Με την ανατολή νέας κυβερνητικής πολιτικής στη χώρα μας συγχαίρουμε ταπεινά τον πρωθυπουργό κ.Αλέξη Τσίπρα και το επιτελείο του, καταθέτοντας συγχρόνως και την ευχή η επιτυχία του αυτή να στεφθεί και με την επιτυχία της χώρας του.
Μας εκφράζουν όλους τα επαναστατικά του συνθήματα και το ασυμβίβαστο με τη μιζέρια, που μας επέβαλλε η καταναγκαστική πολιτική των εταίρων μας.
Καιρός να δει και η Ε.Ε τους λόγους που οδηγούν σε τέτοιες εξεγέρσεις.

Αιωρείται πάνω μας και γύρω μας όμως ένα ”αλλά”…
Γιατί τέτοιους χορούς χόρεψε πολλούς στη μεταπολίτευση η Ελλάδα.
Κι οι οπαδοί των κομμάτων σήκωσαν πολλές φορές στους ώμους τούς πολιτικούς αρχηγούς τους, ζητωκραυγάζοντας και επευφημώντας τους.
Έτσι μόνο με ένα τέλος καλό θα είναι και όλα καλά.

Ευχόμαστε και για τον εαυτό μας όλοι οι Έλληνες να έχουμε εγρήγορση και ας μην ξεθαρρεύουμε…

Παρόλο που περιμέναμε εκπλήξεις από την άλλη κιόλας μέρα της νέας κυβέρνησης, μας προκατέλαβε ωστόσο η επιλογή του κ.πρωθυπουργού να ορκιστεί πολιτικά, αν και άλλα στελέχη του ακούσαμε αργά ότι αύριο θα ορκιστούν με θρησκευτικό όρκο.
(Εδώ διαβλέπουμε βέβαια μία δημοκρατικότητα του κ.πρωθυπουργού που μας αρέσει).

Ο ίδιος ορκίστηκε στην τιμή του πρώτα.
Ακούγοντας το βιογραφικό του, διαπιστώσαμε ότι πράγματι η ζωή του μέχρι τώρα διαγράφηκε έντιμη.
Ο όρκος του άραγε στην τιμή του μας εγγυάται ότι και στη διακυβέρνηση της χώρας θα είναι το ίδιο έντιμος, που για μας σημαίνει σταθερός σ΄ό,τι ωραίο και αληθινό για το λαό μας;

Ορκίστηκε και στη συνείδησή του.
Εδώ μας μπέρδεψε λίγο.
Συνείδηση για έναν που αρνείται ότι πιστεύει στο Θεό τι άραγε είναι;
Εμείς ξέρουμε — θεωρητικά και πρακτικά — ότι συνείδηση είναι ο άγραφος ηθικός νόμος στα βάθη του είναι μας, που νομοθέτης της είναι ο Δημιουργός.
Πώς μπορεί και τα ξεχωρίζει αυτά τα δύο ο κ.πρωθυπουργός;

Ωστόσο ο πολιτικός του όρκος το πρώτο που δήλωνε ήταν η αδιαφορία για ιστορία αιώνων στην πατρίδα μας.
Ριζοσπάστης ή βιάστηκε να δείξει ότι είναι κολλημένος στις αριστερές πεποιθήσεις του;
Το έκανε μήπως και για εντυπωσιασμό ή από επιπολαιότητα, χωρίς να λάβει υπόψη του ότι ως πρωθυπουργός — όπως το υποσχέθηκε άλλωστε — ανήκει σε όλους τους Έλληνες και δεν έχει δικαίωμα να περιφρονεί ή να προσβάλλει κανένα;
Σίγουρα ο όρκος ο θρησκευτικός είχε καταλήξει τυπικός.
Και στην ουσία είχε καταντήσει θεομπαιξία.
Πρωθυπουργοί και υπουργοί που ξεκίνησαν με θρησκευτικό όρκο τελικά τον καταπάτησαν αναίσχυντα και πρόδωσαν το λαό τους χίλιες φορές και ποικιλότροπα, ενώ υπόσχονταν ορκιζόμενοι να τον υπηρετήσουν τίμια.
Αυτό δεν είναι το νόημα του όρκου;
Και εξ αιτίας τους τώρα πληρώνουμε ακόμα…
Πολύ εντιμότερο άραγε δεν είναι να ομολογεί κανείς ότι δεν πιστεύει στον όρκο παρά να υποκρίνεται ότι τον πιστεύει και μετά να αποδεικνύει ότι δεν τον λογαριάζει;
Ότι τον έχει γραμμένο, όπως κοινά λέμε;
Ο οποίος όρκος μάλλον κατά τη γνώμη μας καλύτερα είναι να φύγει και από τα Δικαστήρια, γιατί στο όνομα του Θεού που είναι η Αλήθεια ορκίζονται ουσιαστικά οι περισσότεροι στο ψέμα.

Κι ο κ.πρωθυπουργός όμως, ορκιζόμενος στην τιμή και τη συνείδησή του, μας εγγυάται πράγματι ότι δεν θα πράξει κάτι ενάντια στην τιμή και τη συνείδησή του;
Και μπορούμε εμείς, που τον ακούσαμε να τα επικαλείται, να πιστεύουμε ότι αυτό σημαίνει πως θα έχει συνέπεια με ό,τι υποσχέθηκε να κάνει και ενθουσίασε τον ελληνικό λαό;
Ότι υπερασπιζόμενος μέχρι τώρα με το δικό του τρόπο το δίκαιο και τους αδικημένους, δεν θα συντελέσει με τη διακυβέρνησή του να δημιουργηθεί τώρα ένα άλλο καθεστώς αδικίας και αντεκδίκησης;
Ότι ως υπέρμαχος μέχρι τώρα της ελευθερίας της έκφρασης δεν θα κλείσει το στόμα όσων θα θέλουν να του λεν αλήθειες;
Ότι δεν θα επιβάλει ολοκληρωτισμό με το ”αποφασίζομεν και διατάσσομεν” ή τον κατατρεγμό των αντιφρονούντων, ενώ μέχρι τώρα υπεραμυνόταν τη Δημοκρατία;

Είναι αλήθεια ότι δεν μας φαίνεται εξελισσόμενος στυγνός δικτάτορας και κακεντρεχής.
Αντίθετα μας κίνησε τη συμπάθεια και είδαμε στο πρόσωπό του έναν άνθρωπο χωρίς υποκρισία και ψυχώσεις, όταν με ταπεινό φρόνημα ζήτησε την ευχή του αρχιεπισκόπου για το δύσκολο έργο του.
Μάλιστα εγγυήθηκε στον αρχιεπίσκοπό μας ουσιαστικότερη απ΄ό,τι μέχρι τώρα συνεργασία Πολιτείας και Εκκλησίας.
Και την επικέντρωσε περισσότερο στον κοινωνικό τομέα.
Οψόμεθα.
Θα δούμε.
Μακάρι να μη μας μαυρίσετε κ.Πρωθυπουργέ αυτή μας τη συμπάθεια.
Ο Θεός απ΄ό,τι φαίνεται σας βλέπει κι Αυτός με καλό μάτι.
Κάποια ειλικρίνεια βλέπει πολύ βαθιά σας.
Ευχή όλων μας να μη μας διαψεύσετε,
Ωστόσο όλοι και για όλα αυτά την επομένη των εκλογών νιώθουμε λίγο έως πολύ συγχυσμένοι…
Ταπεινά συγχαίρουμε και τον πρώην πρωθυπουργό κ.Αντώνη Σαμαρά για τον μέχρι το τέλος πείσμονα και με ήθος, ειλικρίνεια και μαχητικότητα αγώνα του.
Πιστεύουμε ότι πράγματι η κυβέρνησή του έκανε στο άκρως δυνατό ό,τι θα μπορούσε να κάνει μια ελληνική κυβέρνηση μπροστά στον ανενδοτισμό των εταίρων μας.
Και πέτυχε όσα δε συλλαμβάνουμε όσοι θέλουμε επιδεικτικά να συστηνόμαστε επικριτές των πάντων και πασών.
Η Ν.Δ τώρα ως αντιπολίτευση έχει ιερότερο ρόλο απέναντι στην ιστορία ενός λαού, που δεν απομακρύνθηκε ποτέ από τις αιώνιες αξίες του Ευαγγελίου και της φυλής μας.
Η νέα κυβέρνηση τις κλόνισε — επιπόλαια ίσως και στην αρχή –στη συνείδηση ισχυρής παρουσίας του λαού.
Γι΄αυτό η αντιπολίτευση παρακαλούμε να είναι δυναμική και άγρυπνη.
Κι όπως πάντα, με την ειλικρίνεια, τη διάκριση και το σεβασμό που τη διακρίνει απέναντι στην αλήθεια και το καλό του λαού μας — όπου κι αν υπάρχει αυτή η αλήθεια και αυτό το καλό της πατρίδας –ας μην υποστείλει τη σημαία της.
Η διακυβέρνηση του τόπου μας απ΄αυτό το πόστο της θα είναι εξ αιτίας των νέων δεδομένων ουσιαστικότερη απ΄ό,τι κι αυτή του νέου κυβερνώντος σχήματος.

Ο δε Κύριός μας, που βλέπει και παρακολουθεί όλους και όλα χωρίς να προσωποληπτεί, κατά τον απόστολο Παύλο, ας είναι ιδιαίτερα με όλους εσάς, που γράφετε μαζί με την προσωπική σας ιστορία και την ιστορία της πατρίδας μας.
Αμήν
Ζιώγα Κατερίνα
Εκπαιδευτικός