Συνάντηση με τους δημάρχους της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας ζήτησε και είχε ο Υπουργός Ενέργειας κ.Π.Λαφαζάνης στο «Κοβεντάρειο» της Κοζάνης.
Στη σύσκεψη εξετάσθηκαν ζητήματα ενέργειας που αφορούν την Περιφέρεια.
Ο Δήμαρχος Γρεβενών κ.Γιώργος Δασταμάνης έθεσε το θέμα «Τέλος ύδατος» από την ΔΕΗ για τα Γρεβενά αλλά κατ’ επέκταση και για την Καστοριά.
Με την πρόταση συμφώνησαν όλοι οι Δήμαρχοι Δυτ.Μακεδονίας όπως και ο Περιφερειάρχης κ.Θόδωρος Καρυπίδης.
Το υπόμνημα έχει ως εξής:
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΝΟΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ
ΔΗΜΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΔΗΜΑΡΧΟΥ
Γρεβενα΄24-3-2015
ΠΡΟΣ: Υπουργό Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη
Θέμα: Θέσπιση τέλους ύδατος.

Η λίμνη του Ιλαρίωνα έχει ήδη σχηματιστεί, και το νέο υδροηλεκτρικό έργο έχει τεθεί σε παραγωγική διαδικασία. Μείζον ζήτημα τα τελευταία χρόνια αποτελεί η θέσπιση τέλους ύδατος το οποίο συνιστά μορφή «οικολογικής αντιστάθμισης» (πράσινος φόρος) υπέρ των κατοίκων της περιοχής, για τη χρήση των υδάτων.
Σύμφωνα με τον υπ’αριθμ. 3468/2006 Νόμο, ο οποίος αναφέρεται στην «Παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και Συμπαραγωγή Ηλεκτρισμού και Θερμότητας Υψηλής Απόδοσης» και ειδικότερα το άρθρο 25 αυτού σύμφωνα με το οποίο: «Κάθε παραγωγός ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε., στον οποίο χορηγείται άδεια παραγωγής επιβαρύνεται, από την έναρξη της εμπορικής λειτουργίας του σταθμού του, με ειδικό τέλος. Το τέλος αυτό αντιστοιχεί σε ποσοστό 3% επί της, προ Φ.Π.Α., τιμής πώλησης της ηλεκτρικής ενέργειας στον Διαχειριστή του Συστήματος». Θεσπίζει λοιπόν ειδικό τέλος και δίνει κίνητρα για την αποδοχή των έργων αυτών από τις τοπικές κοινωνίες. Το εν λόγω «ειδικό τέλος» αποτελεί μορφή «αντιστάθμισης», την οποία οφείλει να καταβάλει κάθε παραγωγός ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. στην τοπική κοινωνία αφενός για τη συνολική (κυρίως περιβαλλοντική) επιβάρυνση που συνεπάγεται η εγκατάσταση τέτοιων μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και η διέλευση των γραμμών σύνδεσης τους με το Δίκτυο και, αφετέρου, για την εκμετάλλευση φυσικών πόρων της περιοχής εγκατάστασης των σταθμών, όπως είναι ιδίως, προκειμένου για τους υδροηλεκτρικούς σταθμούς, το νερό. Τα ποσά του «ειδικού τέλους» αποδίδονται, σύμφωνα με το νόμο, στους οικείους πρωτοβάθμιους Ο.Τ.Α. και διατίθενται αποκλειστικά «για την εκτέλεση έργων τοπικής ανάπτυξης».
Στο άρθρο 27 παρ. 4 του ίδιου νόμου αναφέρεται πως: «Από την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος νόμου εξαιρείται η υδραυλική ενέργεια που παράγεται από υδροηλεκτρικού σταθμούς, οι οποίοι διαθέτουν συνολική εγκατεστημένη ισχύ μεγαλύτερη των 15 μεγαβάτ (15 MW).
Εδώ λοιπόν συναντάμε το εξής οξύμωρο, η ελληνική πολιτεία θεσπίζει τέλος για έργα των οποίων η υλοποίηση απαιτεί επεμβάσεις μικρής κλίμακας στο περιβάλλον (για μικρά υδροηλεκτρικά ισχύος μικρότερης των 15 MW πολλές φορές δεν απαιτείται καν η κατασκευή φράγματος για τη συγκέντρωση νερού παρά μόνο οι εργασίες που χρειάζονται για την κατασκευή της υδροληψίας, την τοποθέτηση του αγωγού προσαγωγής του νερού από την υδροληψία στον σταθμό, και τέλος του ίδιου του σταθμού) και εξαιρούνται έργα, όπως και το φράγμα του Ιλαρίωνα με εγκατεστημένη ισχύ 153 MW, των οποίων η υλοποίηση απαιτεί έργα μεγάλης κλίμακας με σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, στο μικροκλίμα της περιοχής, στις υφιστάμενες και επιθυμητές χρήσεις της περιοχής κατάκλισης αυτού. Επιπλέον σύμφωνα με τους ορισμούς της Οδηγίας 2001/77/ΕΚ οι παραγωγοί ηλεκτρικής ενέργειας δεν διακρίνονται με κριτήριο την ισχύ των σταθμών παραγωγής.
Παρακαλούμε για τις δικές σας ενέργειες. Για περισσότερες πληροφορίες και διευκρινήσεις παρακαλούμε ενημερώστε μας καθότι διαθέτουμε πλούσιο αρχειακό υλικό.
Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΓΡΕΒΕΝΩΝ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΑΣΤΑΜΑΝΗΣ