Στο νομό μας υπάρχουν και λειτουργούν, πολλοί πολιτιστικοί σύλλογοι. Από τους συλλόγους αυτούς, τα πεπραγμένα πολλών, είναι θετικά και πολλά.

Οι πολιτιστικοί αυτοί σύλλογοί μας, με τα θετικά πεπραγμένα τους πετυχαίνουν να διατηρούν την εθνική μας ταυτότητα ακέραια, πλήρη και προπαντώς αμετάβλητη, την εποχή αυτή που ζούμε, όπου η ύπαρξη των κρατών κινδυνεύει διαρκώς από τον οδοστρωτήρα, της παγκοσμιοποίησης.

Σήμερα θα ασχοληθώ με τη συγγραφή άρθρου, το οποίο θα αναφέρεται στον πολιτιστικό σύλλογο της Κιβωτού. Ο πολιτιστικός σύλλογος Κιβωτού, αναγνωρίσθηκε πολλά χρόνια πριν, από ειρηνοδικείο Γρεβενών. Έχει μακρά και θετική προσφορά στον τόπο του, με τα κατ’έτος θετικά, πάντα πεπραγμένα του.

Τελευταία, με την παρουσία του κορονοϊού, ο σύλλογος Κιβωτού αναγκάσθηκε να θέσει το όπλο δράσης του, παρά πόδα. Αφού όμως πέρασε το πρώτο και δραστικό κύμα του κορονοϊού, ο σύλλογος Κιβωτού άρχισε, τη δυναμική δράση του.

Με ενέργειες των μελών του συλλόγου, έγινε σχολαστική και επιμελημένη καθαριότητα, σε όλη την κατοικημένη έκταση, του χωριού. Κατόπιν, όρισε μέλη του συλλόγου να συγκεντρώσουν από τους παππούδες  και τις γιαγιάδες, πληροφορίες γύρω από θέματα της γενοκτονίας των Ποντίων, διότι ο σύλλογος θέλει να διατηρήσει ζωντανή την ιστορική μνήμη και να τη μεταβιβάσει στις νεότερες γενιές, για να μάθουν και να γνωρίζουν, ώστε κατάλληλα να αντιμετωπίζουν, αποκρούοντας τις κραυγές Ερντογάν και Κιλιντζάρογλου, περί γαλάζιας πατρίδας.

Η ιστορία περί της συμπεριφοράς των Τούρκων απέναντι στους παππούδες μας είναι επιβεβλημένη, αλλά και δικαιολογημένη, σύμφωνα με τη δήλωση των φιλοσόφων μας που λένε: Όλβιος όστις της ιστορίας, έσχε μάθησιν.

Η προσφυγική  ταυτότητα παρέμεινε μη αποδεκτή για πολλές δεκαετίες, από τους ιθαγενείς κατοίκους. Μετά την κοινή αντιμετώπιση της ιταλικής επίθεσης στα βουνά της Πίνδου, επήλθε συμφιλίωση και αναπτύχθηκε εκτίμηση και αλληλοσεβασμός μεταξύ προσφύγων και αυτοχθόνων γηγενών κατοίκων, σε όλη τη χώρα.