ασκείται στους καταναλωτές, εξαιτίας της ενεργειακής και πληθωριστικής κρίσης. «Οι καταναλωτές αναζητούν οικονομικότερες αγοραστικές επιλογές και η συμπεριφορά τους ενισχύει το μερίδιο αγοράς των προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας, στον βαθμό που αυτά συνεχίζουν να προσφέρονται σε αισθητά χαμηλότερες τιμές και δεν απειλούνται από δυνατές προωθητικές ενέργειες του ανταγωνισμού» σημειώνει ο κ. Μπάλτας.

Ο ίδιος επισημαίνει ότι διεθνείς επιστημονικές έρευνες έχουν δείξει ότι «η γενικότερη ισχύς των προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας επηρεάζεται αρκετά από μακροοικονομικούς παράγοντες. Το συνολικό μερίδιο αγοράς της ιδιωτικής ετικέτας τείνει να αυξάνεται όταν επιδεινώνονται οι οικονομικές συνθήκες, καθώς οι καταναλωτές στρέφονται σε προϊόντα χαμηλότερης τιμής, εξαιτίας της μείωσης του διαθέσιμου εισοδήματος τους. Επομένως, σε μία κατηγορία προϊόντων, η ιδιωτική ετικέτα θα κερδίζει πωλήσεις που θα αποσπά από τον ανταγωνισμό, εφόσον όμως προσφέρει στους καταναλωτές κωδικούς χαμηλότερου κόστους». Προσθέτει μάλιστα ότι «η ισχύς των προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας εξαρτάται επίσης από τον βαθμό συγκέντρωσης του λιανικού εμπορίου σε μία χώρα. O υψηλός βαθμός συγκέντρωσης και η διαμόρφωση ολιγοπωλιακών συνθηκών στο λιανικό εμπόριο προάγουν την ιδιωτική ετικέτα, καθώς οι εμπορικές αλυσίδες της χώρας είναι λιγότερες, μεγαλύτερες και ισχυρότερες».

Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, σύμφωνα με όσα αναφέρει ο κ. Μπάλτας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, το μερίδιο αξίας πωλήσεων (μερίδιο τζίρου) των προϊόντων ιδιωτικής ετικέτας είναι αισθητά μεγαλύτερο από το μερίδιο που έχουν στην Ελλάδα. Για παράδειγμα, με βάση στοιχεία του έτους 2021, το μερίδιο αξίας της ιδιωτικής ετικέτας στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι 42,1%, στην Ελβετία 51,9%, στην Ισπανία 41,6% και στην Ολλανδία 43,8%. Τα μερίδια όγκου πωλήσεων είναι ακόμα μεγαλύτερα για την ιδιωτική ετικέτα. Για παράδειγμα, το μερίδιο όγκου πωλήσεων στο Ηνωμένο Βασίλειο ανήλθε στο 50,4%, στην Ελβετία 57,6%, στην Ισπανία 49,9% και στην Ολλανδία 49,8%, κατά το προηγούμενο έτος. Η ελληνική αγορά ακολουθεί σταθερά τη διεθνή μακροχρόνια τάση ανάπτυξης τέτοιων καταναλωτικών προϊόντων, τα οποία αυξάνουν την ποικιλία τους και το φάσμα των κατηγοριών προϊόντων όπου είναι διαθέσιμα. Ταυτόχρονα, έχουν αναπτυχθεί κωδικοί ιδιωτικής ετικέτας υψηλότερης ποιότητας και τιμής για να καλύψουν πληρέστερα τις ετερογενείς προτιμήσεις των καταναλωτών. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ιδιωτική ετικέτα εμφανίζεται συχνότερα και σε εξειδικευμένα τμήματα αγοράς, όπως τα βιολογικά τυποποιημένα τρόφιμα.

Ακολουθεί η δημοσιονομική κρίση της δεκαετίας του 2010 με 30% και τέλος η κρίση του κορονοϊού με 6%.

Εξειδικεύοντας τις κατηγορίες των ανατιμήσεων, από την έρευνα προκύπτει ότι το κόστος ενέργειας και θέρμανσης είναι το πιο επιβαρυντικό για το κοινό σε ποσοστό 56% και ακολουθούν τα προϊόντα τροφίμων σε ποσοστό 27%, τα κόστη καυσίμων και μεταφορών με 13% και τέλος τα προϊόντα εκτός τροφίμων με μόλις 1%. Τέλος, αντίστοιχες είναι οι απαντήσεις του κοινού σε σχέση με ποιες δαπάνες χρειάζονται μεγαλύτερη οικονομική βοήθεια, με το 97% να δηλώνει στην ενέργεια (89% πολύ), το 93% στα καύσιμα (74% πολύ), το 86% στα τρόφιμα (αλλά μόλις 48% πολύ) και το 69% στην κατοικία-ενοίκια (μόλις 42% πολύ).

Μαρία Τσιβγέλη