Δεν χωρεί πια καμία αμφιβολία ότι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με έξαρση της πανδημίας ,η οποία θέτει υπό αίρεση το υγειονομικό πλεονέκτημα που διαμορφώθηκε στην πρώτη φάση της πανδημίας. Ο κίνδυνος να περιπέσει η χώρα σε κατάσταση αντίστοιχη εκείνης που επικράτησε στην Ιταλία την περασμένη άνοιξη είναι ορατός δια γυμνού οφθαλμού. Όλοι οι επιδημιολόγοι βεβαιώνουν πια ότι ο ιός έχει διασπαρεί στην κοινότητα, βρίσκεται παντού σε ολόκληρη τη χώρα και απειλεί όλους, ανεξαρτήτως ηλικίας. Η Πολιτεία λαμβάνει τα απαραίτητα μέτρα, αλλά αν δεν υπάρξει γρήγορα συμμόρφωση των πάντων και δεν εφαρμοστούν απ’ όλους τα νοσοκομεία θα γεμίσουν γρήγορα ,το σύστημα υγείας θα πιεστεί κατά τρόπο ασύλληπτο, οι θάνατοι θα πολλαπλασιαστούν και το αγαθό της δημόσιας υγείας θα χαθεί μονομιάς, με ανυπολόγιστες συνέπειες για όλες τις εκφράσεις και εκδοχές της οικονομικής και κοινωνικής ζωής. Για την εντυπωσιακή αύξηση των κρουσμάτων μέσα στον Αύγουστο , όπως και επισήμως ανακοινώθηκε, την μεγαλύτερη «ευθύνη» δεν φέρουν οι τουρίστες που ήλθαν στη χώρα μας , αλλά εμείς οι ίδιοι με την συμπεριφορά μας. Ασφαλώς όχι όλοι και ιδιαίτερα όσοι (μεταξύ αυτών ασφαλώς και οι νέοι), που εξακολουθούν να «ζουν κανονικά» ,να εργάζονται, να διασκεδάζουν , να πάνε διακοπές, αλλά λαμβάνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα (αποστάσεις, αποφυγή συνωστισμών, μάσκες) . Είναι όμως και οι «άλλοι» οι «ψεκασμένοι», οι παραπλανημένοι, οι συνωμοσιολόγοι, οι …ηλίθιοι. Που αποτελούν , σύμφωνα με δημοσκόπηση, το 28% του ελληνικού λαού. Άλλοι από αυτούς λένε ότι κορονοϊός δεν υπάρχει και ότι οι εντατικές και τα πτώματα είναι κατασκευασμένα πλάνα, μερικοί φωνάζουν πως ο ιός αυτός είναι δημιούργημα σκοτεινών δυνάμεων για να αφανίσουν τους συνταξιούχους ή να πουλήσουν μετά το εμβόλιο, κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν ότι τα lock dawn είναι προϊόντα κάποιας παγκόσμιας συνωμοσίας για να μας φτωχύνουν ή να μας παρακολουθήσουν, και άλλοι εγχώριοι …διαβεβαιώνουν ότι ο Τσιόδρας, ο Κικίλιας, ο Χαρδαλιάς , η …Ντόρα είναι «μέτοχοι» στην εταιρεία που κατασκευάζει μάσκες . Τελευταίως δε άγνωστοι «Φεϊκμπούκηδες» άνοιξαν και …αντιστασιακές «σελίδες» ,καλώντας γονείς να μην επιτρέψουν στα παιδιά τους να φορέσουν προστατευτικές μάσκες και άλλοι προαναγγέλλουν αντιεμβολιαστικές απόψεις ως επαναστατικές απέναντι στο σύστημα, το κατεστημένο, την παγκόσμια τάξη κλπ. Είδατε και εκείνον τον τύπο-βλάκα που βγήκε στην τηλεόραση για να αναπτύξει τη θεωρία του περί κορονοϊού, στολισμένος με τον κατάλληλο εξοπλισμό : Μούσκουλα, που είχαν ξεσκίσει τα μανίκια τού μακό του, άγρια τατουάζ ολούθε, σαγιονάρες που χτύπαγαν βήμα και γεννητικό που το έπιανε συνέχεια, προφανώς για να ησυχάσει, ότι είναι στη θέση του… Στάθηκε στην κάμερα και δήλωσε ψαγμένα-πονηρεμένα: «Πότε θα πιστέψω ότι υπάρχει κορονοιός; Όταν δω με τα μάτια μου να αρρωσταίνει κάποιος δικός μου. Να είναι, όμως, πολύ δικός μου. Να τον δω»… Σκέψου και να μην ήταν δικός του. Και όλοι αυτοί που έχουν αυτές τις απόψεις είναι επικίνδυνοι για τον εαυτό τους , αφού γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τα προστατευτικά μέτρα , αλλά καταλήγουν επικίνδυνοι για μένα και τους συνανθρώπους μου. Και αυτό είναι το ανησυχητικό. Γιατί όταν ένα ικανό κομμάτι του πληθυσμού αρνείται να σκεφτεί και να πράξει ορθολογικά πάνω σ’ ένα μείζον πρόβλημα δημόσιας υγείας, είναι δυνατόν να κάνει το ίδιο και στην δουλειά του, στις κοινωνικές του σχέσεις ή στις πολιτικές του επιλογές. Σε κάθε περίπτωση ωστόσο, ως κοινωνία δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το θέμα. Είναι πλέον σαφές ότι πρόκειται για ένα κοινωνικό φαινόμενο που πρέπει να αναλυθεί σε βάθος, ώστε να μπορέσει να αντιμετωπιστεί, πριν μετεξελιχθεί σε κάτι χειρότερο. Συνεπώς, καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε με έναν αποτελεσματικό τρόπο αυτές τις αδιανόητες και απαράδεκτες απόψεις, όχι με οργή, απαξίωση, ή αφορισμούς. Απαιτείται προσέγγιση, ενημέρωση και ευαισθητοποίηση που θα πρέπει να κάνουμε ως κοινωνία, ώστε να μην αφήσουμε να δημιουργηθεί μια μεγάλη ομάδα έξαλλων συμπολιτών μας που μπορεί να μας σπρώξει συνολικά σε μονοπάτια που σήμερα δεν φανταζόμαστε. Αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να οδηγηθούν σε ακόμα πιο ακραίες θέσεις ή αντιδράσεις. Οι σημερινές θεωρίες, αύριο κινδυνεύουν να εξελιχθούν σε πράξεις ή και επικίνδυνες πολιτικές επιλογές.