Ότι είναι το Nταβός για την οικονομία έτσι είναι και η διάσκεψη ασφάλειας της άμυνας και της εξωτερικής πολιτικής που γίνεται κάθε χρόνο στο Μόναχο της Γερμανίας.

Σε αυτήν συμμετείχαν όλα τα λεβεντογέρακα τον ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όπως είπε ο Βόλφγκανγκ Ίσινγκερ πρόεδρος της διάσκεψης φέτος: «πρόκειται για μία εκδήλωση με έντονο συμβολισμό, γιατί ΗΠΑ και ΕΕ καλούμαστε να συντονίσουμε τη δράση μας για παγκόσμια θέματα όπως το κλίμα, η πανδημία και η τρομοκρατία.» Αν και οι πραγματικοί «ελέφαντες στο δωμάτιο» είναι η Κίνα και η Ρωσία.

Για τον χερ Ίσινγκερ η κορυφαία ερώτηση προς τον αμερικανό πρόεδρο θα αφορούσε την Κίνα. «Αν αποτύχουμε να κοιτάξουμε κατάματα την Κίνα, θα έχουμε ατελείωτα προβλήματα – τριβές στις δύο άκρες του ατλαντικού, είπε ο πρόεδρος προσθέτοντας πώς τα συμφέροντά μας όσον αφορά την Κίνα δεν ταυτίζονται εντελώς.»

Ενδεικτικά: Οι ΗΠΑ έχουν γεωπολιτικά συμφέροντα και «δεσμεύσεις» σχετικά με την ασφάλεια στις περιοχές Ασίας-Ειρηνικού που η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει, γεγονός που της επιτρέπει να βλέπει σε μεγάλο βαθμό τη σχέση της με την Κίνα ως εμπορική – οικονομική.

Ο πρόεδρος Μπάιντεν κάλεσε την Ευρώπη να «προετοιμαστούμε μαζί για έναν μακροπρόθεσμο στρατηγικό ανταγωνισμό με την Κίνα, προκειμένου να υπερασπιστούμε τις κοινές μας αξίες (να φυλάξουν τον πλούτο τους) και να προωθήσουμε την ευημερία μας σε ολόκληρο τον Ειρηνικό (αφού πέτυχαν να παίρνουν οι εργαζόμενοι 384 ευρώ στις χώρες τους και ευημερούν).»

Ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Στόλτενμπεργκ μίλησε για την προσδοκία να ενισχυθεί η συνοχή εντός της βορειοατλαντικής συμμαχίας. Έχουμε τώρα μία ιστορική ευκαιρία να οικοδομήσουμε μία ισχυρότερη συμμαχία, να ανακτήσουμε και να ενισχύσουμε την ενότητά μας, η Ευρώπη και η Βόρεια Αμερική να συνεργάζονται στο ΝΑΤΟ σε στρατηγική αλληλεγγύης.

Μπροστά στις παγκόσμιες προκλήσεις όπως η άνοδος της Κίνας, οι κυβερνοεπιθέσεις, οι τεχνολογικές διαταραχές, η αποσταθεροποιητική συμπεριφορά της Ρωσίας.

Ο δε βρετανός πρωθυπουργός είπε: «Η Αμερική επέστρεψε ανεπιφύλακτα ως ηγέτης του ελεύθερου κόσμου ( και οι σύμμαχοί τους σε αυτή την πλευρά του Ατλαντικού είναι πρόθυμοι να μοιραστούν τους κινδύνους και τα βάρη της αντιμετώπισης των πιο δύσκολων προβλημάτων του κόσμου.»

Οι μηχανισμοί του «ελεύθερου κόσμου» ακονίζουν τα μαχαίρια τους να φυλάξουν τον πλούτο των κατεχόντων του 2 – 3% του κόσμου (αλλά και να δημιουργούν νέο νεοπλουτισμό). Και οι λαοί τι κάνουν; Μπορούν να τους σταματήσουν; Βεβαίως!

Αν ο αμερικάνικος, ο ρώσικος, ο κινέζικος, οι ευρωπαϊκοί λαοί κατέβουν από την κεραμίδα, αν σηκωθούν από τον καναπέ και θελήσουν να πάρουν την τύχη στα χέρια τους, να σώσουν τους ίδιους αλλά και το μέλλον των παιδιών τους, τότε όλα μπορούν να αλλάξουν. Μα είναι δύσκολα… Βεβαίως… Πάντα τα καλά είναι δύσκολα… Και όσο αργούν οι λαοί να το συνειδητοποιούν, τόσο θα μεγαλώνει χρονικά και η περίοδος που θα παλεύουν τα βουβάλια και θα την πληρώνουν τα βατράχια…