Τα δικαιώματα μας δεν μπαίνουν σε καραντίνα!

Πριν από 135 χρόνια, το 1886 στο Σικάγο θυσιάστηκαν εργάτες στην προσπάθεια τους να κάνουν πράξη το αίτημα τους για 8 ώρες δουλειά – 8 ώρες ανάπαυση – 8 ώρες ζωή. Μετά από τόσα χρόνια από την αιματοβαμμένη εργατική πρωτομαγιά του Σικάγο η εργατική τάξη όλου του κόσμου αντιμετωπίζει τη νέα φάση καταστρατήγησης των δικαιωμάτων τους. Η φτώχεια, ο ολοκληρωτισμός, οι πόλεμοι και ο φασισμός αυξάνονται απειλητικά για τους λαούς.

Τιμούμε την εργατική Πρωτομαγιά που ποτέ δεν θα χάσει τη νοηματοδότησή της ως ημέρα αγώνα των εργαζομένων για τις ανάγκες και τα δικαιώματά μας, για τις κατακτήσεις που πρέπει να περιφρουρήσουμε, για έναν ολόκληρο κόσμο που δικαιούμαστε και πρέπει να τον διεκδικήσουμε.

Τα αφεντικά και οι κυβερνώντες με λύσσα επιτίθενται στα εργατικά δικαιώματα, για να υποτιμήσουν την εργασία και τη ζωή μας και για να αυξήσουν τα κέρδη τους. Πάντα γι’ αυτούς η κρίση είναι μια χρυσή ευκαιρία να δυναμώσουν σε πλούτο και εξουσία. Πάντα τα βάρη της κρίσης καλούνται να τα πληρώσουν τα εργατικά στρώματα.

Δεκαπέντε μήνες τώρα με την έναρξη της πανδημίας έχουν κουρελιαστεί τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα για “ενότητα όλης της κοινωνίας για την αντιμετώπιση της πανδημίας”, “για ομοψυχία ώστε να νικήσουμε σε αυτόν τον πόλεμο”, “για συστράτευση όλων ώστε να αντιμετωπίσουμε τις οικονομικές συνέπειες”.

Στην πράξη σε όλα τα μέτωπα και στο υγειονομικό και στο οικονομικό, τα θύματα είναι και πάλι της δικής μας πλευράς, της πλευράς των εργαζομένων, των ανέργων, των φτωχών, των αδύναμων.

Κανένα ουσιαστικό μέτρο υγειονομικής προστασίας δεν έχει παρθεί εκεί που θερίζει ο ιός, στους μεγάλους εργασιακούς χώρους και στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Κανένα ουσιαστικό μέτρο δεν έχει παρθεί για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας.

Η περίοδος της πανδημίας επιλέχθηκε, ως η καλύτερη συγκυρία, από την κυβέρνηση και τους εργοδότες για να περάσουν αντεργατικές ρυθμίσεις με μακροπρόθεσμη στόχευση (παραπέρα ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις, παραπέρα διευθέτηση του χρόνου εργασίας, καθήλωση μισθών, τηλεργασία, χτύπημα των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων κοκ). Παράλληλα ψηφίζουν με καταιγιστικό ρυθμό μια σειρά νόμους σε βάρος της κοινωνίας, όπως οι νόμοι για τις διαδηλώσεις, για τα Πανεπιστήμια, για τους δημόσιους χώρους, το περιβάλλον κ.α.

Επιστέγασμα αυτών των επιλογών είναι το επικείμενο νομοσχέδιο Βρούτση – Χατζηδάκη, το οποίο σε λίγες μέρες θα έρθει προς ψήφιση στη Βουλή. Οι αφιονισμένοι νεοφιλελεύθεροι της ΝΔ, πατώντας στο αντεργατικό οικοδόμημα που έχτισαν όλες ανεξαιρέτως οι προηγούμενες κυβερνήσεις, ετοιμάζονται να τσακίσουν ιστορικές κατακτήσεις των εργαζομένων όπως το 8ωρο, τη δυνατότητα επαναπρόσληψης μέσω της δικαστικής δικαίωσης και να υπονομεύσουν / περιορίσουν ασφυκτικά τη δράση των σωματείων.

Στις αντιδράσεις της κοινωνίας για την αναποτελεσματική διαχείριση της πανδημίας και για τα αντικοινωνικά μέτρα απαντούν με καταστολή, με πρόστιμα, με ΜΑΤ και ξυλοδαρμούς πολιτών, με τις αθλιότητες που ξερνάνε τα Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης (ΜΜΕ).

Η Πρωτομαγιά του 1886 έγινε το σύμβολο μιας νέας εποχής στη ζωή και τον αγώνα του κόσμου της εργασίας για το δικαίωμα στη δουλειά, την κατάργηση της εκμετάλλευσης, των ιμπεριαλιστικών πολέμων και την κοινωνική απελευθέρωση. Έδειξε ότι ο εχθρός δεν είναι ανίκητος. Το εργατικό κίνημα, η νεολαία και οι αγώνες τους μπορούν να αλλάζουν τα πράγματα, να αντιστέκονται, να δημιουργούν ρήγματα στην κυριαρχία τους. Από αυτή την σκοπιά οφείλουμε να δούμε και τα νοήματα που έχει η Πρωτομαγιά  στο σήμερα.

Τα επιτεύγματα της ανθρωπότητας στην επιστήμη και στην τεχνολογία δίνουν την δυνατότητα στους εργαζομένους του σήμερα να δουλεύουν σε καλύτερες συνθήκες, με λιγότερες ώρες εργασίας και με εργασιακό εισόδημα και κοινωνικές υπηρεσίες που θα του εξασφαλίζουν ένα πολύ καλύτερο επίπεδο ζωής. Σήμερα υπάρχουν οι δυνατότητες για τον εργαζόμενο να έχει μόνιμη και σταθερή δουλειά, με σύγχρονα δικαιώματα, κόντρα στο δουλεμπόριο της ανεργίας και της επισφάλειας. Σήμερα έχουν την δυνατότητα οι εργαζόμενοι να απολαμβάνουν σύγχρονες υπηρεσίες Υγείας, Κοινωνικής Φροντίδας, Περίθαλψης, Παιδείας, με προστασία της μητρότητας, των παιδιών και των ηλικιωμένων, ελεύθερο χρόνο και υποδομές δημιουργικής αξιοποίησής του.

Έχουμε εκατό χιλιάδες λόγους να απεργησουμε στις 6 Μάη, όχι για να τιμήσουμε ένα πουκάμισο αδειανό όπως θέλουν να καταντήσουν την Εργατική Πρωτομαγιά οι κυβερνώντες, τα αφεντικά και οι γραφειοκράτες της ΓΣΕΕ, στριμώχνοντας την δίπλα στις αργίες του Πάσχα, αλλά για να προβάλλουμε τα αιτήματα μας  σε Υγεία – Παιδεία – Εργασία – Ελευθερία.

Η Λέσχη Εργασίας Αλληλεγγύης και Πολιτισμού Γρεβενών καλεί σε συγκέντρωση την Πέμπτη 6 Μάη στις 10 στην κεντρική πλατεία Γρεβενών(πλατεία Αιμιλιανού), τηρώντας, όλα τα αναγκαία μέτρα προφύλαξης, με τήρηση αποστάσεων και μέτρα ατομικής προστασίας