Η πανδημία της νόσου του κορωνοϊού – COVID 19 επηρεάζει άμεσα την καθημερινότητά μας, την οικονομία, τη δημόσια υγεία, τις μεταφορές και τα δίκτυα επικοινωνίας – Οι αρχές προειδοποιούν να είμαστε όλοι πολύ προσεκτικοί τόσο με τις κάρτες, όσο και με τα socialmedia

Δυστυχώς, όπως και στην περίπτωση άλλων φυσικών καταστροφών (πλημμύρες, τυφώνες, δασικές πυρκαγιές, σεισμοί κ.ά.), ο κορωνοϊός έχει και μία ακόμα πολύ επικίνδυνη συνέπεια: δημιουργεί πρόσφορο έδαφος και «ευκαιρίες» για απάτες και παράνομες ενέργειες, τις οποίες εκμεταλλεύονται οι επιτήδειοι.

Σε διεθνές επίπεδο έχουν ήδη καταγραφεί πολυάριθμα σχήματα και πρακτικές απάτης που εκμεταλλεύονται τον φόβο και την ανασφάλεια των ανθρώπων για τον κορωνοϊό. Στη χώρα μας καταγράφονται ήδη κρούσματα και απόπειρες εξαπάτησης πολιτών, σε διάφορες περιοχές της επικράτειας. Το παρόν φυλλάδιο αποσκοπεί στην ευαισθητοποίηση και την ενημέρωση των πολιτών σχετικά με τις συνηθέστερες πρακτικές εξαπάτησης και στην παροχή εύληπτων οδηγιών για την προστασία τους από τους επιτήδειους.

Tα περιστατικά εξαπάτησης έχουν πάρει μορφή χιονοστιβάδας και στην Ελλάδα. Μάλιστα, τόσο η Εθνική Αρχή Διαφάνειας, όσο και το cyberalert έχουν εκδόσει φυλλάδια με τα οποία προειδοποιούν τους πολίτες και ενημερώνουν αναλυτικά για το πώς γίνονται οι απάτες.

Ποιες μορφές διαδικτυακής απάτης συναντώνται συχνότερα;

Οι συνηθέστερες μορφές διαδικτυακής απάτης είναι οι ακόλουθες:

• Χρεώσεις της πιστωτικής κάρτας πολιτών μέσω του διαδικτύου για αγορές, οι οποίες δεν πραγματοποιήθηκαν από τους ίδιους.

Στις περιπτώσεις αυτές, κάποιος κακόβουλος χρήστης του διαδικτύου δημιουργεί μια πλασματική ιστοσελίδα και με αυτόν τον τρόπο καταφέρνει να συγκεντρώνει στοιχεία κι αριθμούς πιστωτικών καρτών χρηστών του διαδικτύου, οι οποίοι έχοντας εξαπατηθεί, νομίζουν ότι πρόκειται για κάποιο διαδικτυακό κατάστημα και κάνουν τις αγορές τους.
Επιπλέον, αρκετές είναι οι περιπτώσεις όπου επιτήδειοι καταφέρνουν να αποκτούν φυσική πρόσβαση στα στοιχεία πιστωτικών καρτών πολιτών τα οποία εν συνεχεία χρησιμοποιούν σε διαδικτυακές αγορές, καθώς για τις αγορές αυτές δεν είναι απαραίτητη η φυσική κατοχή της πιστωτικής κάρτας, παρά μόνο τα στοιχεία αυτής.
Επιπροσθέτως, σε αρκετές περιπτώσεις οι χρήστες του διαδικτύου δίνουν οι ίδιοι άθελά τους τα στοιχεία σε κακόβουλους χρήστες του διαδικτύου ( phishing ). Ειδικότερα, ο ανυποψίαστος πολίτης λαμβάνει μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου από Πιστωτικό Ίδρυμα, στο οποίο τηρεί λογαριασμό, με το οποίο του ζητείται να συμπληρώσει τα στοιχεία του (ονοματεπώνυμο, αριθμό λογαριασμού και πιστωτικής κάρτας κλπ.), για λόγους πχ. ενημέρωσης των αρχείων της τράπεζας. Το μήνυμα, μέσω υπερσυνδέσμου, τους οδηγεί σε μια πλασματική ιστοσελίδα της τράπεζας, με αποτέλεσμα ο πολίτης να πείθεται και να χορηγεί τα επίμαχα στοιχεία.