Δεν είναι η απάντηση της ωραιοτάτης και συμπαθούς ηθοποιού του Χόλιγουντ Σκάρλετ Γιόχανσον, στον αιφνιδίως επιδείξαντα και μια άλλη-Δονζουανική- πλευρά του χαρακτήρα του, υπουργό των οικονομικών Θρασύβουλο Τσακαλώτο ο οποίος έκανε “επισήμως” πρόταση για κοινή βραδινή έξοδο από το Βήμα του Ελληνικού Κοινοβουλίου…
Δεν ανέμενε βέβαια την απάντηση της σταρ του κινηματογράφου γιατί “αυθωρεί και παραχρήμα” την απέρριψε ο ίδιος γνωρίζοντας την ματαιότητα της αναζήτησης του υποσυνειδήτου του…
Το ΄”άστο γι΄ αργότερα” το είδα τη δεκαετία του ’90 σε περίοπτη θέση στον “Δεκάλογο του τεμπέλη” ο οποίος φιγουράριζε σε περίοπτη θέση σε μια κακής ποιότητας φωτοτυπία στον τοίχο του γραφείου των ιατρών της κλινικής ενός δημόσιου νοσοκομείου όπου είχα την τύχη να ειδικεύομαι στην Ορθοπεδική και Τραυματιολογία…
“Ότι είναι να κάνεις σήμερα ανέβαλλέ το για αύριο”!
Βέβαιο μόνο ως “μαύρο” χιούμορ μπορούσα να το εκλάβω γιατί όχι μόνο δεν προλάβαινες να ανασάνεις αλλά και να καθίσεις!
Και νάθελες δεν μπορούσες…
Όχι μόνο γιατί είχε  τέσσερα γραφεία και αντίστοιχες καρέκλες για  δώδεκα γιατρούς αλλά γιατί οι τρεις γενικές εφημερίες του Νοσοκομείου τον μήνα έγιναν εφτά και οι δικές μας από εφτά έγιναν έντεκα με δύο Σαββατοκύριακα!
(‘Εμπαινες Παρασκευή πρωί και έβγαινες Δευτέρα μεσημέρι για να ξαναεφημερεύσεις την Τρίτη και πληρωνόμασταν τις εννέα)!
Ο μέσος όρος νοσηλείας από τις 14 ημέρες έπεσε στις 6 και τα κρεβάτια από τα 36 αυξήθηκαν στα 40 παίρνοντας δύο θαλάμους από την διπλανή Χειρουργική κλινική και οι ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις μειώθηκαν δραματικά!
Δεν νομίζω ότι είναι και πολύ διαφορετικά τα πράγματα σήμερα στο ΕΣΥ…
Κάποιοι υπερβάλλουν εαυτούς για να υφίσταται ακόμα Δημόσιο Σύστημα Υγείας…
Ας μου συγχωρεθεί αυτή η μικρή παρένθεση της δημιουργικής Ελλάδος και ας επιστρέψουμε, στο θέμα μας..
Μια δεκαετία αργότερα δεν περίμενα ότι το σύνθημα αυτό “΄Αστο γι’ αργότερα…”θα γινόταν επίσημη πολιτική!
Εμείς έγκαιρα είχαμε διαβλέψει τις ικανότητες του συγκεκριμένου αλλά τότε δεν είχαμε καταφέρει να πείσουμε…
Ας χρησιμοποιήσουμε και τους μάρτυρες και τις μαρτυρίες πλήν των πράξεων που για την πολιτική έχουν ένα πλήθος άλλοθι…

«Βήμα της Κυριακής», 31/07/2011 – Από το φθινόπωρο του 2008, αν όχι πολύ νωρίτερα, ο Κ. Καραμανλής γνώριζε ότι η χώρα οδηγείται μαθηματικά στην έξοδο από τις αγορές και βαδίζει βήμα-βήμα προς τη χρεοκοπία. «Το Βήμα» αποκαλύπτει σήμερα τέσσερις επιστολές-φωτιά του πρώην υφυπουργού Οικονομικών κ. Π. Δούκα προς το Μέγαρο Μαξίμου στις οποίες περιγράφεται επακριβώς ο κίνδυνος και αυτό που συνέβη στη χώρα τελικά. Όπως δείχνει όμως η Ιστορία, τις σοβαρές επισημάνσεις για τους μεγάλους κινδύνους που ελλόχευαν δεν έλαβε υπόψη ο πρώην πρωθυπουργός ή, ακόμη και αν τις αξιολόγησε, προτίμησε να οδηγήσει το 2009 τη χώρα σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις που είχαν αποτέλεσμα να επιδεινωθεί ακόμη περισσότερο η κατάσταση της οικονομίας.
….
«Η ευχέρεια δανεισμού είναι πιο άμεση και πιο σημαντική πρόκληση και από την πίεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για συγκράτηση των ελλειμμάτων» σημείωνε σε επιστολή του τα Χριστούγεννα του 2008 ο κ. Δούκας σημαίνοντας για δεύτερη φορά τον κώδωνα του κινδύνου για την επικείμενη κρίση χρέους και την αδυναμία δανεισμού της χώρας. Είχε προηγηθεί εκτενής επιστολή στον Πρωθυπουργό τον Οκτώβριο του 2008 στην οποία τόνιζε ότι το Δημόσιο θα χρειαζόταν να δανειστεί πάνω από 40 δισ. ευρώ για να καλύψει τις χρηματοδοτικές ανάγκες του επόμενου δωδεκαμήνου (σ.σ.: το ποσό ανήλθε τελικά στα 48 δισ. ευρώ για το 2009) και σημείωνε με έμφαση: «Αυτό απαιτεί την απόλυτη εμπιστοσύνη των αγορών».

Οι αποκαλύψεις του κ. Δούκα έρχονται μετά την εξομολόγηση του πρώην υπουργού Οικονομίας Γ. Αλογοσκούφη στο «Βήμα» ότι ο Κ. Καραμανλής γνώριζε την κατάσταση της οικονομίας αλλά στις προτάσεις για την αντιμετώπιση της κρίσης η απάντηση ήταν «άσ΄ το γι΄ αργότερα». Είναι γεγονός ότι τόσο ο κ. Αλογοσκούφης όσο και ο κ. Δούκας το καλοκαίρι του 2008 είχαν υποστηρίξει τη λήψη σκληρών μέτρων (όπως η κατάργηση του αφορολογήτου των ελεύθερων επαγγελματιών, η αυτόματη περαίωση, η ρύθμιση των οφειλών στο Δημόσιο) για τη στήριξη των εσόδων και δραστικές παρεμβάσεις για τις περικοπές των δαπανών στον χώρο της Υγείας και των αμυντικών δαπανών. Οι πολιτικές αυτές απορρίφθηκαν από το Μαξίμου υπό την πίεση των γαλάζιων βουλευτών…..”

Δεν φτάνει που υποστήκαμε τα όσα μύρια ένεκα αυτής της πολιτικής τα βάζουν -ακόμα και σήμερα- όλοι χυδαία και λασπολογώντας  με τον Γ. Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ που μέσα σε δύο χρόνια, 2009-2011, δεν”άφησε τίποτα για αύριο”, χωρίς να υπολογίσει το πολιτικό κόστος, έθεσε υπεράνω όλων την σωτηρία της πατρίδας, πήρε άμεσα μέτρα σε οικονομικό και θεσμικό επίπεδο που έσωσαν την χώρα από την ασύντακτη χρεοκοπία, εφαρμόζοντας το 86% ενός δύσκολου προγράμματος χωρίς επικίνδυνους κλυδωνισμούς, εθνικές περιπέτειες, διάρρηξη του κοινωνικού ιστού και κατάργηση  δικαιωμάτων απότοκο αγωνιστικών κοινωνικών κατακτήσεων δεκαετιών.
Και το χειρότερο…
Η σύμπλευση του “αριστερού” Αλέξη Τσίπρα με τον δεξιό Κώστα Καραμανλή στο παρασκήνιο, ανάστησε και έφερε ξανά στο προσκήνιο την πολιτική του “άστο γι΄αργότερα”!
Μια με την αναβλητική διαπραγμάτευση της “κόκκινης ρίγας” και του “παράλληλου νομίσματος” δηλαδή της δραχμής, του Γιάννη Βαρουφάκη που έφεραν το δυσβάσταχτο 3ο μνημόνιο και τα capital controls και τώρα με την “αξιολόγηση” που από “Αύγουστο χειμώνα” και από “Μάρτη, καλοκαίρι” μας οδηγούν στην χρεοκοπία ή στην καλύτερη της χείριστης περίπτωση, στο 4ο μνημόνιο!
Είμαστε στο ίδιο έργο θεατές!
Για δεύτερη φορά από τους ίδιους δράστες!
Αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς για τον αριθμό, για τρίτη!
Δεν πρέπει να λησμονείται ως πρώτη μετά μνημονίων και αυτή των Σαμαρά- Βενιζέλου που άφησαν ανολοκλήρωτη την πρώτη αξιολόγηση, οδηγώντας την χώρα σε πρόωρες εκλογές με την αλόγιστη επιλογή για την Προεδρία της Δημοκρατίας, μεταθέτοντάς την στις πλάτες του λαού και όχι του ΣΥΡΙΖΑ όπως υ[ολόγιζαν κρυφίως ώστε να τον μετατρέψουν σε “παρένθεση”!
Μια μελανή “παρένθεση” που τείνει να έχει ως μόνιμα χαρακτηριστικά την εκφυλιστική δουλεία, την υπανάπτυξη, τον παρωχημένο κρατισμό, την φαυλότητα,την φτώχεια, την ανεργία με ότι αυτά συνεπάγονται από την ιστορική εμπειρία.
Δεν μπορεί αυτή η ανεξίτηλη μελανιά να εκπλυθεί ούτε με τα σοβιετικού τύπου επικοινωνιακά ιστορικά “κουβαρνταλίκια” του Αλέξη Τσίπρα…
Ούτε η κατάθεση στεφάνου στο μαρτυρικό χώρο εκτελέσεων πατριωτών κατά την φασιστική Γερμανική Κατοχή, στο στρατόπεδο της Καισαριανής, ούτε η μετά διθυράμβων πολλάκις παραχώρησή του στον Δήμο μας έσωσαν από το 3ο μνημόνιο ούτε βέβαια τα εγκαίνια του μουσείου Μπελογιάννη θα μας σώσουν από το 4ο μνημόνιο!
Τον ίδιο μπορεί να τον διασώσουν…
Ελπίζει και αγωνίζεται να το πετύχει…
Ήδη το κατάφερε μια φορά…
Εμείς του ευχόμαστε ολόψυχα:
” άστο γι’ αργότερα”…
Για το καλό μας!

Δημήτρης Ψευτογκάς