Το δεύτερο παγκόσμιο συνέδριο της UNESCO για την Εκπαίδευση έλαβε χώρα στην
Τασκένδη στις 14-16 Νοεμβρίου και εστίαζε στη σπουδαιότητα της πρώτης παιδικής
ηλικίας. Το εν λόγω συνέδριο αποτελεί την πρώτη παγκόσμια διακυβερνητική διάσκεψη
για την εκπαίδευση και έχει ως στόχο να θέσει τον μετασχηματισμό του παγκόσμιου
συστήματος προσχολικής φροντίδας και εκπαίδευσης (Early Childhood Care and Education-
ECCE) ως πρωταρχικό ζήτημα στον διεθνή πολιτικό και εκπαιδευτικό σχεδιασμό.
Η περίοδος από τη γέννηση έως την ηλικία των πέντε ετών είναι μια περίοδος
αξιοσημείωτης ανάπτυξης του εγκεφάλου του παιδιού και αντιπροσωπεύει ένα κρίσιμο
παράθυρο ευκαιρίας για υποστήριξη και εκπαίδευση. Στα πρώτα χρόνια της ζωής ενός
παιδιού, δημιουργούνται περίπου ένα εκατομμύριο νέες νευρικές συνάψεις κάθε
δευτερόλεπτο και τίθενται τα θεμέλια για τη γνωστική, κοινωνική και ψυχοσυναισθηματική
ανάπτυξη του παιδιού. Παρά τη σπουδαιότητα αυτής της περιόδου, σύμφωνα με στοιχεία
της UNICEF, σχεδόν ο μισός παιδικός πληθυσμός της γης (175 εκατομμύρια παιδιά) δεν έχει
πρόσβαση σε προγράμματα προσχολικής υποστήριξης και εκπαίδευσης, ενώ η συντριπτική
πλειοψηφία των δομών φροντίδας παιδιών προσχολικής ηλικίας ανήκει αποκλειστικά στον
ιδιωτικό τομέα.

Προκειμένου να αναδείξει τη σημασία της προσχολικής φροντίδας και αγωγής και να
γεφυρώσει τα κενά που παρατηρούνται στον τομέα αυτό, η UNESCO διοργάνωσε το εν
λόγω συνέδριο στο οποίο συμμετείχαν πάνω από 1500 επίσημοι προσκεκλημένοι από όλο
τον κόσμο συμπεριλαμβανομένων υπουργών, εκπροσώπων φορέων των Ηνωμένων Εθνών
(ΟΗΕ), εκπροσώπων κυβερνητικών και μη κυβερνητικών φορέων (ΜΚΟ) και οργανώσεων,
φορέων τοπικής ανάπτυξης και αυτοδιοίκησης, καθώς και ειδικών επιστημόνων πάνω στον
τομέα της εκπαίδευσης και ανάπτυξης του παιδιού.

Προσκεκλημένη ομιλήτρια στο Παγκόσμιο Συνέδριο της UNESCO ήταν και η Ελληνίδα,
καταγωγής εκ Γρεβενών, κα. Μαριάνθη Παπαδημητρίου, επίτροπος του παγκόσμιου
οργανισμού H.O.P.E. (Hospital Organisation of Paedagogues in Europe), εξειδικευμένη
παιδοψυχολόγος και ειδική παιδαγωγός. Η κα. Παπαδημητρίου ανέλυσε τις επιπτώσεις της
σοβαρής πρώιμης παιδιατρικής πάθησης στην ανάπτυξη του παιδιού και τόνισε τη
σημασία του οικογενειακού και εκπαιδευτικού περιβάλλοντος καθώς και της
διεπιστημονικής συνεργασίας στην ολόπλευρη ανάπτυξη και φροντίδα του παιδιού με
χρόνιες και απειλητικές για τη ζωή παθήσεις,με έμφαση στην υποστήριξη τόσο του
γνωστικού όσο και του ψυχοσυναισθηματικού και κοινωνικού τομέα.

Απώτερος στόχος των εργασιών της Παγκόσμιας Διάσκεψης της UNESCO για την
Προσχολική Μέριμνα και Εκπαίδευση ήταν η σύνταξη της Διακήρυξης της Τασκένδης η
οποία έρχεται να επικυρώσει το δικαίωμα όλων των παιδιών για δωρεάν πρόσβαση σε
υπηρεσίες παροχής ποιοτικής υποστήριξης, εκπαίδευσης, και φροντίδας από τη γέννησή
τους. Η Διακήρυξη της Τασκένδης παροτρύνει όλα τα κράτη-μέλη της UNESCO να
ανανεώσουν τη δέσμευση τους για την υποστήριξη του Στόχου 4 της Βιώσιμης Ανάπτυξης
του ΟΗΕ για πρόσβαση σε δωρεάν εκπαίδευση, και συγκεκριμένα να διασφαλίσουν ότι:
«Μέχρι το 2030 όλα τα αγόρια και τα κορίτσια θα έχουν πρόσβαση σε ποιοτικές δομές
πρώιμης παιδικής φροντίδας και προσχολικής εκπαίδευσης, ώστε να είναι έτοιμα για την
εισαγωγή τους στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση».