Ενώ γύρω μας επικρατεί αβεβαιότητα, πόνος, θλίψη , θάνατος και πενία όλοι ονειρεύονται χαρές και γλέντια…

Πάσχα στο χωριό!

Αυτή ήταν και η υπόσχεση-δώρο της Πολιτείας!

Ο στόχος του τέλους της πανδημίας;

Πάσχα στο χωριό!

Από το ματαιωμένο περσινό μέχρι αυτό που έρχεται…. επανέρχεται το μεγάλο αυτό “λαϊκό ” …αίτημα!

Όλα τα προβλήματα που μας ταλανίζουν έχουν λυθεί!

Αυτό μόνο παραμένει άλυτο!

Η εκκλησία και η κυβέρνηση συσκέπτονται διαρκώς …

Προσπαθούν να βρουν την…χρυσή τομή!

Σε πόσα τετραγωνικά μέτρα μιας εκκλησίας αντιστοιχεί ένας πιστός;

Η Πολιτεία λέει ένας ανά 25 τ.μ

Η εκκλησία θέλει έναν ανά 15 τ.μ!

Οι επιστήμονες….κανέναν!

9500 νεκροί σε έναν ακήρυχτο πόλεμο!

Κι ακόμα δεν είδαμε φως!

Εκατοντάδες χιλιάδες πονεμένοι, πεινασμένοι, γυμνοί, διψασμένοι, κατατρεγμένοι, απελπισμένοι….

Περιμένουν την δική τους Ανάσταση!

Κι ας μην συμπίπτει με το Πάσχα!

Αυτό το αποστεωμένο Πάσχα, το γυμνό από πνευματικότητα αλλά γεμάτο από ψεύτικα στολίδια και φτιασιδωμένα κενά λόγια χωρίς ουσία και με απουσία έργων!

Αυτό το ασεβές Πάσχα της κραιπάλης και απληστίας…

Το Πάσχα της υποκρισίας…

Το Πάσχα της επίδειξης, της ισχύος και της αποχαλίνωσης…

Πάσχα σημαίνει, πέρασμα!

Πέρασμα από την αμαρτία , στη λύτρωση, στην Ανάσταση, σε μια καινούργια ζωή, σε μια νέα πνευματική πραγματικότητα!

Αγάπης, πίστεως , σοφίας, ελπίδας, δικαιοσύνης, ισότητας

και αλληλεγγύης!

Αυτή η σωτηριολογική προσέγγιση-στόχευση έχει εκτραπεί…

Για να ζήσει έχει επενδυθεί εδώ και είκοσι αιώνες μέσα από το ιστορικό υπόβαθρο του ιδρυτή της εκκλησίας και ο πολιτισμός ,στο σύνολό του, των υποκειμένων της ιστορίας, της ζωής και της δημιουργίας, τα ήθη και έθιμα….

Γιατί τόση επιμονή με το χωριό;

Ενώ όλοι αυτοί και οι όμοιοί τους, άδειασαν τα χωριά, τις μικρές κοιτίδες ζωής και ανθρωπιάς, για να τρώμε ψωμί από σιτάρι Ουκρανίας, κρέας από χοίρους Δανίας και μόσχους Γαλλίας,  οβελία Αλβανίας ή Βουλγαρίας γάλα σκόνη Ολλανδίας και λαχανάκια… Βρυξελλών…

Τι πρόσφερε το χωριό;

Τον χώρο, μέχρι πρότινος, αναλλοίωτο από επιδράσεις και επεμβάσεις, μια ισοπεδωτικής εξέλιξης στον χρόνο και την απαραίτητη αγνότητα και αλήθεια των αισθήσεων και αισθημάτων στο φυσικό τοπίο που αντιστέκεται στη φθορά….

Σε ένα τέτοιο σκηνικό γαλήνης και ηρεμίας, κάτω από έναν έναστρο ουρανό, μέσα στην αγκαλιά και σκέπη ενός γεροπλάτανου  στην αυλή μιας ταπεινής εκκλησίας χωρίς ψαλτικές ακροβασίες και φιοριτουρες με ένα πλήθος από μικρές φλόγες των κεριών να φωτίζουν πρόσωπα σκαμμένα από τον βαρύ αέρα και ήλιο του μόχθου, πρόσωπα ικανά να δεχθούν το χαρμόσυνο μήνυμα της ελπίδας, εκεί για λίγο μπορεί να συντελεστεί το θαύμα!

Το θαύμα της Αναστάσεως!

Πόσο κρατάει;

Παλαιότερα κρατούσε σαράντα μέρες!

Σήμερα στην εποχή των υπερηχητικών ταχυτήτων ;

Από τρία λεπτά, τόσο κρατάει το τρις ‘Χριστός Ανέστη”, έως τρεις μέρες!

Η Μεγάλη Εβδομάδα …εξατμίσθηκε!

Παρέμεινε μόνο η μεγάλη Παρασκευή!

Και αυτή όχι ως Οσία ουσία αλλά ως παρέλαση!

Το Πάσχα , η Ανάσταση, η Πίστη είναι θέματα αυστηρά  εσωτερικής βίωσης….

Αναγκαία για κάθε χριστιανό…

Στην σημερινή παγκοσμιότητα για την συντριπτική αλόδοξη  πλειοψηφία αδιάφορα….

Πρέπει όμως να τυγχάνουν αποδοχής, σεβασμού και προστασίας!

Ο χρόνος δεν μετριέται με γιορτές!

Ούτε η ζωή κυλάει πλέον σε αρμονία με αυτές!

Ο άνθρωπος θεωρείται μια παραγωγική και καταναλωτική  μηχανή !

Με ελάχιστες ανάγκες και δικαιώματα και περισσότερες υποχρεώσεις….

Κι αν φτιάξαμε μηχανές που θα  μας  έκαναν ευκολότερη τη ζωή αυτές μας πήραν τη ζωή!

Αντί να μας δώσουν χρόνο και ελευθερία, μας πήραν χρόνια και μας σκλάβωσαν!

Αντί το οχτάωρο εργασίας να γίνει τετράωρο γίνεται δεκάωρο και δωδεκάωρο!

Ούτε η πολιτεία μπορεί να μας δώσει πίσω το Πάσχα των παιδικών μας χρόνων ούτε η εκκλησία φαίνεται ικανή!

Έχουν χάσει το δρόμο τους…

Ασχολούνται με την διασφάλιση των κεκτημένων!

Είναι μπλεγμένοι όλοι σε ένα δίχτυ εξουσίας μακριά από την πνευματικότητα, αρχές, αξίες και ιδανικά και ταυτόχρονα χωμένοι σε ένα υλικό χαυνωτικό κυκεώνα!

Είναι ανίκανοι να μας χαρίσουν, να μας δωρίσουν κάτι ή να μας κάνουν χαρούμενους και ευτυχισμένους ανθρώπους αν δεν το διεκδικήσουμε, αν δεν αγωνιστούμε ,αν δεν το κερδίσουμε…

Όμως πρέπει πρώτα να κερδίσουμε τη μεγάλη μάχη!

Να μείνουμε ζωντανοί!

Δημήτρης Ψευτογκάς