Το τελευταίο διάστημα όλο και πιο πυκνά ακούγεται από διάφορους το: «όταν οι Έλληνες ήταν ενωμένοι μεγαλούργησαν». Για να δούμε όμως από παλιά ως σήμερα πότε ήταν ενωμένοι οι Έλληνες; Και όταν ήταν ενωμένοι, όπως το εννοούν, ποιος ήταν χαμένος στο τέλος;  Επειδή πολλοί «πονηρούλη δες» νομίζουν ότι η αρχαία Ελλάδα είναι αποκλειστική δική τους και ότι οι κληρονόμοι της είναι μόνο αυτοί και όχι ο ελληνικός λαός, πρέπει να αρχίσουμε από την αρχαιότητα.

Ήταν ενωμένοι οι 300 του Λεωνίδα ή ο λαός της Αθηναϊκής Δημοκρατίας με τους «μηδίσαντες»; Με αυτούς που θέταν τα όπλα τους στην υπηρεσία του Πέρση μονάρχη;  Ήταν ενωμένοι οι συνεργαζόμενοι με τον Τούρκο κατακτητή κοτζαμπάσηδες με τον ελληνικό λαό που με την ιδιότητα του ραγιά όπως τον λέγαν και ήθελαν να ΄χει το κεφάλι του σκυμμένο στον Τούρκο αφέντη, ενώ αυτοί απολάμβαναν τα σερμπέτια των πασάδων στα σαράγια τους; Ήταν ενωμένοι οι Έλληνες Χαραλάμπηδες με τον λεβέντη ήρωα καλόγηρο  Παπαφλέσσα που άσχετα με τις όποιες παλινδρομίες  του έπεσε στο Μανιάκι δείχνοντας ότι ο πατριωτισμός είναι μία έννοια που τον αποδείχνεις στα πεδία των μαχών και όχι στις (ίσως πληρωμένες) σελίδες των Εφημερίδων και των διαδικτυακών μέσων επικοινωνίας; Ήταν ενωμένοι οι Έλληνες το 1940 όταν ο Ζαχαριάδης με τις επιστολές του ζητούσε να πάνε οι κομμουνιστές από τις φυλακές, όπου τους κρατούσε η 4η Αυγούστου, κατευθείαν στο μέτωπο της Αλβανίας; Και όχι μόνο δεν τους άφησαν αλλά τους παραδώσαν στους Γερμανούς φασίστες και τους εκτελούσαν σαν αντίποινα για τον αγώνα του ΕΛΑΣ να ελευθερώσει τη χώρα από αυτούς;  Ήταν ενωμένοι οι Έλληνες συνεργάτες των Γερμανών μαυραγορίτες και καταδότες με τον ελληνικό λαό που από την πείνα του 1941 μετράει 300.000 θύματα;  Ήταν ενωμένοι οι Έλληνες που άλλοι την «κάναν» για το Κάιρο και την Αλεξάνδρεια και περνούσαν «ζωή και κότα» και άλλοι βγήκαν στα βουνά θυσιάζοντας πολλοί από αυτούς την ίδια τη ζωή τους;

Όχι δεν ήταν ποτέ ενωμένοι οι Έλληνες γιατί οι κοινωνίες μας είναι ταξικές. Ο πλούσιος ενώνεται πάντα με τον πλούσιο γιατί έτσι επιβάλλει το συμφέρον τους.  Ο φτωχός μόνο με τον φτωχό μπορεί να ενωθεί γιατί έτσι επιβάλλει το δικό του συμφέρον.  Όλα τα άλλα είναι εκ του πονηρού για να γίνεται η δουλειά αυτών που έχουν στα χέρια τους την οικονομική και την πολιτική εξουσία…