Άλσος Θεόδωρου Θεοδωρίδη, το Καστράκι μας,

ο πνεύμονας της πόλης μας.

Εδώ και χρόνια ακούμε για την ανάπλαση του Υπαίθριου Θεάτρου,

και στον βωμό αυτού του αφηγήματος χάσαμε την καθημερινότητά μας.

Στην παρούσα δημοσίευση,

δε θα γίνει λόγος για την ανάπλαση του χώρου,

η οποία απαιτεί κάποια δαπάνη, αλλά σε κάποιες από τις αναρίθμητες μικρές παρεμβάσεις ουσίας, οι οποίες απαιτούν κυρίως μεράκι για τον χώρο και λιγότερο χρήμα.

Το Καστράκι μας είναι το στολίδι της πόλης μας,

και θα πρέπει να είναι καθαρό 365 ημέρες τον χρόνο.

Ηλεκτροφωτισμός του δρόμου για το Υπαίθριο Θέατρο.

Οι πολίτες να μπορούν να απολαύσουν τη βόλτα τους προς αυτό και κατά τις βραδινές ώρες.

Πόσο δύσκολο, πόσο κοστοβόρο είναι κατά μήκος αυτού του δρόμου να τοποθετηθούν μερικά παγκάκια, δύο με τρία κιόσκια, δύο με τρία παγκοτραπέζια για γεύμα στην εξοχή;

Τόσα μερεμέτια από άσφαλτο για λακκούβες δρόμων πραγματοποιούνται καθημερινά από τον Δήμο Γρεβενών μέσα στην προεκλογική περίοδο,

λίγη άσφαλτος για το Καστράκι μας θα περισσέψει???

Όσον αφορά στο σημείο Γεφυράκι,

το σημείο συνάντησης των δρομέων και περιπατητών:

Μία ωραία βρύση εξοχής.

Ο υπέργειος μπλε σωλήνας ύδρευσης…….. Πόσο κόπο ήθελε να τοποθετηθεί υπόγεια για λόγους αισθητικής, να προσφέρει δροσερό νερό το καλοκαίρι, να μην παγώνει τον χειμώνα;

Δύο παγκάκια.

Ένα κιόσκι.

Ένα ξύλινο αποδυτήριο.

Υπαίθρια όργανα γυμναστικής, όπου σε πολλές πόλεις της Ελλάδας έχουν ξεφυτρώσει σαν μανιτάρια στις γειτονιές τους.

Για όλες τις παραπάνω ενδεικτικές μικροεπεμβάσεις,

το μόνο που χρειάζεται είναι να νιώθεις

ότι το Καστράκι είναι το στολίδι μας… η αναψυχή μας,

ότι τα Γρεβενά είναι ο τόπος μας… η ζωή μας.

Σκόδρας Ν. Ρήγας

MSc Πολιτικός Μηχανικός ΑΠΘ

Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος

με επικεφαλής τον Κυριάκο Ταταρίδη