Η ζωή καθημερινά μας επιφυλάσσει εκπλήξεις. Άλλοτε ευχαριστίες, άλλοτε δυσάρεστες. Ως πολίτης του Δήμου Γρεβενών και ειδικότερα ως μόνιμος κάτοικος της Τοπικής Κοινότητας Κοσματίου, δε εκπλήσσομα από τίποτε πλέον.

Πριν περίπου τρεις εβδομάδες ξεκίνησε η διαδικασία ασφαλτόστρωσης των λακκουβών του επαρχιακού δικτύου στον πρώην Δήμο Θεοδώρου Ζιάκα. Αφού πέρασε το καλοκαίρι, άπειρα αυτοκίνητα δοκίμασαν τις αντοχές τους και των επιβατών τους (μονίμων κατοίκων ή επισκεπτών), έγινε κι αυτό. Καιρός ήταν! «Κάλλιο αργά, παρά ποτέ», λέει ο λαός μας. Μόνο που η σχετική και αργοπορημένη ενέργεια του Δήμου Γρεβενών πραγματοποιήθηκε επιλεκτικά.

Κάποια χωριά…«ξεχάστηκαν». Παράλληλα και οι κάτοικοι τους. Τεχνηέντως, φυσικά. Τα μηχανήματα έφτασαν μέχρι τη διασταύρωση Κοσματίου-Τρικώμου, το πρώτο χωριό αφέθηκε στη «μοίρα του» και…στις λακκούβες του και η ασφαλτόστρωση συνεχιστήκε καλώς στα υπόλοιπα χωριά (Σταυρός, Τρίκωμο, Μοναχίτι).

Ο κεντρικός δρόμος του χωριού (Κοσμάτι), οι δύο περιφερειακοί του και όλα τα στενά είναι σε τραγική κατάσταση. Χειρότερα από ποτέ. Το φθινόπωρο έφτασε, ο χειμώνας κοντοζυγώνει. Βροχές, χιόνια, αποχιονισμοί και όλα τα συναφή…σίγουρα, αν δεν υπάρχει η σχετική μέριμνα από το Δήμο και τις Υπηρεσίες του, η κατάστασή τους θα χειροτερέψει.

Δυστυχώς, κάποια χωριά και οικισμοί έχουν στιγματιστεί εκλογικά, έχουν χαρακτηρισμό εκλογικό. «Δικό μας», «δικό σας», «δικό τους». Αποτέλεσμα: πολίτες, κάτοικοι δύο ταχυτήτων… Χωριά με άπειρες ευεργεσίες, χωριά μονίμως «στην απ’ έξω». Κανείς δε βγαίνει κερδισμένος. Μόνο χαμένος υπάρχει. Ο τόπος και το μαράζι του…

Ένας κάτοικος του Κοσματίου