Προσφάτως ένας δήμαρχος γειτονικού δήμου μου εξιστόρησε το παρακάτω πραγματικό γεγονός:

«Δέχτηκα στο γραφείο μου ένα ζευγάρι συμπολιτών. Η γυναίκα του ήταν υποψήφια με τον συνδυασμό μου. Υπηρετεί τώρα επτά χρόνια σε ένα δημοτικό σχολείο εκτός του δήμου μας. Τί μου ζήτησαν;  Να προσλάβω την σύζυγο ειδικό συνεργάτη γιατί καθημερινά ταξιδεύει σε γειτονικό δήμο όπου και διδάσκει σε σχολείο. Ευγενικά τους είπα πως αυτό δεν μπορεί να γίνει γιατί οι συνεργάτες μου θα είναι από την αγορά, επιστήμονες με γνώσεις για να υποστηρίζουν το έργο μου. Θύμωσαν, χτύπησαν και την πόρτα του γραφείου μου και πήγαν στο καλό…»

Δυστυχώς οι απαιτήσεις ορισμένων είναι και τρελές και εκβιαστικές…