Σήμερα, σύμφωνα με το εορτολόγιο, έχουν γιορτή οι:

• Κύρος, Κύρης
• Ευδοξία, Ευδοξούλα, Δόξα, Δοξούλα

Και οι δύο ‘Άγιοι ήταν Ιατροί- Σύντομα τους βλέπουμε μαζί στην Αλεξάνδρεια

Ημέρα χαράς και ιερών πανηγυρι­σµών για την αγία µας Εκκλησία αποτελεί ή ημέρα της εορτής κάθε Αγίου, που ταυτίζεται συνήθως µε την ήµεροµηνία της κοιμήσεως του – εφ’ όσον την γνωρίζουμε ακριβώς. Εκτός όμως από αυτές τις ημέρες εορτάζουμε µε ειδική λαμπρότητα ξεχωριστά μέσα στον αγιολογικό – έορτολογικό κύκλο και θαυμαστά γεγονότα και αναμνήσεις όπως ανακομιδή η εύρεση ιερών Λειψάνων των Αγίων και αλλά. ‘Ένα τέτοιο γεγονός ή ‘Ορθόδοξος Εκκλησία µας εορτάζει µέσα στο καλοκαίρι στις 28 Ιουνίου. Πρόκειται για την εορτή της ευρέσεως των τιµίων Λειψάνων ενός από τα ζεύγη των τόσο δημοφιλών αγίων Αναργύρων, του Κύ­ρου και του Ίωάννου.

Για τους αγίους µας αυτούς δεν έχουμε πολλές µαρτυρίες. ‘Έζησαν και έµαρτύ­ρησαν κατά την εποχή του αύτοκράτορος Διοκλητιανού (284-305 µ.Χ.).

‘Ο άγιος Κύρος κατήγετο από την Αλεξάνδρεια. Και ό άγιος Ίωάννης από την ‘Έδεσσα της Μεσοποταμίας. ‘Όταν ξέ­σπασε ό διωγμός του Διοκλητιανού, ό Κύρος έφυγε από την Αλεξάνδρεια, έ­γινε µοναχός και παρέμεινε για κάποιο διάστηκα σε παραθαλάσσια περιοχή της Αραβίας. ‘Ο δε Ίωάννης κατάφυγε στα ‘1­εροσόλυµα και μετά ήρθε στην Άλε­ξάνδρεια.

Και οι δύο ‘Άγιοι ήσαν Ιατροί. Σύντομα τους βλέπουμε μαζί στην Αλεξάνδρεια. Τούς ένωνε βαθειά ισχυρή πνευματική φιλία και κοινός ιερός στόχος. ‘Έθεσαν και οι δύο ως σκοπό τους να περιοδεύ­ουν σε πόλεις και χωριά και να θεραπεύ­ουν τον ανθρώπινο πόνο, να σκύβουν µε στοργή σε κάθε άρρωστο αδιακρίτως, να προσφέρουν αφιλοκερδώς τις Ιατρι­κές τους υπηρεσίες και να ανακουφίζουν τους ανθρώπους. Σε κάθε άρρωστο έβλε­παν την εικόνα του Θεού. Δεν παρέλειπαν ποτέ να ομιλούν σε όλους για τον µεγάλο ‘Ιατρό των ψυχών και των σωμάτων, τον Κύριο Ιησού Χριστό, να αναλύουν την θεία του διδασκαλία και να ρίχνουν φως στα σκοτάδια των ψυχών τους. Με τη διπλή αυτή Ιδιότητα των ιατρών και ιεραποστό­λων οι ‘Άγιοι έβοήθησαν πλήθος κόσμου να ανακαλύψει τον Χριστόν!

Πολλοί εΙδωλολάτρες µετεστράφησαν στη χριστιανική πίστη. Έπείθοντο, γιατί έ­βλεπαν µπροστά τους δύο ώλοκληρω­µένες προσωπικότητες που έθυσιάζοντο γι’

αυτούς, που αγαπούσαν χωρίς συμφέροντα όλο τον κόσμο, που παρέμεναν πτωxoί και ήσαν οι αληθινά «ανάργυροι» (=χωρίς «αργύρια», χρήματα).

Είχαν όμως οι δύο αυτοί Άγιοι και άλλη αποστολή: να ενισχύουν την πίστη των Χριστιανών, και πιο πολύ κατά τις δύσκολες ώρες των µαρτυρίων τους. ‘Έτσι, όταν πληροφορήθηκαν ότι κάποια ευσεβής χήρα, ή αγία Αθανασία, συνελήφθη µε τις τρεις κόρες της Θεοδότη, Θεοκτίστη και Εύδοξία, έτρεξαν και ήρθαν κοντά τους και τις ενίσχυσαν στον δρόμο της ομολογίας και του µαρτυρίου. Και έτσι αυτές δεν δείλιασαν. Προχώρησαν µε θάρρος μητέρα και τρεις κόρες και εµαρτύρησαν ό­λες µαζ] στις 31 Ιανουαρίου τό 292 µ.Χ την ίδια ημέρα επεφύλαξε ό Κύριος και στους δυο Ιατρούς µας Κύρον και 1ωάν­νην τό ένδοξο στεφάνι του µαρτυρίου.

Ή πλούσια χριστιανική δράσις τους µε τις τόσο θαυμαστές νίκες του Κυρίου Ιησού Χριστού εκίνησαν τον φθόνο των ειδωλολατρών, οι όποιοι τους συνέλαβαν και τους εθανάτωσαν τελικώς µε αποκεφα­λισµό στις 31 Ιανουαρίου του έτους 292 µ.Χ Οι πιστοί Χριστιανοί µε ιερό δέος πα­ρέλαβαν τα µαρτυρικά τους σώματα και τα έθαψαν. Τα έκρυψαν στην βασιλική του αγίου Μάρκου στην Αλεξάνδρεια, για να µη βεβηλωθούν, και παρέμειναν εκεί κρυµµένα. Επί βασιλέως Αρκαδίου και Πατριάρχου Άλεξανδρείας Θεοφίλου (400 µ.Χ), ό πανάγαθος Θεός εφανέρωσε τους τίμιους αυτούς θησαυρούς. Αναρίθμητα πλήθη πι στων ανθρώπων και ασθενών κατέφθασαν για να αποδώσουν τιμητική προσκύνηση στους αγίους αυτούς Μάρ­τυρας. Πολλά θαύματα έγιναν τότε. Δαι­µονισµένοι ελευθερώθηκαν από πονηρά πνεύματα, τυφλοί ανέβλεψαν, χωλοί πε­ριεπάτησαν … Και όλοι εδόξαζαν τον Θεό. Αργότερα ό άγιος Κύριλλος έκαμε µετα­κοµιδη των ιερών Λειψάνων σε Ναό της Μανουθέ. Ό τόπος αυτός (από τον ΣΤ αιώνα) έγινε προσκυνηµατικό κέντρο και πηγή πολλών ευλογιών και πολλών θαυ­µάτων από τους Άγίους.

Εντυπωσιακό είναι και τό θαύμα που συνέβη στον άγιο Σωφρόνιο Πατριάρχη Ιεροσολύμων (580-638). Ευρισκόμενος ό άγιος Πατήρ στην Άλεξάνδρεια κατά τό 620 µ.Χ, προσεβλήθη ξαφνικά από ανίατη ασθένεια των οφθαλμών. Κατέφευγε λοι­πόν µε πιστή στο Ναό των αγίων Άναργύ­ρων Κύρου και Ίωάννου στο Άµπουκίρ (κωµόπολι της Κάτω Αιγύπτου) και εθερα­πεύθη τελείως. Με πολλή ευγνωμοσύνη ό άγιος Σωφρόνιος (εορτάζει 11 Μαρτίου) κατέγραψε τότε τό γεγονός αυτό. Συν­έλεξε και έγραψε ακόμη 70 θαύματα των αγίων. Και συνέταξε ακόμη και εγκώμιο συγκινητικό προς τους ευεργέτας του ά­γίους αυτούς Αναργύρους.

‘Ας ευχαριστήσουμε τον άγιο Θεό, διό­τι χάρισε στην αγία µας Ορθόδοξο Έκ­κλησία τόσους πολύτιµους θησαυρούς: εκατοντάδες χαριτόβρυτων ιερών Λειψά­νων Αγίων και Μαρτύρων.

‘Ας καταφεύγουμε µε πιστή σ’ αυτούς. ‘Ας τους άσπαζώµαστε µε ευλάβεια, µε συναί­σθησι ότι είναι οι πιο αγαπητοί µας – μετά τον Θεό – φίλοι και συµπαραστάται, οι θερμότεροι πρεσβευταί µας προς τον Θεό στα δυσκολότερα προβλήματα µας.

‘Ας τους ικετεύουμε µε πιστή και τότε θα λαµβάνουµε, «κατά τό συμφέρον της ψυχής» µας, πολλά δωρήματα, πολλές ιάσεις.

«Θαυματουργοί και ιατροί, ιατρεύσατε ήµων τάς άσθενείας, Κύρε και Ίωάννη και τας όρµάς των παθών, εις τρίβους ενθέους ίθύνατε, όπως κατά χρέος, ύ­µας άνευφηµωµεν». ‘Ιατροί και θαυµα­τουργοί, Κύρε και Ίωάννη, θεραπεύσα­τε τις άσθένειές µας. Και τις όρµες των αδυναμιών και παθών µας να τις µετα­τρέψετε σε αρετές και να οδηγήσετε τα βήματα µας σε άλλη κατεύθυνση, στους δρόμους των ένθέων και έναρέτων πρά­ξεων. Κι εμείς γεμάτοι ευγνωμοσύνη θα σας υπερευχαριστούμε.