Ή διαφορετικά διαβάζω μόνο τον τίτλο και βγάζω τα ανάλογα συμπεράσματα. Η συγγραφή ενός άρθρου/ κειμένου βασίζεται πολλές φορές σε επιστημονικά δεδομένα ενώ κάποιες άλλες, περικλείει μέσα του μόνο την προσωπική γνώμη του δημοσιογράφου. Η επικοινωνιακή δράση που λαμβάνει χώρα ανάμεσα στον συντάκτη και τον αναγνώστη δημιουργεί τα ανάλογα νοήματα, βασισμένα πάντα στο μορφωτικό επίπεδο, στην κουλτούρα και στη συμβολική διάσταση της πραγματικότητας.

Είναι πολύ δύσκολο να καταλάβει κανείς τι ώθησε τον συγγραφέα να συντάξει ένα κείμενο, τι κρύβεται πίσω από αυτό, ποια ήταν η εμπειρία του και άλλα συναφή που δεν γνωρίζουν αρκετοί, που δεν ασχολούνται με την τέχνη της γραφής. Οι οπτικές γωνίες είναι πολλές και διαφορετικές ενώ εκείνο που ξεχωρίζει είναι πώς θα προσεγγίσεις ένα γεγονός και θα το μεταβιβάσεις.

Η ελληνική έντυπη δημοσιογραφία μας έχει χαρίσει πολλά, αξιόλογα και έξυπνα γραμμένα κείμενα που έχουν διαβαστεί και ξανά διαβαστεί, ειδικά από τους ελάχιστα ειδήμονες αυτού του επαγγέλματος. Ωστόσο, αφού είδαν το φως της δημοσιότητας, σίγουρα έχουν ελεγχθεί και αξίζουν την όποια ανάρτηση.

Η ενασχόληση με την συγγραφή κάποιους τους γοητεύει παρόλο που τον εκτόπισμά της είναι μικρό και αργό. Το να έχει κάποιος προσωπική άποψη και να την εκφράζει είναι πολύ σημαντικό. Μπορεί να επιβιώσει στις δύσκολες καταστάσεις και να τα βγάλει καλά εις πέρας μέσα στον ορυμαγδό της ελληνικής κοινωνίας. Αρκεί όμως αυτή η άποψη που αναπαράγει να μην είναι λανθασμένη και ξεσηκώνει. Σε αυτή την περίπτωση στην οποία είμαστε συνηθισμένοι, εξάλλου, δημιουργούνται  παρερμηνείες και παρεξηγήσεις, αφού η κοινωνία στην όποια συναναστρεφόμαστε αναζητά συχνά τροφή για τέτοιου είδους καταστάσεις.