Επωφελούμαι την ευκαιρία, που μου έδωσε η αναγνώστρια ενός κειμένου μου, για να προβληματιστούμε όλοι μας και για όλα.

  Και την υποστηρίζετε με πάθος κιόλας.

  Εμείς νομίζαμε ότι πρέπει να είστε πάντα φιλήσυχοι, ανεκτικοί, συγκαταβατικοί και να μη ρίχνετε λάδι στη φωτιά, όπως στην προκειμένη περίπτωση με το ”μακεδονικό”.

  Κι η Εκκλησία ας συμμαζευτεί, όπως λέει και ο Δήμαρχος της Θεσ/νίκης, στις προσευχές και τις ελεημοσύνες της.

  Η ίδια είμαι αντιδραστικό άτομο, αλλά εσάς τους χριστιανούς θέλουμε να σας πατούμε κάτω και να μη βγάζετε μιλιά.

  Αλλιώς μας ενοχλείτε.., πολύ μας ενοχλείτε…

  Και τώρα με τα συλλαλητήρια…

  Να δείξετε τι…Αφήστε τους υπεύθυνους να ηγηθούν.

  Μη μας γυρνάτε πίσω στην ιστορία του Κολοκοτρώνη και του Μεταξά.

  Σήμερα γράφεται η ιστορία του κόσμου από την αρχή.

  Όχι με τα αγκαθερά ”όχι”του Θεού σας…”

    Δεν την άφησα να συνεχίσει.

                                  —————————————————————————-

     Είναι πράγματι και απορία πολλών άλλων ανθρώπων, αν πρέπει οι χριστιανοί να είμαστε μαχητικοί ή όχι.

    Εδώ απαντούμε με ένα απλό επιχείρημα, που το άκουσα πολλές φορές από τον π.Αυγουστίνο: αν το σπίτι σου έπαιρνε φωτιά, εσύ θα καλούσες βοήθεια με το ”σεις” και με το ”σας”; δεν θα δραστηριοποιούσταν ποικιλότροπα;

  Αν η μητέρα έβλεπε το παιδί της να καίγεται, δεν θα ορμούσε με τσιρίδες στη φωτιά να το αρπάξει;

    Σήμερα είναι χειρότερη η φωτιά που απειλεί να τυλίξει τα παιδιά μας:  ναρκωτικά, αυτοκτονίες, κατάθλιψη, διαστροφές, εγκλήματα, διαρρήξεις, ασέλγειες, κ.ά , κι ας καμαρώνουν οι δήθεν τάχα προοδευτικοί ότι πάμε με το νέο πνεύμα όλο μπροστά.

  Ο Κύριός μας είπε ότι από τον καρπό του θα δεις, αν ένα δέντρο έχει σάπιες ρίζες ή όχι.

  Και βλέπουμε όλοι, αν το πνεύμα που προωθούν σήμερα στις κοινωνίες οι της Νέας Εποχής, έχει γερές ρίζες και κάνει καρπούς υγιείς ή σαπρούς, σαπρότατους…

  Τους αναφέραμε πιο πάνω: ναρκωτικά…

  Και πού θα πάμε ακόμα, αν η Εκκλησία μας — και την παρακαλούμε γι΄αυτό — δεν αντιπροβάλει σθεναρά τη διδασκαλία του Θεανθρώπου…

  Εξ αιτίας του πνεύματος της Νέας Τάξης Πραγμάτων, που με νόμους βιαστικούς και θεωρίες αβασάνιστες, μας οδηγούν σε μια ζωή δίχως Θεό και δίχως ανθρωπιά, ηθικά και ψυχολογικά θα βαδίζουμε απ΄το κακό στο χειρότερο.

    Ό,τι όμως αληθινά προοδευτικό — κι έχει αυτό σχέση πάντα με την πηγή της Αλήθειας που είναι ο Θεός  — , μένει και αιώνιο και διαχρονικό, μόνο που απορρίπτει και πετάει έξω όποιον άνθρωπο ή λαό δεν ήταν άξιος να το υπερασπιστεί.

  Και δεν θέλουμε η πατρίδα μας να απορριφθεί ούτε από το Θεό ποτέ ούτε από τους ανθρώπους.

 Ούτε επειδή  οι άρχοντές της αποδείχτηκαν ανάξιοί της να την υπερασπιστούν σ΄ό,τι δικό της και υγιές.

  Ούτε επειδή δέχτηκαν να της αλλοιώσουν το φρόνημα και τη νοοτροπία με μεθοδευμένα νοσηρά ”πιστεύω”.

  Ούτε επειδή άλλα έθνη, όπως οι γείτονές μας, θυμήθηκαν σε βάρος της να αποκτήσουν ταυτότητα.

    Όχι, κ.Μπουτάρη, να ελεήσουμε τους Σκοπιανούς, για ν΄αποκτήσουν αυτοί κλοπιμαία ταυτότητα, κι εμείς να μείνουμε με το”σεις” και με το ”σας”,και απονευρωμένοι και διαλυμένοι τελικά να νοσταλγούμε και να κλαίμε γι΄αυτά που χάσαμε

  Είναι καιρός να ελεήσουμε οι Έλληνες τον εαυτό μας.

  Με τις μικρουποχωρήσεις στην αρχή και τις μεγάλες ύστερα καταντούμε να αδικούμαστε πάντα και να νιώθουμε και ένοχοι τελικά.

 Και να απολογούμαστε κιόλας για ό,τι οι άλλοι μας προκάλεσαν.

  Κι αν μεν είχαν μπέσα κι οι γείτονες κι εσείς κι ήσασταν τόσο αθώοι, όσο θέλετε να δείχνετε, να προσπαθήσουμε να σας βοηθήσουμε για την ταυτότητα.

  Η ιστορία όμως και η καθημερινή πείρα μάς έδειξε ότι ούτε στον εαυτό μας δε μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη.

  Ας μας αποδείξουν οι γείτονές μας ότι είναι αξιόπιστοι γείτονες και τότε θα δούμε.

  Όχι με την επιπολαιότητα που προσεγγίζετε εσείς το θέμα κ.Μπουτάρη, αλλά με τη σοβαρότητα που ανέλυσαν το θέμα υπεύθυνα άτομα.

  Με την πιστότητα σ΄ό,τι είμαστε Έλληνες.

    Κι αυτό που είμαστε οι Έλληνες, παρόλα τα λάθη και τις αδυναμίες, το λέει καθαρά η ιστορία μας, και στην οποία βιαστήκατε να ασεβήσετε, κ.Δήμαρχε, εισηγούμενος να αφιερώσουμε και στον Κεμάλ οδό στην πόλη της Θεσ/νίκης!

  Άλλο συγχωρώ, κ.Δήμαρχε, κι άλλο εμπιστεύομαι τον εχθρό.

  Κι εσείς για να δημιουργήσετε εντυπώσεις μόνο ή να φιλοτιμήσετε κιόλας και τους Τούρκους για καλή γειτονία το σκεφτήκατε;

 Κάτι που έπεσε πέρα για πέρα στο κενό.

 Γιατί βλέπουμε σήμερα πόσο φιλοτιμήσατε την Τουρκία!

  Το αποδεικνύουν οι συνεχείς προκλήσεις της σε βάρος της χώρας μας.

  Τόσο θα φιλοτιμήσετε και τους γείτονές μας,  να μη  διεκδικήσουν εδάφη στη Μακεδονία μας, αν τους εξασφαλίσουμε και ταυτότητα υποχωρώντας σ΄ό,τι μας ζητούν!

  Κι απ΄την ώρα κιόλας που δεν διαγράφουν στα σχολεία τους  ενότητες της  ιστορίας και του Συντάγματος, στις οποίες φαίνεται ότι ορέγονται το Θερμαϊκό….

     Αλλά ας σκεφτούμε και την άλλη πλευρά του προβλήματος: γιατί επιμένουν τόσο οι γείτονές μας στο όνομα ”Μακεδονία”; πού αποβλέπουν  ή τι φοβούνται να μη χάσουν ή τι άλλο να κερδίσουν;

  Γιατί δεν παραιτούνται από το ”Μακεδονία”, που είναι μόνο γεωγραφικό κομμάτι,παλιό δικό μας κιόλας, και που κανονικά εμείς θα έπρεπε να το διεκδικούμε κι όχι αυτοί την υπόλοιπη Μακεδονία;

  Και το κομμάτι αυτό μιλάει σλαβομακεδόνικα.

  Όχι ελληνικά.

  Καθαρά σλάβικο δηλαδή όλο το κράτος των Σκοπιανών.

  Γιατί δεν προτιμούν τότε να κυκλοφορούν και να συστήνονται διεθνώς ως ”Σκόπια”;

  Πολύ ωραία ονομασία και πανεύκολη λύση στο πρόβλημα.

     Δεν το κάνουν, επειδή, όπως υποστηρίζετε,  κ.Μπουτάρη, εδώ και 100 χρόνια μεγάλωναν με το όνομα ”Μακεδονία”;

  Μήπως μας τρώει έτσι η ελαφρότητα, ο ρηχός συναισθηματισμός και η ανευθυνότητα για τα πάτρια, αλλά παροξυσμός όλος ενδιαφέρον  για ό,τι ξένο;

  Και προσπαθούμε να βγαίνουμε μ΄αυτόν τον τρόπο  και βασιλικότεροι του βασιλέως γι΄αυτούς;

   Και το φιλότιμο σίγουρα δεν οικοδομεί πάντα.

  Σκοτώνει κι αυτό πολλές φορές.

   Και ιδιαίτερα την Αλήθεια.

  Σύνεση θα σας παρακαλούσαμε, κ.Δήμαρχε, και να έχετε και να σας φαίνεται.

  Που μας χρειάζεται κι όλους βέβαια τις στιγμές αυτές.

  Αμήν

                                                                 Ζιώγα Κατερίνα