Ο Σωτήρης Τσιόδρας δεν είναι σε κανένα ψηφοδέλτιο. Δεν εξαργύρωσε τη δουλειά του. Συνεχίζει και την κάνει, κάτω από τα φώτα της δημοσιότητας. Κι αυτό δεν αρέσει σε πολλούς

Είδαμε τα ψηφοδέλτια Επικρατείας των κομμάτων αλλά και το σύνολο των υποψηφίων. Είδαμε λαμπρούς επιστήμονες, ισχυρά κομματικά στελέχη, φίλους αρχηγών, καθηγητές ιατρικής που «έλαμψαν» στην πανδημία κι έγιναν γνωστοί από τις εκατοντάδες εμφανίσεις τους στα τηλεπαράθυρα.

Είδαμε γιατρούς, επιδημιολόγους, αιματολόγους, μικροβιολόγους και άλλους πολλούς να παίρνουν υπουργικές θέσεις, βουλευτικές έδρες, υποψηφιότητες στις εκλογές, να βρίσκονται κοντά σε πρωθυπουργούς, προέδρους κομμάτων κ.λπ.

Και Μίνα Γκάγκα είδαμε στη ΝΔ, και Αθανάσιο Τσακρή είδαμε στον ΣΥΡΙΖΑ, και τον επικεφαλής στο Επικρατείας, Ο. Ηλιόπουλο είδαμε, και τον κ. Γεροτζιάφα επίσης.

Πολλούς… σελέμπριτι επιστήμονες που ο κοροναϊός τους έκανε πανελληνίως διάσημους είδαμε στα ψηφοδέλτια και ίσως τους δούμε και στα έδρανα της Βουλής ή και σε υπουργικές καρέκλες. Και μπορεί να το αξίζουν, να προσφέρουν πραγματικά…

Εκείνον που δεν είδαμε ήταν τον Σωτήρη Τσιόδρα. Μα που χάθηκε ο άνθρωπος που μας ενημέρωνε στις πρώτες τρομακτικές μέρες της πανδημίας;

Ο πλέον δημοφιλής μεταξύ των γιατρών που μας συντρόφευε από τηλεοράσεως στους υποχρεωτικούς εγκλεισμούς;

Που είναι ο «Σωτήρης» του πρωθυπουργού που απαξιώθηκε από μεγάλη μερίδα του πολιτικού κόσμου που δεν μπορούσαν να χωνέψουν ότι ένας άνθρωπος μπορεί να κάνει ταπεινά τη δουλειά του χωρίς οφίτσια, χωρίς απολαβές, χωρίς να είναι υποχρεωμένος να προσκυνάει κατουρημένες ποδιές;

Ο Τσιόδρας δεν ήταν αυτός που υβρίστηκε όσο λίγοι επειδή ταυτίστηκε με την στρατηγική της κυβέρνησης στο θέμα της πανδημίας; Ή το αντίθετο. Επειδή η κυβέρνηση έφτιαξε μια στρατηγική πάνω στις οδηγίες του Τσιόδρα;

Δεν είναι αυτός που απαξιώθηκε ακόμη και από «φίλους» εντός της κυβέρνησης που κάποτε τον άκουγαν χωρίς άχνα αλλά στη συνέχεια τον έβαλαν στη γωνία επειδή δεν μπορούσαν να αντέξουν τις μη… πολιτικές επιλογές του στο χώρο της υγείας;

Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους: Ο Τσιόδρας χτυπήθηκε ανελέητα από τον ΣΥΡΙΖΑ επειδή ήταν μαζί με τον Μητσοτάκη. Και χτυπήθηκε ανελέητα μέσα από τη Νέα Δημοκρατία όταν ο ίδιος έκανε εισηγήσεις μη… δημοφιλείς στους άσχετους με τα ιατρικά πολιτικούς. Ή όταν έλεγε ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τις Εντατικές και τους ασθενείς με κοροναϊό.

Ναι, έκανε λάθη, πώς να μην κάνει λάθη ένας επιστήμονας που καταπιάστηκε με μια πρωτοφανή πανδημία για την οποία δεν γνωρίζαμε τίποτε;

Εκανε λάθος και που πολλές φορές δεν βγήκε πιο σκληρά μπροστά σε πολιτικάντικες νοοτροπίες που κυριαρχούσαν στα υπουργικά γραφεία και στο Μαξίμου.

Θα μπορούσε να πατήσει πόδι, να παραιτηθεί, να δημιουργήσει πολιτικό ζήτημα στην κυβέρνηση.

Αλλά δεν το έκανε γιατί δεν είναι πολιτικός. Γιατί δεν είχε υστεροβουλία, γιατί το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν πώς θα σωθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι συμπολίτες μας. Νέα παιδιά, εργαζόμενοι, γεροντάκια που αγαπάμε όλοι μας…

Και που είναι τώρα ο Τσιόδρας που κάποιοι τον έλεγαν «Σωτηράκη»; Που τον έλεγαν «πουλημένο στον Μητσοτάκη» για μια καρέκλα;

Που είναι εκείνοι από τη ΝΔ που έλεγαν ότι «λοξοκοιτάζει» τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί έλεγε αλήθειες μέσα στις συσκέψεις στους μεγαλόσχημους που ακόμη και σήμερα έχουν υπουργικές καρέκλες;

Δεν θα μιλήσω βεβαίως για τους ψεκασμένους ανόητους «γιατρούς» του facebook που τον απειλούσαν, τον έβριζαν, τον απαξίωναν γιατί… αυτοί ήξεραν καλύτερα για τα «μπόλια» και τις θεραπείες.

Ο Τσιόδρας βρίσκεται στη θέση του. Στο Αττικό Νοσοκομείο. Κοιτάζει τους ασθενείς του, κάνει την έρευνά του, σώζει όσες ζωές μπορεί να σώσει, κάνει και λάθη. Αλλά δεν «τρούπωσε» στο ψηφοδέλτιο κανενός κόμματος.

Ούτε έγινε ζάμπλουτος, όπως πολλοί άλλοι.

Δεν αποδέχθηκε τις πολλές προτάσεις που είχε να αναλάβει πολιτικό πόστο ή για γίνει βουλευτής παρά το γεγονός ότι θα «σάρωνε» αν επέλεγε τον σταυρό ή αν ήταν σε μια από τις εκλόγιμες θέσεις στο Επικρατείας.

Και τώρα που είναι όσοι τον κατηγορούσαν ότι θα εξαργυρώσει τη δημοφιλία του; Την εξαργυρώνουν άλλοι τελικά που επιλέγουν να ταυτιστούν με κόμματα, αλλά όχι ο Σωτήρης Τσιόδρας.

Δεν τον αγιοποιούμε, δεν κάνουμε την αγιογραφία κανενός, απλά και μόνο γιατί ούτε ο ίδιος το θέλει, αλλά ούτε και πρέπει σε μια χώρα που οι τελευταίοι γίνονται πρώτοι και οι άξιοι βουλιάζουν στην αναξιοκρατία και τον κομματισμό.

Δεν μπορούμε, όμως, να αγνοήσουμε ότι ο «Σωτήρης» που πριν από τρία χρόνια μπήκε στα σπίτια μας και τον ακούγαμε με προσοχή, σήμερα παραμένει αυτός που ήταν και πριν γίνει… σταρ.

Ενας ταπεινός γιατρός που κάνει τη δουλειά του, σε αντίθεση με τους γιατρούς που αφήνουν την επιστήμη τους για να γίνουν βουλευτές και υπουργοί.

Και υπάρχουν κι άλλοι σαν τον Τσιόδρα που αυτή τη στιγμή δίνουν μάχες στις εντατικές και στους θαλάμους απαξιωμένων νοσοκομείων προκειμένου να σώσουν ζωές ή για να κάνουν καλύτερο και πιο ανθρώπινο το σύστημα υγείας.

Τους γνωρίσαμε στην πανδημία, τους βλέπαμε στις επιτροπές, στις τηλεοράσεις, στα ραδιόφωνα και τα sites. Θα μπορούσαν να είναι υποψήφιοι, αλλά δεν το επέλεξαν. Κάνουν απλά τη δουλειά τους.

Ετσι και ο Σωτήρης Τσιόδρας, ο καλός στρατιώτης της υγείας που μπήκε στο μάτι πολλών απλά και μόνο γιατί στην Ελλάδα ξαφνιαζόμαστε όταν κάποιος κάνει τη δουλειά του (ή το λειτούργημα που επέλεξε) και δεν το εξαργυρώνει στη συνέχεια.

Πόσοι άλλωστε εξαργύρωσαν τη αντιδικτατορική δράση τους στη Μεταπολίτευση;

Πόσοι δεν κατέλαβαν θέσεις που δεν άξιζαν απλά και μόνο γιατί έγιναν σελέμπριτι σε κάποια φάση της ζωής τους;

Ο Τσιόδρας παραμένει ο ταπεινός, συντηρητικός, ευγενικός, ανεκτικός στις επιθέσεις επιστήμονας που θα συνεχίσει να κάνει τη δουλειά του. Με το… «γαριασμένο» φανελάκι του, με το χαμόγελο στα χείλη, με την ευπρέπεια που θα έπρεπε να έχουν όλοι όσοι βρίσκονται σε θέσεις ευθύνης.

Ας κοιτάξουν οι άλλοι στον καθρέφτη τους. Διότι υπάρχουν πολλοί που έστησαν καριέρες στις πλάτες του Σωτήρη. Όχι στις δικές τους.

Γράφει ο Βασίλης Σ. Κανέλλης