Από το 2018 το προσωπικό της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας παρακολουθούσε έναν μοναχικό αρσενικό Ασπροπάρη γύπα που φώλιαζε ολομόναχος στα Μετέωρα. Ο Ασπροπάρης είναι το νο1 απειλούμενο είδος στην Ελλάδα και νο1 απειλούμενο πτηνό στα Βαλκάνια και την Ευρώπη.

Οι γύπες μέσα σε περίπου 30 χρόνια έχουν χάσει το 80% του πληθυσμού τους στα Βαλκάνια, επιστρέφουν κάθε χρόνο και στην Ελλάδα ενώ οι προσπάθειες διάσωσής τους και παρακολούθησής τους μέσω GPS, δείχνουν να φέρνουν αποτελέσματα.

«Ο αγαπημένος μας λοιπόν «εργένης των Μετεώρων», που παρακολουθούμε εδώ και έξι χρόνια ως μοναχικό άτομο, με την ελπίδα να αποκτήσει ένα ταίρι, φέτος δεν είναι πια μόνος του», έγραφε η Ορνιθολογική Εταιρεία όταν επιβεβαίωσε την ευχάριστη είδηση τον Απρίλιο.

Δύο γύπες και ένα γυπάκι

Η είδηση της γέννησης ενός νεοσσού Ασπρόγυπα, έδωσε νέες ελπίδες στους επιστήμονες, τους εθελοντές και τους κατοίκους των περιοχών που μελετούν, παρακολουθούν και προστατεύουν το Νο1 απειλούμενο είδος πτηνού στην Ευρώπη που είδε ένα από τα οικοσυστήματά του, αυτό της Δαδιάς, να γίνεται στάχτη το προηγούμενο καλοκαίρι.

Ο Ασπροπάρης είναι το μικρότερο από τα τέσσερα είδη γυπών που απαντώνται στην Ελλάδα. Διακρίνεται λόγω του μικρότερου μεγέθους του, αλλά και χάρη στο λευκό φτέρωμά του, με μαύρα φτερά στις άκρες των φτερούγων του, το πορτοκαλί πρόσωπό του και από τη λευκή χαίτη σαν μαλλιά. Είναι μονογαμικός και φωλιάζει κάθε χρόνο στο ίδιο σημείο. Μόνο αν πεθάνει το ταίρι του βρίσκει άλλο και η αλήθεια είναι πως όχι εύκολα. Ο συγκεκριμένος Ασπροπάρης είναι περίπου 17 ετών.

Στον ελλαδικό χώρο, ο Ασπροπάρης συναντάται και με άλλες ονομασίες, όπως Αστραπάρης, Ασπρόγυπας, Λευκόγυπας, Μικρό Όρνιο, Μπατζουτιέρα, Σκανίτης, Κουκκάλογο (Ήπειρος), Καλιατζάρης (Θράκη), Τυροκόμος (Θεσσαλία, Κοζάνη). Ο γύπας είναι κορυφαίος θηρευτής και θεωρείται από τους καθαριστές τους δάσους. Η εξαφάνιση του γύπα, σημαίνει και άνοδο των μολυσματικών ασθενειών στο οικοσύστημα, καθώς οι γύπες τρέφονται με νεκρά ζώα. Ο Ασπροπάρης όμως κυνηγά και ζωντανά που τον κάνει ακόμα πιο σπάνιο είδος γύπα.

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τους γύπες, όπως και για όλα τα πτωματοφάγα είδη πουλιών, είναι τα δηλητηριασμένα δολώματα. Τρεις μήνες περίπου αφού γεννηθεί ο νεοσσός θα είναι σε θέση να εκτελέσει αρχικά δοκιμαστικές πτήσεις, ύστερα να πετάξει από τη φωλιά και τέλος να μεταναστεύσει. Υπάρχει, βέβαια, πολύ μεγάλη θνησιμότητα για τους νεαρούς του είδους, καθώς μόλις 1 στους 7 επιβιώνει. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι καθώς δεν έχουν την εμπειρία της μετανάστευσης, να επιλέξουν διαδρομή χωρίς πιθανότητες στάσης, πάνω από τη Μεσόγειο και να πνιγούν.

Πηγή: in.gr