Ο σάλος που ξέσπασε με την ανακοίνωση της λίστας χρηματοδότησης επιχειρήσεων από την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας δεν έχει προηγούμενο και πρέπει άμεσα να αντιμετωπιστεί πριν είναι αργά. Η ενίσχυση οποιασδήποτε κοινωνικής ομάδας με δημόσιους πόρους οφείλει να τηρεί αυστηρούς κανόνες διαφάνειας και να συγκεντρώνει τη μέγιστη δυνατή κοινωνική συναίνεση. Αυτός είναι ένας βασικός κανόνας με διαχρονική αξία για όλες τις κρατικές ενισχύσεις και στην εν λόγω λίστα παραβιάστηκε κατάφωρα. Στην περίπτωση μας, δυστυχώς, υπάρχει ένας επιπλέον σοβαρός λόγος που συνηγορεί στην άμεση διορθωτική παρέμβαση στη λίστα και δεν είναι άλλος από το διχασμό που ήδη προκαλεί.

Στο γολγοθά που έχουμε μπροστά μας με τη βίαιη απολιγνιτοποίηση σίγουρα δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για απώλεια θέσεων εργασίας ούτε για μαζικά λουκέτα. Πολύ περισσότερο όμως κανένας δεν έχει δικαίωμα να μας διχάσει σε προνομιούχους και μη, όταν είναι μαθηματικά βέβαιο ότι το ποτήρι θα το πιούμε όλοι μαζί και ως το τέλος. Κανένας μας δεν πρόκειται να κερδίσει από την ερημοποίηση της περιοχής. ούτε καν οι επιχειρηματίες που σήμερα ενισχύονται. Η επόμενη μέρα της πανδημίας πρέπει να μας βρει ενωμένους στον υπέρ πάντων αγώνα για το μέλλον του τόπου και των παιδιών μας. Δεν είναι ώρα για στείρες αντιπαραθέσεις, αλλά για κοινό αγώνα και με αυτή την οπτική καταθέτω δημόσια την πρόταση μου στους αρμόδιους και στο περιφερειακό συμβούλιο.

Δυο είναι τα βασικά ζητήματα που μπορούν και πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα:

1. Η οικονομική στήριξη των επιχειρήσεων που έχουν πληγεί από την πανδημία είναι επιβεβλημένη και πρέπει να έχει καθολικό χαρακτήρα. Στήριξη με ιεράρχηση και κριτήρια προφανώς, αλλά καθολική χωρίς νικητές και ηττημένους, πληβείους και πατρίκιους. Αυτό είναι το κεντρικό πρόβλημα της λίστας που ανακοινώθηκε από την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, ότι λείπουν οι περισσότεροι. Η υπόσχεση που δόθηκε από την περιφέρεια στη μεγάλη κινητοποίηση (4-1-2021) για αύξηση του προϋπολογισμού του προγράμματος ενίσχυσης στα 100 εκ ευρώ δεν υλοποιήθηκε γιατί, λέει, δεν συμφωνεί το υπουργείο. Όσοι γνωρίζουν τα στοιχειώδη ξέρουν πολύ καλά ότι αυτό δεν ισχύει, αφού τόσο το ύψος του συγκεκριμένου προγράμματος όσο και τα κριτήρια είναι αρμοδιότητα των περιφερειών. Με μια μικρή διαφορά στο χρόνο απόδοσης των ενισχύσεων υπάρχει τρόπος να χρηματοδοτηθούν σχεδόν όλοι και αυτό που χρειάζεται είναι πολιτική βούληση.

2.Με μια ψύχραιμη ματιά εύκολα διαπιστώνουμε ότι το πλέον εμφανές πρόβλημα της λίστας πηγάζει από την ίδια την προκήρυξη που όρισε ως περίοδο αναφοράς των αιτούντων το τρίμηνο Απριλίου-Ιουνίου 2020 σε σύγκριση με το αντίστοιχο του 2019. Αυτό ήταν και το κριτήριο με τη μεγαλύτερη βαρύτητα από όπου προέκυψαν σχεδόν όλα τα ανεξήγητα για κάθε καλόπιστο πολίτη. Με περίοδο αναφοράς το διάστημα Απριλίου-Σεπτεμβρίου ο πίνακας αλλάζει σημαντικά και εάν εφαρμοστεί ως περίοδος αναφοράς το εννεάμηνο Απριλίου-Δεκεμβρίου τότε αλλάζει θεαματικά και κυρίως γίνεται δικαιότερος. Σε αυτό το δεύτερο σημείο δεν μπορώ να είμαι κατηγορηματικός όπως στο πρώτο, αλλά με τη γενική γνώση των κανονισμών που διέπουν το ΕΣΠΑ και ειδικότερα τα ΠΕΠ πιστεύω ότι με πολύ δουλειά και διάθεση επίλυσης του προβλήματος μπορεί να διορθωθούν πολλά.

Οι αρμόδιοι πρέπει να αντιμετωπίσουν την κατάσταση χωρίς εγωισμούς γιατί το πρόβλημα τους υπερβαίνει και δεν είναι προσωπικό τους ζήτημα.

Στον τόπο μας δε χωράει άλλος διχασμός.