρες που έχουν ψυχρό κλίμα, ή ενώ έχουμε σχεδόν το ίδιο κλίμα με την Ισπανία, να έχουμε περίπου 30% μεγαλύτερη κατανάλωση ενέργειας και περίπου διπλάσια κατανάλωση ενέργειας από την αντίστοιχη της Πορτογαλίας.

Προφανώς, για χρόνια, έγιναν λάθη.

Πρώτον, καταλήξαμε να εξαρτιόμαστε σε επικίνδυνο βαθμό από τις συμβατικές ενεργειακές πηγές, όλο και περισσότερο, με αποτέλεσμα, βεβαίως, αυτό να προκαλεί ανεπανόρθωτη βλάβη στο περιβάλλον, αλλά και να ζούμε ακόμα και σε ανθυγιεινές συνθήκες.

Δεύτερον,  ποτέ δεν φροντίσαμε ως κράτος, ως Πολιτεία, να υπάρχει μια ενεργειακή πολιτική για τον τρόπο σχεδιασμού και κατασκευής κτιρίων και πόλεων και να νομοθετήσουμε τις απαραίτητες ενεργειακές και περιβαλλοντικές διατάξεις για την προστασία των κτιρίων.

Ειδικά η Περιφέρειά μας μετα τον σεισμό του 1995, έχασε μια μεγάλη ευκαιρία.

Να σώσει την αρχιτεκτονική κληρονομιά της και να οικοδομήσει σε αυτές τις γερές βάσεις του πολιτισμού και της παράδοσής  μας, την νέα αρχιτεκτονική του 21ου αιώνα, να σχεδιάσει ανοιχτές «πράσινες» πόλεις και χωριά με ποιότητα και ανθρωπιά.

Τώρα έρχεται μια πρόταση για  αιολικά πάρκα στις Περιφερειακές Ενότητες της Καστοριάς και της Φλώρινας.

Η εισήγηση των κ. Αντιπεριφερειαρχών, του κ. Ηλιάδη και του κ. Σαββόπουλου, προφανώς έχει γραφτεί από κάποιο υπηρεσιακό παράγοντα με μεγάλη εμπειρία και φυσικά κάποια βιασύνη.

Απουσιάζουν π.χ τα αντισταθμιστικά οφέλη.

Υπάρχουν και ποιός θα τα εισπράττει;

Έγινε κάποια διαπραγμάτευση και από ποιους; Εφαρμόζεται το 3% του νόμου; Πνέουν άνεμοι; Ποιάς εντάσεως; Πως κατανέμονται στη διάρκεια του έτους; Τα τοπικά συμβούλια ποια γνώμη εξέφρασαν; Ποιοι είναι οι μέτοχοι της εταιρείας; Έχουν τα εχέγγυα; Έχουν κατασκευάσει άλλα πάρκα; Έχουν καταγγελίες από περιβαλλοντικές οργανώσεις για παραβιάσεις συμπεφωνημένων;  Για τα υπόλοιπα, περιέχει όλα εκείνα τα στοιχεία που κανείς μη επαΐων, όπως η πλειονότητα του Π.Σ, δεν θα μπορούσε να μην πει ότι δεν είναι άρτια.

Προβλέπει διανοίξεις δρόμων αρκετών χιλιομέτρων, σε ένα βουνό, δημιουργία γηπέδων 2,5 στρεμμάτων σε κάθε πυλώνα, στο σύνολο 9, και χρήση αρκετού τσιμέντου.

Απαγορεύει τη ρίψη μπαζών από την διάνοιξη των δρόμων  στα ρέματα.

Πολύ σωστά.

Μιλάει και για τον τρόπο αλλαγής και χρήσης ορυκτελαίων και των συσκευασιών αυτών. Πολύ σωστά.

Μήπως μπορούν οι μελετητές να μας πουν πού έγινε αυτό και πώς θα διαφυλαχθεί από παραβιάσεις το περιβάλλον; Μήπως θα θέλατε να ακούσετε τις καταγγελίες οργανώσεων στο φορέα της λίμνης του φράγματος του Ιλαρίωνα, για αντίστοιχες πρακτικές των εταιρειών.

Επειδή  όλα τα « λάθη» και  οι παραβάσεις  θα καλυφθούν από  το νερό, έγινε το «έλα να δεις»… Μας λέει η εισήγηση για την ορνιθοπανίδα και τις επιπτώσεις και τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για την προστασία της.

Πολύ σωστά.

Γνωρίζει  αν υπάρχουν  και το αποκρύπτει ή δεν γνωρίζει ; Υπάρχουν ενδημικά πτηνά, περνούν αποδημητικά δεν το ξεκαθαρίζει.

Μια σοβαρή μελέτη  θα έπρεπε να είναι ξεκάθαρη και διαφωτιστική.

Εκτός και αν είναι  αβασάνιστη αντιγραφή ανάλογων μελετών  άλλων αιολικών πάρκων ή αντίστοιχων ερευνητικών εργασιών που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο!

Εμείς βεβαίως,  βάζουμε προδιαγραφές.

Έχουμε  όμως το μηχανισμό να ελέγχουμε και να απελευθερώνουμε τις δυνάμεις, για να κάνουν τη δουλειά τους; Θα ελεγχθούν ποτέ οι επιχειρούντες; Εμείς δεν πρέπει να  είμαστε  εμπόδιο σε κάθε  καινοτόμα επιχειρηματική  δράση.

Από την άλλη έχουμε την λαϊκή εντολή και τις προκύπτουσες εξ αυτής ευθύνες που μας αναλογούν για την γνωμοδότηση.

Αρκεί μόνον αυτό; Πιστεύω πως όχι.

Θα αναφερθώ όμως παρακάτω γι’ αυτό.

Την ώρα που ανεχόμαστε την καταστροφή της ελληνικής υπαίθρου απ’ την άναρχη δόμηση (και τις τραυματικές διανοίξεις αντίστοιχων οδών και λατομείων),στις Ανανεώσιμες ενεργειακές εγκαταστάσεις δεν μπορούμε  να γυρίσουμε την πλάτη.

Τα αιολικά πάρκα σήμερα, λόγω τεχνολογικής ωριμότητας και περιβαλλοντικής ασφάλειας, είναι η μόνη ανανεώσιμη πραγματική εναλλακτική λύση έναντι των ορυκτών καυσίμων και της πυρηνικής ενέργειας.

Η εξοικονόμηση ενέργειας ή τα φωτοβολταϊκά δεν έχουν την ίδια δυνατότητα.

Έχω και έχουμε ευαισθησίες αλλά όταν στο μικρό παγκόσμιο χωριό μας, τη Γή, υπάρχουν τόσες Φουκοσίμες, δεν μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια και να είμαστε αρνητές των πάντων και ως «φαρισαίοι» να γίνουμε ζηλωτές της τήρησης της παρθενικότητας της φύσης.

Το μόνο που χρειάζεται είναι  η χωροθέτηση και ο έλεγχος.

Τα αιολικά  είναι χρήσιμα μόνον εκεί όπου φυσάει αρκετά.

Έχω τονίσει κατ’ επανάληψη πόσο θα προσφέρουμε στον τόπο και στην ανάπτυξη αν προβούμε  στον αναγκαίο χωροταξικό σχεδιασμό και στον καθορισμό των χρήσεων γης. , Μια ώριμη  κοινωνία συνειδητοποιημένων πολιτών, που απαιτεί άφθονο ηλεκτρισμό-και πρέπει να παραδεχτούμε ότι ως Έλληνες είμαστε πολλοί σπάταλοι- θα χωροθετούσε  πάρκα χωρίς περιορισμούς, παντού όπου υπάρχει αιολικό δυναμικό.

Παράλληλα, θα μεριμνούσε για τη μέγιστη προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, όχι με στείρα άρνηση, αλλά με αποτελεσματικό έλεγχο των έργων, περιορίζοντας π.χ. τη διάνοιξη δρόμων ή την επίδραση σε διαδρομές αποδημητικών πτηνών. Λίγες μόνο περιοχές θα έπρεπε να εξαιρεθούν, όπως οικισμοί και φυσικά ή πολιτιστικά τοπία που, σύμφωνα με αντικειμενικές αναλύσεις, παρουσιάζουν ιδιαίτερη ευαισθησία.

Η οικονομία θα μπορούσε επιτέλους να βασιστεί σε ένα περιβαλλοντικά φιλικό, αλλά πλεονεκτικό προϊόν.

Θα μας άρεσε ακόμα περισσότερο αυτές οι επενδύσεις να ήταν δημόσιες!

Όταν όμως ο δημόσιος τομέας  βρίσκεται σε τέτοια τραγική κατάσταση, και οι πόροι είναι λιγοστοί,  θα διώξουμε και τους ιδιώτες; Ας είμαστε πραγματιστές και ας φροντίσουμε να τα αλλάξουμε όλα!

Ας φανταστούμε μια Ελλάδα που δεν δέχεται πλέον  ότι η μόνη πραγματική αξία σ’ αυτό τον τόπο, αυτή είναι η αξία της γης.

Ας φανταστούμε μια Ελλάδα που  ενοχλείται  ιδιαίτερα από την ακαλαισθησία του νεοπλουτισμού, την επιδειξιμανία, τα εύκολα κέρδη από την εμπορία και την (άναρχη )δόμηση του φυσικού τοπίου, τις φρικτές πόλεις, τα κεραιοδάση στις  θλιβερές πολυκατοικίες με  τα καλώδια τις ΔΕΗ να εφάπτονται στις βεράντες και το ατελείωτο σκουπιδομάνι  έντός  και εκτός των κάδων….

Ας φανταστούμε μια Ελλάδα που που δεν χτίζει την κάθε γραφική ακτή, δεν γεμίζει με ομπρέλες κάθε αμμουδιά, δεν βλέπει κάθε ορεινό τοπίο σαν χώρο για εξοχικά, διαθέτει όμως όσες ανεμογεννήτριες χρειάζονται για να εκμεταλλευτεί πλήρως το δώρο που της χαρίστηκε στην εποχή μας.

Κύριοι συνάδελφοι

Αυτά όλα δεν θα γίνουν από μόνα τους.

Χρειάζεται  ο δικός μας αγώνας και βέβαια η δύναμη της λαϊκής συμμετοχής.

Χρειάζεται η  θέληση να κάνουμε πραγματικότητα την περιβαλλοντική αστυνομία για τον έλεγχο και την εποπτεία όλων των κρίσιμων τομέων που άπτονται και των μεγάλων έργων, και της λειτουργίας μονάδων υψηλού κινδύνου και της καθημερινότητας του πολίτη.

Εμείς έχουμε και την θέληση και την δύναμη και την γνώση.

Χρειαζόμαστε να γνωρίσουμε και  τις δικές σας θέσεις  επ’ αυτών.

Αν έχετε…

Προπάντων όμως χρειάζεται η καλλιέργεια δια της παιδείας και της δια βίου μάθησης για να έχουμε την καλύτερη και πλέον αξιόπιστη δύναμη αλλαγών, τους σωστούς πολίτες.

Στα πλαίσια αυτά και με τις επιφυλάξεις μας, θα στηρίξουμε τις παρούσες επενδύσεις, στο κομμάτι της έκφρασης θετικής γνωμοδότησης για την αυστηρή  τήρηση  και χωρίς εκπτώσεις των περιβαλλοντικών όρων.

Δημήτρης Ψευτογκάς

Περιφερειακός Σύμβουλος

Δυτικής Μακεδονίας