Λίγες ημέρες ανάπαυσης για μένα από την καθημερινή σχόλη, ήταν αρκετές για να φύγουν για το μεγάλο ταξίδι δυο καλοί φίλοι και συναγωνιστές “χτυπημένοι” από την επάρατη. Η Ελένη και ο Νίκος:
Η Ελένη ήταν μια ξεχωριστή προσωπικότητα. Ευγενής, χαμογελαστή, συνεπής, μεθοδική, μετριοπαθής και με διάθεση προσφοράς και συνεργασίας.
Έτσι την γνώρισα στην Κοζάνη,στον προεκλογικό αγώνα το 2010 και στο Περιφερειακό Συμβούλιο στον κοινό μας αγώνα.
Η μάχη της με τον καρκίνο πέρασε σχεδόν απαρατήρητη στην αρχή…Την έδωσε με αξιοπρέπεια και θάρρος απαράμιλλο.
Την τελευταία φορά που μιλήσαμε ήταν δυνατή και υπομονετική … Σε μια πρόσφατη απόπειρα την βρήκα να κάνει θεραπεία στο νοσοκομείο . Ζήτησα από τον σύζυγο να της μεταφέρει τις ευχές μου…
Ο Νίκος ήταν ένας σεμνός, συνεπής αγωνιστής από το 1974 με συνεχή παρουσία στους αγώνες στον κοινό μας ιδεολογικό χώρο.και στην πόλη των Γρεβενών.
Φαινόταν γερό “σκαρί”αν και ευένδοτος στις γλυκείες απολαύσεις της παρέας…
Εξεπλάγην όταν πληροφορήθηκα τα δυσάρεστα…
Τον είδα στο νοσοκομείο συνδεδεμένο με όλες εκείνες τις δύσκολες συσκευές-οξυγόνο, παρεντερική διατροφή- φανερά αδυνατισμένο, με δυσκολία στην αναπνοή.
Αμέσως μόλις με αντιλήφθηκε, σηκώθηκε, ανακάθησε, χαιρετηθήκαμε και εξέφρασε την διάθεση να επιστρέψει σπίτι, νικητής!
Τελικά,δεν τα κατάφερε…
Έφυγε αθόρυβα…
Θα μας λείψεις πολύ Ελένη!
Θα μας λείψεις πολύ Νίκο!

Δημήτρης Ψευτογκάς