Εντονότατη υπήρξε η αντιπαράθεση αντιπολίτευσης και κυβέρνησης για το θέμα της
παρακολούθησης τηλεφωνικών συνδιαλέξεων στελέχους της αντιπολίτευσης. Το θέμα
απασχόλησε τη Βουλή και κατά τη συζήτηση οξύνθηκε στο έπακρο η αντιπαράθεση, σύνηθες
φαινόμενο στον θεατρινισμό, τον οποίο παρακολουθεί το πανελλήνιο εμμένοντας όμως στο να
στηρίζει με πάθος κατηγόρους ή κατηγορουμένους. Αν υπάρχει πραγματικός κίνδυνος η
γειτονική χώρα να εντείνει τις απειλές, οι οποίες, υπό προϋποθέσεις, πιθανόν να καταλήξουν
σε θερμό επεισόδιο, το θέμα των υποκλοπών πρέπει να κυριαρχεί στην πολιτική επικαιρότητα
της χώρας; Δυστυχώς εμμένουμε στην ολέθρια διχαστική τακτική, η οποία οδήγησε στη
μεγαλύτερη τραγωδία του ελληνισμού, κατά τη μακραίωνη ιστορία του, στη μικρασιατική
καταστροφή, από την οποία οφείλαμε να αντλήσουμε σημαντικά διδάγματα με αφορμή την
εκατοστή επέτειο από το θλιβερό συμβάν. Τότε διχασμένοι στο έπακρο, με τον λαό
φανατισμένο από τους πολιτικούς των δύο κυριάρχων κομματικών στρατοπέδων,
εκστρατεύσαμε μισούμενοι μεταξύ μας περισσότερο απ’ ότι μισούσαμε τους Τούρκους, τους
οποίους πιθανόν και να μη μισούσαμε.

Ή η κατάσταση στη χώρα μας δεν είναι κρίσιμη από κάθε άποψη ή οι πολιτικοί μας,
κατά πολύ κατώτεροι των περιστάσεων, διαγκωνίζονται για την εξουσία, η οποία τελικά
διανέμεται έξωθεν. Και οι «προστάτες» μας χαίρονται, που διαθέτουν πειθήνια όργανα να
υπηρετούν τα συμφέροντά τους! Το αποδεικνύει περίτρανα η λησμονημένη έκθεση του
Πόρτερ, την οποία αυτός συνέταξε, ελθών στη χώρα μας (Φεβρουάριος 1947), κατ’ εντολή της
κυβέρνησης των ΗΠΑ, η οποία μόλις είχε παραλάβει τη σκυτάλη της «προστασίας» μας από την
Αγγλία, ενώ μαινόταν ο εμφύλιος πόλεμος! Ἐγραψε ο Πόρτερ μεταξύ άλλων! «Εδώ δεν
υφίσταται κράτος σύμφωνα με τα δυτικά πρότυπα. Αντ' αυτού υπάρχει μια χαλαρή ιεραρχία
ατομιστών πολιτικών, μερικοί από τους οποίους είναι χειρότεροι από άλλους, που είναι τόσο
απασχολημένοι με τον προσωπικό τους αγώνα για εξουσία, ώστε δεν έχουν τον χρόνο να
αναπτύξουν οικονομική πολιτική, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι είχαν την ικανότητα». Μήπως
άλλαξε έκτοτε κάτι, ώστε να καταστούμε κράτος σύμφωνα με τα δυτικά πρότυπα; Έθεσαν αυτό
ως στόχο οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ ή επωφελήθηκαν στο έπακρο από το άηθες ήθος των
Ελλήνων πολιτικών, το οποίο δεν μετεβλήθη στις διάδοχες γενεές πολιτικών της χώρας; Όταν
μας έσυραν στην ΕΟΚ με θριαμβολογίες επιτυχίας, πολλά ελέχθησαν και το πλέον σημαντικό:
Θα γίνουμε, επί τέλους κράτος, κράτος δυτικό βέβαια. Η κρατική μηχανή θα λειτουργεί
αποτελεσματικά με την πάταξη της γραφειοκρατίας. Η αξιοκρατία, που εν πολλοίς ισχύει,
οφείλουμε να ομολογήσουμε, στις δυτικές χώρες, θα επικρατήσει και στη χώρα μας. Τα
οικονομικά σκάνδαλα θα μειωθούν σημαντικά. Δυστυχώς η γραφειοκρατία εξακολουθεί να
ταλανίζει τον πολίτη, η αναξιοκρατία βασιλεύει ευνοώντας «τα δικά μας παιδιά» και
εκδιώκοντας σε άλλες χώρες πανάξιους επιστήμονες. Όσο για τα οικονομικά σκάνδαλα,
αποτελεί μύθο ότι είναι γνώρισμα μόνο των Ελλήνων πολιτικών. Παντού έρχονται στο φως,
κατά καιρούς με τη διαφορά ότι αλλού του σκανδαλοποιού πολιτικού επέρχεται το πολιτικό
τέλος, το οποίο βέβαια δεν τον στενοχωρεί πολύ, αφού μπορεί να ζήσει στο εξής
πλουσιοπάροχα!

Δεν είναι καταδικαστέα ενέργεια η υποκλοπή τηλεφωνικών συνδιαλέξεων κομματικών
αντιπάλων; Ασφαλώς και είναι. Όμως δεν είναι το πρώτο παγκοσμίως συμβάν ούτε και έχει τη
σημασία, που η αντιπολίτευση απέδωσε σ’ αυτό. Η κατασκοπεία λατρεύεται από τις ισχυρές
χώρες και οι υποκλοπές είναι σύνηθες «άθλημα». Έγινε λόγος για κακόβουλο λογισμικό με το
όνομα predator, αρπακτικό στα ελληνικά. Όμως δεν υπάρχει κακόβουλο λογισμικό, αλλά
κακόβουλοι άνθρωποι, όπως δεν υπάρχουν χυδαίες γλώσσες, αλλά χυδαίοι άνθρωποι
(Λορέντζος Μαβίλης). Πολιτικός, που προβάλλεται ως αμυνόμενος «περί πάτρης» έσπευσε να
γνωστοποιήσει ότι η εταιρεία που το διακινεί έχει έδρα τα Σκόπια, δεν πρόσθεσε όμως ότι
ελέγχεται από Ισραηλινούς. Άραγε το λογισμικό διατίθεται σε κυβερνήσεις, όπως έχει
υποστηριχθεί, εν αγνοία των ισχυρών χωρών; Δηλαδή στο γειτονικό προτεκτοράτο συμβαίνουν
πράγματα εν αγνοία της κυβέρνησης των ΗΠΑ ή και το εν λόγω λογισμικό τελεί υπό την έγκριση
των «προστατών»; Προ μηνών η Google είχε γνωστοποιήσει ότι μεταξύ των χωρών, που το
έχουν προμηθευθεί είναι και η χώρα μας. Γιατί άραξε προέβη η κυβέρνηση στην αγορά αυτή;
Κατά τη συζήτηση στη Βουλή, υπουργός δήλωσε ότι η χώρα μας δεν το έχει προμηθευθεί. Οι
οπαδοί του κυβερνώντος κόμματος ασφαλώς τον πίστεψαν, οι άλλοι των κομμάτων της
αντιπολίτευσης υποστηρίζουν ότι ψεύδεται. Ποια η αλήθεια; Υπό ποία ιδιότητα η εταιρεία
Google απασχολήθηκε με το θέμα; Μήπως με την ιδιότητα του πλέον σημαντικού αρπακτικού
ποικίλων πληροφοριών ανά τον πλανήτη, τις οποίες θέτει στην υπηρεσία του διεθνούς
συστήματος εξουσίας. Η αντιπαράθεση της εταιρείας με την κυβέρνηση της Κίνας έχει να κάνει
με τον ολοκληρωτικό χαρακτήρα του κινεζικού καθεστώτος και μόνο, όπως έχει προβληθεί;
Είναι αφελής όποιος πιστεύει ότι υπάρχει σεβασμός των προσωπικών στοιχείων στο διαδίκτυο.
Άλλο θέμα πρέπει να μας απασχολεί σοβαρά. Μετά την εκποίηση του οργανισμούτηλεπικοινωνιών της χώρας μας σε εταιρεία γερμανικών συμφερόντων, υπάρχει κρατικό
μυστικό; Να προχωρήσουμε ακόμη πιο πέρα. Υπάρχει στρατιωτικό μυστικό, που δεν πρέπει να
γνωρίζουν ούτε οι «σύμμαχοί» μας; Δεν θέλω να κάνω τη σκέψη ότι έχουμε παραιτηθεί από
του να έχουμε μυστικά, τα οποία δεν πρέπει να γνωρίζει ουδείς μη Έλλην. Βέβαια, αν
υπάρχουν, μάλλον αφελώς θα πιστεύουμε ότι δεν έχουν περιέλθει σε γνώση των «προστατών»
μας. Αν εξετάσουμε ψύχραιμα το θέμα των υποκλοπών, θα ομολογήσουμε ότι είναι
πλημμέλημα σε σχέση με τα όσα διαπράχθηκαν σε βάρος της χώρας μας από τους κομματικούς
σχηματισμούς, που άσκησαν εξουσία. Η δημόσια περιουσία εκποιήθηκε και το εξωτερικό χρέος
εκτινάχθηκε, αντί να μειωθεί. Από την υπεράσπιση των εθνικών δικαίων έχουμε παραιτηθεί
ηττηθέντες από αδύναμους διεκδικητές, που όμως έχουν πλήρη τη στήριξη «συμμάχων» και
«εταίρων». Ο λαός μας δοκιμάζεται, το επίπεδο αντιπαράθεσης στη Βουλή είναι θλιβερό και η
χώρα βυθίζεται σε φοβερή παρακμή.

Ίσως κάποιος απεσταλμένος της κυβέρνησης των ΗΠΑ να έχει συντάξει ή να συντάξει
στο εγγύς μέλλον έκθεση κατά το προηγούμενο του Πόρτερ. Μάλλον δεν θα χρειαστεί να
ερευνήσει πολύ. Πιθανόν να γράψει ότι εξακολουθούν να ισχύουν τα ίδια. Ας γράψει, θα πουν.
Ποιος γνωρίζει σήμερα ποιοι οι πολιτικοί, τη στάση των οποίων καυτηρίασε ο Πόρτερ, πολιτικοί
που υπήρξαν οι εκλεκτοί των «προστατών» μας; Και πόσοι θα λάβουν γνώση μιας νέας
έκθεσης;

Το παραμύθι θα κλείσει με τη φράση «και έζησαν αυτοί πολύ καλά», όχι όμως και
«εμείς καλύτερα». «ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ»