Ένα  ουγγρικό  παραμύθι, το ” Τη  φοβήθηκε  κι  ο  διάβολος…”, σε περίληψη λέει:

     Κάποιος  γεωργός  είχε  μια  γυναίκα  ανάποδη.

   Δηλαδή  της  έλεγε  κάτι  κι  αυτή  έπιανε  την  άρνηση ή και την αντίθεση.

  Ώσπου  τη  βαρέθηκε.

    Η  γυναίκα, ως  συνήθως, έκανε  το  φαγητό  που  της  είπε  πως  δε  θέλει  και  κίνησε  για  το  χωράφι.

   Όταν  πλησίασε  στο  λάκκο  που  της  είχε  ανοίξει  και  τον  οποίο  είχε  καλύψει  με  θάμνους, ο  άνδρας  της  τής  λέει: μη  πατάς  εδώ.  Ακριβώς  για  να  πατήσει.

   Αυτή  από  αντίδραση  πάτησε  κι  έπεσε  μέσα  στο  λάκκο.

      Άρχισε  τότε  να  ζητάει  βοήθεια  και  να  φωνάζει.

  Ο  άνδρας  της  αδιαφόρησε    και  την  άφησε  εκεί  να  ”ψοφήσει”, όπως  είπε, γιατί  τον  είχε  κάνει  μάρτυρα.

   Αυτή  ευχήθηκε  στην  απελπισία  της, αφού  είδε  κι  απόειδε  ότι  δεν  την  άκουγε  κανείς  ούτε  κι  ο  άνδρας  της: ας  έρθει  τέλος  πάντων  να  με  σώσει  κάποιος  κι  ας  είναι  και  ο  διάβολος.

   Οπότε  να  τος  κι  εμφανίζεται  ο  διάβολος.

   Ανέβα, της  λέει, στην  πλάτη  μου  και  κάτσε  καλά.

   Aυτή  ανεβαίνει  στη  ράχη  του  και  για  ”γινάτι”  κάθεται  ανάποδα.

  Αφού  την  έβγαλε  απ ‘ το  λάκκο, της  λέει  μετά: κατέβα  τώρα.

   Όχι  δεν  κατεβαίνω, του  απαντά.

   Άρχισε  να  την  τινάζει  ο  διάβολος, να  πηδάει, να  ξαναπηδάει  για  να  τη  ρίξει  κάτω.

   Τίποτε. Αυτή  εκεί:  όχι  δεν  κατεβαίνω.

   Άρχισε  διάβολος να  τρέχει  από  βουνό  σε  βουνό, από  λαγκάδι  σε  λαγκάδι.

   Η  γυναίκα  τίποτε.

   Οπότε  για  μια  στιγμή  βρίσκουν  ένα  στρατιώτη  που  γυρνούσε  απ ‘ τον  πόλεμο.

   Ο  διάβολος  τον  παρακάλεσε  να  βοηθήσει  να  κατεβεί  η  γυναίκα  από  πάνω  του.

   Και  συμπληρώνει: άμα  την  κατεβάσεις  απ ‘ τη  ράχη  μου, θα  σε  κάνω  βασιλιά  με  τον  εξής  τρόπο: θα  μπω  μέσα  στη  βασιλοπούλα  κι  αυτή  θα  δαιμονιστεί. Ο  βασιλιάς, ο  πατέρας  της, σ ‘ όποιον  την  κάνει  καλά  θα  υποσχεθεί  το  μισό  του  βασίλειο. Εσύ  τότε  θα  παρουσιαστείς   και  θα  γιατρέψεις  τη  βασιλοπούλα.

 Μα  πώς, ρωτάει  ο  στρατιώτης.

 Θα  ζητήσεις  να  σου  φέρουν  τη  δαιμονισμένη  βασιλοπούλα  και  θα  πεις  σε  μένα  που  θα  είμαι  μέσα  της: διάβολε, βγες  έξω  απ ‘ τη  βασιλοπούλα, γιατί  θέλω  να  την  παντρευτώ.

 Κι  εγώ  θα  βγω  κι  αυτή  θα  γιατρευτεί.

     Ο  στρατιώτης  δέχτηκε.

   Άρχισε  λοιπόν  με  κάθε  τρόπο  να  προσπαθεί  να  κατεβάσει  τη  γυναίκα  απ’  τη  ράχη  του  διαβόλου.

    Κατέβα, της λέει από τη ράχη του και θα σου δώσω ένα μπριλάντι.

  Δε φάνηκε όμως να τη συγκινεί.

  Θα σε πάω ταξίδι στ΄άστρα.

   Σ΄όλη την οικουμένη.

  Αυτή  εκεί. Τίποτε.

  Θα σου αγοράσω ό,τι θες.

  Κι άλλα πολλά.

  Άρχισε να την παλεύει και να την τραβάει.

 Δεν  κατέβαινε.

 Ε  τότε  αγανακτισμένος, κάτσε  αυτού, της  λέει, και  μην  κατεβαίνεις.

 Να  τη  και  κατεβαίνει  η  γυναίκα.

    Μετά ο διάβολος έκανε όπως τα σχεδίασε με το στρατιώτη.

  Μπήκε μέσα στη βασιλοπούλα και.., και…

    Έτσι  ο  στρατιώτης  έγινε  βασιλιάς.

     Στη συνέχεια  όμως  ο  διάβολος  μπήκε  και  σε  μια  άλλη  γυναίκα, συγγενή  της  βασιλοπούλας

.  Οπότε  ο  στρατιώτης – βασιλιάς  προσπάθησε  να  τον  βγάλει  κι  απ ‘ αυτήν  με  τον  ίδιο  τρόπο: διάβολε, βγες  έξω, θα  την  παντρευτώ.

 Τίποτε  ο  διάβολος.

  Διάβολε, μόνο  στη  γυναίκα την προηγούμενη μού είπες  ότι  θα  έμπαινες.

 Πάλι  τίποτε  ο  διάβολος.

 Mάλιστα  φοβέρισε  κιόλας το  βασιλιά – στρατιώτη  ο  διάβολος  ότι, αν  έβγαινε  απ ‘ τη  συγγενή της βασιλοπούλας, θα  έμπαινε  στον  ίδιο.

Τότε  ο  στρατιώτης – βασιλιάς  θυμήθηκε  την  ανάποδη  γυναίκα.

 Διάβολε, σου  φέρνω  τη  γυναίκα, για να  σου  ανεβεί  πάλι  καβάλα…

   Τ ‘ ακούει  ο  διάβολος  κι  όπου  φύγει  φύγει.

     Τόση  τρομάρα  είχε  πάρει  απ ‘ την  ανάποδη  γυναίκα  ακόμη  κι αυτός…

                                                                                                        ——————————————————

  Και της συζύγου όμως γυναίκας η δύναμη τής καρδιάς της είναι μοναδική.

  Αυτή, σαν άλλη Πηνελόπη, με την αφοσίωση και την υπομονή που της δίνει η αγάπη για τον άντρα της,μπορεί και μπορούσε χρόνια και χρόνια να τον περιμένει να γυρίσει στην Ιθάκη του από την ξενιτιά ή την υπερωκεάνια δουλειά του.

  Αυτή διαμορφώνει τις συμπεριφορές του  σε μεγάλο βαθμό και στα οικεία και πέρα από το σπίτι πρόσωπα.

  Αυτή μπορεί να χτίζει ό,τι ωραίο στη γη, αλλά αυτή και να γκρεμίζει ό,τι ιερό, όταν ο σύζυγός της την απαξιώνει.

  Ή την απατά.

  Όπως η Μήδεια που σκότωσε τα παιδιά της από εκδίκηση ζήλειας για τον άντρα της.

  Αυτή επίσης μπορεί να κάνει όμορφη και ανθηρή την καθημερινότητα μέσα στο σπίτι ή μουντή και ανυπόφορη.

        Διάβασα  κάπου:ευτυχισμένος  είναι  αυτός, βασιλιάς  ή  αγρότης, που  βρίσκει  γαλήνη  στο  σπίτι  του.

   Γιατί  όμως  δεν τη βρίσκει πάντα;

     Ας  παρακολουθήσουμε  γι ‘ αυτό  έναν  δυσαρεστημένο  σύζυγο, που  σημειώνει  στο  ημερολόγιό  του  το  παρακάτω  κατηγορητήριο  εναντίον  της  γυναίκας  του:

    Κατηγορώ  τη  γυναίκα  μου, γιατί, όταν  βοηθώ  τα  παιδιά  μου  να  λύσουν  τις  ασκήσεις  τους, μου  λέει: μα  είσαι  τώρα  εσύ  σε  θέση  να  κάνεις  μια  πρόσθεση;

   Γιατί, όταν  κάνει  αταξίες  το  παιδί  μου, του  λέει: α  παλιόπαιδο, έχεις  ακριβώς  το  χαρακτήρα  του  πατέρα  σου.

   Γιατί, όταν  αγοράσω  κάτι  για  τον  εαυτό  μου, δεν  παραλείπει  να  μου  λέει: δεν  αξίζεις  να  κρατάς  πορτοφόλι.

   Γιατί, όταν  γυρίσω  σπίτι, αντί  να  με  καλοδεχθεί, βιάζεται  να  μου  πει: πρόσεξε  τα  παπούτσια  σου, μη  μου  λερώσεις  το  παρκέ.

   Γιατί, όταν  κάθομαι  να  ξεκουραστώ  λίγο, μου  λέει: χαρά  μου, κάτι  έπαθε  το  καζανάκι  πάλι.

    Γιατί  μου  κόβει  τον  καφέ  με  την  πρόφαση  ότι  με  κάνει  νευρικό.

   Γιατί, όταν  ψυχραινόμαστε, μου  απαριθμεί  όλους  τους  υποψήφιους  που  τη  ζήτησαν  κι  αρνήθηκε  να  τους  πάρει, που  με  oποιονδήποτε  απ ‘ αυτούς  θα  είχε  καλύτερη  τύχη.

   Γιατί  περνάει  τις  περισσότερες  ώρες  με  τις  φίλες  της  καπνίζοντας  τσιγάρο.

   Γιατί  ενδιαφέρεται  μόνο  για  τους  συγγενείς  της  και  τους  δικούς  μου  τους  παραθεωρεί.

   Γιατί, όταν  αρρώστησε  η  μητέρα  μου  και  την  πήραμε  σπίτι  μας – μόνιμα  μένει  με  τον  αδερφό  μου – μ ‘ άφησε  να  την  καθαρίζω  μόνος  μου.

   Γιατί, όταν  είμαστε  με  φίλους, προσπαθεί  να  περάσει  ο  δικός  της  λόγος  προσβάλλοντάς  με  πολλές  φορές.

   Γιατί  δεν  παραλείπει  να  λέει  στις  φίλες  της: ξέρετε  ο  άνδρας  μου  κοιμάται  με  ανοιχτό  το  στόμα  και  ροχαλίζει.

   Γιατί  ήθελε  να  της  πλένω  τα  πιάτα  κι  όταν  ακόμη  ήταν  ξεκούραστη.