Μια ρόδα είναι…
Ούτε τα μήλα των Εσπερίδων ούτε οι Στυμφαλίδες όρνιθες…
Μια ρόδα στη νεοελληνική,δηλαδή ένας γιγάντιος τροχός και προφανώς όχι μοσχολούλουδο!
Ένας τροχός λούνα-παρκ!
Στήθηκε με βιάση και προχειρότητα στο κέντρο της πρωτεύουσας, στο κέντρο της χώρας!
Ούτε άδειες ούτε εγκρίσεις…
Αυτές όπως πάντα εκ των υστέρων…μετά την αρπαχτή!
Να διασκεδάσει τους νεαρούς Αθηναίους!
Τι καλό κ’ αγαθό έργο;
Δεν είναι όμως τίποτα άλλο παρά η χρυσή επικάλυψη!
Η ουσία να γεμίσει τις τσέπες ορισμένων χωρίς να υπολογίσουν ασφάλεια και ανθρώπινες ζωές…
Η ασφάλεια θέλει μέτρα και τα μέτρα κοστίζουν!
Μετά την κατακραυγή και τις μηνύσεις πολιτών η ρόδα δεν γύρισε…
Αποσυναρμολογήθηκε “εις τα εις ων συνετέθη” !
Άφησε μια πικρή γεύση στους μικρούς ζηλωτές!
Απαίδευτοι εκ συστήματος παίζουν μόνο αυτό που φέρνει χρήμα και κέρδη στις τσέπες κάποιων.
Δεν παίζουν για παίδευση, τέρψη, κοινωνικοποίηση…
Που όμως να παίξουν;
Υπάρχουν πάρκα;
Υπάρχουν παιδικές χαρές;
Υπάρχουν χώροι άθλησης και αναψυχής στις σύγχρονες πόλεις;
Νοιάστηκε κανείς;
Ψιλά γράμματα…
Ο ελεύθερος δημόσιος χώρος ήταν και παραμένει η χαρά του καταπατητή και του εργολάβου…
Για προγραμματισμό, για πολεοδομικό σχεδιασμό για δημιουργία νέων ανοιχτών πόλεων, ανθρώπινων και αποκεντρωμένων όσες προσπάθειες έγιναν τορπιλίστηκαν εκ των ένδον.
Όλα για την κερδοφόρα αντιπαροχή, την υπερσυγκέντρωση καταναλωτών,τις μεγάλες αλυσίδες…
Υπερσυγκέντρωση προβλημάτων, κοστοβόρα και κερδοφόρα επίλυση…για όλους!
Δημόσιους εργολάβους, πολιτικούς, πολιτικές…
Αυτή η χώρα δέρνεται στη μετριότητα και ως βάτραχος κοάζει στους βούρκους των βαλτωδών λειμώνων βλέποντας τα γεροδεμένα πόδια των βουβαλιών που συμπλέκονται και αναμετρώνται βόσκοντας και παίζοντας….
Όλα στο γόνατο…
Στην ειμαρμένη…
Στο ανάθεμα….
Στην οργή…
Στην αυτοκαταστροφή!
Μη μπορώντας οι δημόσιοι άρχοντες να χαρίσουν τον πολλάκις υποσχεθέντα “παράδεισο” περιορίζονται σε κάποιες δροσοσταλλιές στα ξεραμένα χείλη των κολασμένων!
Είτε με το “δέκατο τρίτο” που βαπτίζεται σύνταξη είτε με ρόδες έστω κι ον δεν γυρίζουν!
Ρωμαϊκή αρένα!
Άρτος και θεάματα…
Ουδείς ασχολείται με υποδομές με έργα μακράς πνοής…
Αυτά φέρνουν γκρίνιες, θίγουν συμφέροντα, αφαιρούν ψήφους!
Ύστερα έρχεται οι κλασσικές δικαιολογίες:
Δεν υπάρχουν πόροι, χρήματα…
Δεν προλάβαμε…
Δεν φτάνουν οι θητείες αν και έγιναν πενταετείς…
Στη χώρα αυτή της ευκολίας, της ήσσονος προσπάθειας και της “φαιδράς πορτοκαλέας” βασιλεύει, διογκούται και πολλαπλασιάζεται η μετριότητα, το γελοίο και η βλακεία…
Υπήρχαν και υπάρχουν πόροι…
Αν θέλεις να τους βρεις…
Αν έχεις γνώσεις και σχέδιο….
Αρκετά γίνονται με λίγα ή δεν τελειώνουν ποτέ με τα πολλά!
Για ευνοήτους λόγους…
Για να γυρίσει η ρόδα θέλει δουλειά πολλή!

Δημήτρης Ψευτογκάς