Πέρασαν  42 χρόνια από τότε που μια χούφτα φοιτητές κλείστηκαν στο Πολυτεχνείο αποφασισμένοι να τσακίσουν τη Φασιστική Δικτατορία των Συνταγματαρχών, καλώντας ταυτόχρονα τον Ελληνικό λαό να συμπορευτεί και να παλέψει μαζί τους .

Το «εδώ Πολυτεχνείο – εδώ Πολυτεχνείο σας μιλά η φωνή των Ελεύθερων Αγωνιζομένων Φοιτητών των Ελεύθερων Αγωνιζομένων Ελλήνων» κτυπούσε κατ’ ευθείαν στα αντιφασιστικά αισθήματα του λαού μας και οι δρόμοι της Αθήνας γέμισαν για μερικές μέρες από το λαό αποφασισμένο να παλέψει για  Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία ενάντια στον Αμερικάνικο Ιμπεριαλισμό.

Αλήθεια πόσο επίκαιρο γίνεται το παραπάνω σύνθημα ως προμετωπίδα των σημερινών αγώνων  του λαού μας για την αποτροπή των μνημονίων και των πολιτικών εξαθλίωσης.

Το δίδαγμα του Πολυτεχνείου έρχεται και σήμερα  κάτω από άλλες συνθήκες  επίκαιρο να βοηθήσει σε νέους αγώνες μπροστά στα νέα μεγάλα προβλήματα της πατρίδας μας.

Όλοι εκείνοι που ήταν εκεί έβαλαν βαθιά μέσα στην καρδιά τους ότι μόνο  με αγώνες κατακτάμε τα δικαιώματά μας και τούτο οφείλαμε, και το κάναμε, να το μεταδώσουμε στα παιδιά μας και στα παιδιά των παιδιών μας.

Με τη βεβαιότητα ότι τίποτα δεν χαρίζεται ενωμένοι & αποφασισμένοι ας προχωρήσουμε στον δρόμο που χάραξαν τα παιδιά του Πολυτεχνείου.

ΕΝΑ ΤΑΠΕΙΝΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΣΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΤΗΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ

ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.

ΕΜΠΡΟΣ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΝΕΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ.

ΖΗΤΩ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΜΑΣ.