Όμοια ιστορικά γεγονότα * Γράφει ο Χρίστος Παπαδόπουλος
Σήμερα με την κύρηξη του πολέμου της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας πολλοί χτές και οι τηλεπαρουσιαστές αναφέρονται σε γεγονότα του παρελθόντος ,για να τα συγκρίνουν με τη σημερινή παρούσα κατάσταση,και επειδή στα γεγονότα εκείνα του παρελθόντος ο πόντος με τους έλληνες κατοίκους του αποτελούσε το κύριο μέρος των ιστορικών γεγονότων και επειδή,επίσης,έχω πάρα πολλά ακούσματα από τους παπούδες μας,που υπήρξαν πάντα πρόσωπα με πρωταρχικό παθητικό ρόλο σε όλα τα σχτεικά γεγονότα,θα προσπαθήσω σήμερα να θίξω ολίγα μόνον από τις σελίδες αυτές της ιστορίας του ποντιακού ελληνισμού.
Η μελέτη της ιστορίας δίνει το σαφές συμπέρασμα ,ότι η Τουρκία ήταν απλήρωτη πάντα και θεληματική δούλη της Γερμανίας, η οποία τη χρησιμοποιούσε διαρκώς προς εξυπηρέτηση των συμφερόντων της.
Το υπ’ αριθμόν ένα συμφέρον της Γερμανίας ήταν να εκλείψουν και να εξαφανιστούν παντελώς δύο έθνη,το Αρμενικόν και το ελληνικόν.Ο λόγος ήταν,διότι η Αρμενία και η Ελλάδα με τις κατάλληλες και έξυπνες εμπορικές δράσεις,δεν άφηναν κανένα περιθώριο εμπορικής δράσης,με συνέπεια στην ανάπτυξη .
Έντονη και ποικίλη η συμπαράσταση της Γερμανίας προς τη φίλη Τουρκία.Μέχρι αξιωματικούς απέστειλε η Γερμανία στην Τουρκία,για να εκπαιδεύσουν τον στασικό τουρκικό στρατό στα σύγχρονα όπλα και στην τεχνική των πολεμικών δράσεων της τακτικής γενικά του πολέμου.
Όταν όμως στη συνέχεια έσβυσε παντελώς η δυνατότητα πραγμάτωσης του ονείρου της γαλάζιας πατρίδας τους,τότε όλοι οι Τούρκοι πρωταγωνιστές των διώξεων και εκείνων των τρισκατάρατων <<αμελέ ταπουρού>> που υπήρξαν ο ανοιχτός τάφος των ποντίων ελλήνων ,που επιστρατεύτηκαν να εργάζονται εκεί στα αμελέ Ταπουρού ,κατέφυγαν σην Γερμανία.
Στη Γερμανία κατέφυγε και ο Ταλαάτ μπέης, ένας από την Τριανδρία που σχεδίασαν το έργο με την ονομασία <<Γόνγορα και Σαραάτ>> όπως έμεινε στην ιστορία.
Ήταν το σχέδιο που περιελάμβανε την μελέτη εξαφάνισης των Αρμενίων πρώτα και των Ελλήνων και Ασυρίων στη συνέχεια.
Στην Γερμανία όμως τον Ταλαάτ εφέντη τον ανέμενε ο Αρμένιος ο οποίος θέρισε κυριολεκτικά την ζωήη και την ύπαρξη του Ταλαάτ εφέντη,ξαπλώνοντάς τον στο έδαφος του Μονάχου όχι με σφαίρα,αλλά με καμπηλωτή λόγχη,για να ταιριάξει στο λαιμό του Ταλαάτ.
Θέλω να κλείσω το άρθρο μου γράφοντας τις απόψεις του Μητροπολίτου Χρύσανθου ,της Τραπεζούντος:
Γράφει στο βιβλίο του ο Μητροπολίτης:
<<Υπό την ένοχον αδιαφορίαν της Χριστιανικής Δύσεως εν έτει 1453 έπεσεν η Κωνσταντινούπολης και εν έτει 1461 η Τραπεζούντα και κατεστράφη ολόκληρος ακμαίος πολιτισμός.
Τη ενόχω συνεργασία δύο μεγάλων χριστιανικών Δυνάμεων της Δύσεως,της Γερμανίας και της Αυστρίας,κατά τα έτη 1914-1918 εσφάγη υπό των Νεοτούρκων ολόκληρον έθνος το Αρμενικόν και εκατοντάδες χιλιάδων ελλήνων βιαίως απεσπάσθησαν από των εστιών αυτών και απέθαναν εν εξορία.
Και η ενοχή των συμμαχικών χριστιανικών δυνάμεων συνεχίστηκε ομοία στην πορεία του χρόνου.
Εμείς σήμερα πρέπει να δούμε και ορθώς να κρίνουμε.
- Προηγούμενο Μνήμη Αιμιλιανού Γρεβενών και των συν αυτώ
- Επόμενο Μελισσοκομία: «Τρέχει» η προθεσμία για τη δήλωση κατεχόμενων κυψελών