Αλ. Παλαιολόγου: Έχω Αγαπήσει την παράσταση «Επάγγελμα Πόρνη» όσο καμιά άλλη!

Η σπουδαία ηθοποιός Αλεξάνδρας Παλαιολόγου υποδύεται με μεγάλη επιτυχία την αφοπλιστική συγγραφέα Λιλή Ζωγράφου στο έργο «Επάγγελμα Πόρνη». Μια παράσταση που και τα 60′ που διαρκεί σε κρατά αγέρωχο.
Η ιδέα να αξιοποιηθούν στο θέατρο αυτοβιογραφικά κείμενα της εμβληματικής συγγραφέως Λιλής Ζωγράφου ήταν του σκηνοθέτη Ένκε Φεζολλάρι, ο οποίος πρότεινε στην ηθοποιό Αλεξάνδρα Παλαιολόγου να την υποδυθεί επί σκηνής. Εκείνη δέχθηκε με χαρά αυτήν την πρόταση και από το 2014 η παράσταση που φέρει τον τίτλο του ομώνυμου βιβλίου της συγγραφέως «Επάγγελμα πόρνη», σε όποιο θέατρο της Αθήνας ή της περιφέρειας ανεβαίνει προσελκύει το κοινό αποσπώντας θετικά σχόλια.
«Είναι μία δουλειά που έχω αγαπήσει νομίζω όσο καμία άλλη», λέει η Αλεξάνδρα Παλαιολόγου σε συνέντευξή της στην καθημερινή εφημερίδας των Γρεβενών ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ και στο ηλεκτρονικό ειδησεογραφικό site grevenamedia.gr.

Ερ. ‘’Επάγγελμα Πόρνη’’ μια παράσταση που ξεκίνησε το 2004 από το 2014 και συνεχίζεται. Εσείς στον ρόλο της Λιλής Ζωγράφου.Ποια ήταν η πρώτη σας αντίδραση όταν σας προτάθηκε αυτός ο ρόλος; Ένας θεατρικός μονόλογος. Το γεγονός ότι το έργο είναι αυτοβιογραφικό σας προβλημάτισε;
Απ. Υποκριτικά δεν με έβαλε σε σκέψεις το γεγονός ότι έπρεπε να ενσαρκώσω ένα πρόσωπο που υπήρξε στην πραγματικότητα. Εξάλλου, η Λιλή Ζωγράφου δεν ήταν ένα πρόσωπο τόσο γνωστό, όπως για παράδειγμα η Μελίνα Μερκούρη, όποτε δεν έπρεπε να υποδυθώ κάποιον αντιγράφοντάς τον αυστηρά. Εμένα αυτό που με ενδιαφέρει είναι να βγάλω την αλήθεια του κειμένου της προς τα έξω. Άλλωστε το κείμενό της, είναι τόσο συγκλονιστικό και απίστευτα βαθύ που αγγίζει πάρα πολύ τον κόσμο. Αυτό ήταν το μόνο που με απασχόλησε σε αυτόν το ρόλο και ευτυχώς αυτό είχε αποτέλεσμα, αφού έχει βγει το κείμενο και η αλήθεια του προς τα έξω.

Ερ. Φαίνεται ότι αγαπήσατε αυτό το ρόλο πράγμα που αποδεικνύεται και από την μεγάλη επιτυχία.

Απ. Είναι μία δουλειά που έχω αγαπήσει νομίζω όσο καμία άλλη. Ανεβάσαμε με τον σκηνοθέτη Ένκε Φεζολλάρι τη συγκεκριμένη παράσταση το 2014 και επειδή έχει μεγάλη απήχηση στο κοινό συνεχίζουμε να την παρουσιάζουμε.

Ερ. Είναι δύσκολο το να βρίσκεστε μόνη πάνω στην σκηνή. Αισθάνεσται πως βελτιωθήκατε ως ηθοποιός μέσα από αυτό το ρόλο;
Απ. Είναι δύσκολο σαν εγχείρημα και σίγουρα κάτι που δεν το είχα ξανακάνει. Νομίζω όμως ότι έχω γίνει καλύτερη ηθοποιός μέσα απ’ αυτό. Ο μονόλογος βελτίωσε σαφώς τα εκφραστικά μου μέσα, γιατί ουσιαστικά δεν έχεις να πάρεις κάτι από κάποιον άλλον πάνω στην σκηνή. Είσαι μόνος. Οφείλεις να είσαι πολύ συγκεντρωμένος σε αυτό που κάνεις, να είσαι μεταδοτικός και φυσικά να μην ξεχάσεις τα λόγια. Παράλληλα όμως, είναι και μια ωραία πρόκληση που αν την κερδίσεις, νομίζω πως εξελίσσεσαι σαν ηθοποιός.

Ερ. Tο έργο αναφέρεται στη σκοτεινή εποχή της Χούντας. Εντοπίζετε ομοιότητες με τη σημερινή εποχή;
Απ. Δυστυχώς, ναι! Καταρχάς υπήρχε πολύς κόσμος, όπως η Λιλή Ζωγράφου, που τους είχαν απολύσει λόγω πεποιθήσεων. Υπήρχε ανεργία, απομόνωση. Υπήρχαν άνθρωποι που δεν είχανε να φάνε, όπως και η ηρωίδα μας, η οποία βρέθηκε σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Πάνω από όλα όμως υπήρχε μοναξιά, που υπάρχει και σήμερα και στις σχέσεις και εκτός σχέσεων. Η μοναξιά είναι μια στιγμή του έργου που αγγίζει όλον τον κόσμο και εκεί βγαίνουν τα πρώτα χαρτομάντιλα… Όπως λέει και η Ζωγράφου «τη μοναξιά την επιλέγουμε, την ερημιά όμως τη δημιουργεί η απουσία ή η εγκατάλειψη εκείνων που αγαπάμε». Και η μοναξιά όμως μπορεί να είναι επιλογή, η ερημιά δεν είναι.

Ερ. Πως χαρακτιρίζεται τη Λίλη Ζωγράφου;
Απ. Ως πολύ ανεξάρτητο άνθρωπο, ελεύθερο και ανήσυχο πνεύμα, η οποία πολλά από αυτά που έλεγε και έκανε τα πλήρωσε. Όπως έλεγε άλλωστε η ίδια «πλήρωσα το τίμημα της λευτεριάς για κάθε πράξη που έκανα»

Ερ. Πως αντιδρά το κοινό στη δάρκεια της παράστασης; Τι είναι αυτό που κρατά ζωντανό το ενδιαφέρον του κόσμου στην παράσταση;
Απ. Το κοινό είναι καθηλωμένο κι αυτό είναι πολύ καλό. Αντιδρά αναλόγως, δηλαδή όταν έχει χιούμορ γελάει με τα ευτράπελα στην πρώτη ιστορία. Στη δεύτερη ιστορία όμως δεν ακούγεται κιχ, γιατί είναι πολύ δραματικό αυτό που συμβαίνει, είναι ανατριχιαστικό.

Στη σκηνή δεν παρακολουθούμε μόνο τη Λιλή Ζωγράφου. Κάνω άλλους δεκαπέντε ρόλους. Γιατί δεν είναι ένας απλός μονόλογος, που αφηγείται η πρωταγωνίστρια. Υπάρχουν σκηνές που μιλάει με τον διευθυντή, ο οποίος είναι λίγο ψευδός, με μια άλλη νοσοκόμα, οπότε κάνω και φωνητικές εναλλαγές. Δηλαδή ο κόσμος μου λέει, ότι είχε την εντύπωση ότι βλέπει μια ταινία που συμμετείχαν και αρκετοί άλλοι ήρωες. Κατά τα άλλα, είναι ένα κείμενο δύσκολο, ιδιαίτερα στη δεύτερη ιστορία, διαλύεσαι, σπας σε κομματάκια, γίνεσαι θρύψαλα κάθε μέρα. Όμως στο τέλος η ηρωίδα ξεπερνά το πρόβλημα της και το έργο τελειώνει με την αισιόδοξη φράση «η ζωή νικά».
Αλλά δεν θα πούμε όλα τώρα ας αφήσουμε και κάτι για την παράσταση…

Ερ. Ποια μηνύματα απορρέουν από τη συγκεκριμένη παράσταση;
Απ. Έχω την αίσθηση ότι το θέατρο δεν χρειάζεται να είναι διδακτικό. Ο καθένας παίρνει από μία παράσταση εκείνο που ο ίδιος αντιλαμβάνεται, αυτό που καταλαβαίνει. Ιδίως σ’ αυτήν την παράσταση στην οποία η Λιλή Ζωγράφου λέει τόσα πολλά φιλοσοφημένα πράγματα για τη ζωή, για τις γυναίκες, για το πώς βιώνουμε τις στιγμές μας γενικά, τόσο ανθρώπινα πράγματα που νομίζω ότι ο καθένας παίρνει ό,τι εκείνος αντιλαμβάνεται…

Ερ. Πείτε μου μια φράση μέσα από το έργο που σας αγγίζει περισσότερο.
Απ. Πάρα πολλές. Για να γίνει μία καλή παράσταση, να υποδυθείς καλά έναν ρόλο είναι σημαντικό να σ’ αγγίξει μέσα σου να σ’ ερεθίσει το κείμενο, ειδάλλως δεν μπορείς να το αποδώσεις καλά…

Ερ. Η κρίση έχει επηρεάσει το θέατρο;
Απ. Η κρίση έχει επηρεάσει όλους τους ανθρώπους.

ΥΠΟΘΕΣΗ
Ιστορία πρώτη: Χούντα. Στη συγγραφέα απαγορεύεται να εξέλθει της χώρας λόγω πολιτικών πεποιθήσεων με πρόφαση την μη άσκηση του επαγγέλματος της δημοσιογραφίας που αναγράφεται στο διαβατήριό της. Η Ζωγράφου πολεμώντας με χιούμορ το παράλογο καθεστώς, αλλάζει ιδιόγραφα το επάγγελμα της σε «Πόρνη-ελευθερίων ηθών» με συνέπειες τραγελαφικές.

Ιστορία δεύτερη: 1973. Μετά την απόπειρα αυτοκτονίας της παραμονές πρωτοχρονιάς, νοσηλεύεται σε ψυχιατρική κλινική. Εκεί γινόμαστε μάρτυρες της απάνθρωπης συμπεριφοράς του προσωπικού, που φτάνει στα όρια του εξευτελισμού: η συγγραφέας –δεμένη στο κρεβάτι- πέφτει θύμα βιασμού από νυχτερινούς φύλακες. Εντούτοις δεν αποδυναμώνεται: η τραυματική της εμπειρία την εξωθεί στην κατά μέτωπο σύγκρουση με τους ιθύνοντες και την καταγγελία της σαθρής λειτουργίας του νοσηλευτικού οργανισμού.
Επαναστάτρια χαρακτήρισε την Λιλή Ζωγράφου, η πρωταγωνίστρια της παράστασης Αλεξάνδρα Παλαιολόγου……….

Τα υπόλοιπα την Παρασκευή 20 Απριλίου στο Κέντρο Πολιτισμού Γρεβενών στις 21:00 το βράδυ.