Βάζει ο Πάτσης την στολή του

του Αρκτούρου

 

Βάζει ο Πάτσης την στολή του

και την σκούφια την ψηλή του

απ’ τα Γρεβενά·

και μια νύχτα με φεγγάρι

τον Κυριάκο πάει να πάρει

από τα ΕΛΤΑ.

Ωχ.

Τον Αλέξη που κοιμάται

βρίσκει ξαφνικά,

και ταράζει τον αφέντη

τον γουρλοματά.

Αχ, Κυριάκο,

θα τρελαθώ, Κυριάκο,

μ’ αριστερούληδες

ποιός σου είπε να τα βάλεις;

Αχ.

Ξεκινάει την άλλη μέρα,

μα και πάλι ακούει “πιο πέρα

έχει διαφθορά”.

Δρόμο παίρνει και δρομάκι

και πηδάει το πόθεν έσχες.

Ξέρει την δουλειά.

Ωχ.

Τρώει τις σφαίρες σαν χαλάζι

απ’ αριστερά,

κι όλο κόμματα αλλάζει

για την λαμογιά.

Αχ, Κυριάκο,

θα τρελαθώ, Κυριάκο,

και στείλε γρήγορα

τον γιό μου στo Αϊντάχο.

Αχ.

Στέλνει ο νέος Ναπολέων

μεραρχίες ψωραλέων

στην Βουλή, ψηλά,

για να βρουν τον θησαυρό τους

κι ο λαός μας

πάλι αυτούς ψηφίζει φανερά.

Ωχ.

Και οι Συριζαίοι οι καημένοι,

βρε, τί τρομερό.

Δημοσκοπικά χαμένοι

πέφτουν στον γκρεμό.

Αχ, Αλέξη, να μην σε δω, Αλέξη,

γιατί ειδάλλως

στον ποπό θα σου τις βρέξει.

Αχ.

Τρέχουν σαν τρελοί στους βράχους,

κι από ‘μάς

κι απ’ τα αχαμνά τους

τρώνε την κλωτσιά·

και χωρίς πολλές κουβέντες

μπήκανε πολλοί λεβέντες

στην Βουλή μπροστά.

Ωχ.

Μες στο Κοινοβούλιο

εμπήκε η τιμή,

και σημαία κυματίζει

τώρα ΕΛΛΗΝΙΚΗ.

Αχ, Κυριάκο,

θα σκοτωθώ, Κυριάκο,

γιατί σε λίγο

και την έδρα μου την χάνω.

֍

Και ‘πάθαν οι καημένοι

μεγάλη συμφορά,

κι η Ευρώπη περιμένει

κι εκείνη την σειρά.

*Μουσική:

Θεόφραστου Σακελλαρίδη