«Μία περιοχή χωρίς μελισσοκομία είναι περιβαλλοντολογικά και γεωργικά καταδικασμένη», προειδοποιούν οι μελισσοκόμοι, τονίζοντας ότι η μείωση των μελισσών, οδηγεί σε κρίση τον κλάδο της μελισσοκομίας.

Το κόστος όμως της κρίσης δεν είναι μόνο οικονομικό και δεν αφορά μόνο τον μελισσοκόμο αλλά έχει αρνητικές συνέπειες στην οικολογική ισορροπία του πλανήτη  και στον άνθρωπο. Γι’ αυτό όπως επισημαίνει η Ομοσπονδία Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδας (ΟΜΣΕ) σε σχετική ανάρτησή της στα κοινωνικά δίκτυα, «ως μελισσοκόμοι που αγωνίζονται καθημερινά για την επιβίωση, ως οικογενειάρχες που αγωνιούν για το μέλλον των παιδιών τους και ως άνθρωποι που αγωνιούν για την αρνητική πορεία της φύσης, ζητάμε από κάθε αρμόδιο φορέα στην χώρα μας και στην ΕΕ, να υπάρξουν σειρά μέτρων προστασίας τόσο της φύσης όσο και της μελισσοκομίας».

Οι μέλισσες, έχει υπολογιστεί, πως αποτελούν πάνω από το 80% των επικονιαστών εντόμων του πλανήτη. Αυτό και μόνο καταδεικνύει πως οι μέλισσες είναι σημαντικότατες και σίγουρα απαραίτητες, για την παραγωγή των αγροτικών καλλιεργειών στην χώρα μας και σε όλο τον πλανήτη. Ειδικά όταν λάβει υπόψη του κανείς ότι οι μέλισσες επισκέπτονται πάνω από 300 είδη καλλιεργούμενων φυτών, αριθμός που αντιπροσωπεύει το 75% των καλλιεργειών.

Η μείωση των μελισσών, οδηγεί σε κρίση τον κλάδο της μελισσοκομίας

Η ανθική σταθερότητα

Για να τηρείται αυτός ο κανονισμός στη φύση οι μέλισσες έχουν ένα μηχανισμό που λέγεται ανθική σταθερότητα. Όπως εξηγεί η ΟΜΣΕ, η συλλέκτρια μέλισσα που επισκέπτεται για νέκταρ μουσμουλιά, θα συνεχίσει σχεδόν όλη την ημέρα με την ίδια ανθοφορία, θα επισκέπτεται δηλαδή μόνον άνθη μουσμουλιάς.

Ειδικότερα, εάν επισκεφθεί μια πορτοκαλιά θα επισκέπτεται όλη την ημέρα μόνον πορτοκαλιές, μία αμυγδαλιά θα επισκέπτεται μόνον αμυγδαλιές, αυτό ονομάζεται ανθική σταθερότητα. Αν η συλλέκτρια μέλισσα επισκεπτόταν την κουμαριά, κατόπιν τον κισσό και ύστερα το χαμομήλι, σε κανένα από αυτά τα φυτά δεν θα γινόταν επικονίαση. Κανένα δεν θα έβγαζε καρπό και σπόρια για να διαιωνίσει το είδος του, διότι οι γυρεόκοκκοι είναι διαφορετικοί σε διαφορετικά φυτά και δεν μπορεί να γίνει η επικονίαση τους.

Τα οφέλη

«Η μέλισσα είναι ένα έντομο που ήδη το έχουμε μελετήσει και το χρησιμοποιούμε, μπορούμε να το μεταφέρουμε σε μεγάλους αριθμούς και να επωφεληθούμε τόσο από την επικονιαστική του δραστηριότητα όσο και από τα πολύ ωφέλιμα προϊόντα που παράγει», επισημαίνουν οι μελισσοκόμοι.

Τα σημαντικότατα οφέλη που προκύπτουν από τη συμμετοχή της  μέλισσας στη διαδικασία της επικονίασης είναι:

• Η αναπαραγωγή, επιβίωση και εξέλιξη των φυτικών ειδών.
• Η βελτίωση ποιότητας και παραγωγής φρούτων, καρπών και σπόρων. (Εκεί όπου βοσκούν μελίσσια υπάρχει αύξηση κατά 30% στην καρπόδεση και συνεπώς και στην παραγωγή των προϊόντων).
• Η ποικιλότητα της αυτοφυούς βλάστησης.
• Η ισορροπία στη διατροφική αλυσίδα.
• Η διατήρηση της βιολογικής ισορροπίας.

Οι δυσκολίες

Υπάρχουν και αρκετές δυσκολίες «διότι οι παράγοντες που επηρεάζουν αρνητικά την επικονίαση και μειώνουν τη βιοποικιλότητα των μελισσών είναι πολλοί», εξηγούν οι μελισσοκόμοι:

• Η έντονη κλιματική αστάθεια, όπως βροχοπτώσεις, ισχυροί άνεμοι και χαμηλές θερμοκρασίες την άνοιξη (εποχή της έντονης ανθοφορίας), αλλά και η ξηρασία και η συνεχώς αυξανόμενη θερμοκρασία, ταλαιπωρούν τις μέλισσες.
• Το επιβαρυμένο περιβάλλον γενικά (π.χ. κύματα κεραιών   κινητής τηλεφωνίας, ανεμογεννήτριες).
• Η εντατική χρήση της αγροτικής γης.
• Η επέκταση των μονοκαλλιεργειών, που προωθεί η βιομηχανική γεωργία.
• Οι πολύ γρήγορες αλλαγές στη δομή της γης.
• Η υπερβολική, μη ελεγχόμενη βόσκηση.
• Η καταστροφή των δασών.
• Οι ανθρώπινες παρεμβάσεις με την αυξανόμενη οικιστική δραστηριότητα.
• Η αυξανόμενη, υπερβολική και μη ορθή χρήση, φυτοπροστατευτικών προϊόντων και λιπασμάτων, που έχουν την ιδιότητα να κυκλοφορούν σε όλα τα μέρη του φυτού.

«Παρόλο που είναι πάρα πολύ δύσκολο να υπολογιστεί το οικονομικό όφελος που προκύπτει από τη συμβολή της μέλισσας στην επικονίαση, στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει μετρηθεί, ότι η οικονομική συμβολή των εντόμων και κυρίως της μέλισσας, μέσω της επικονίασης φθάνει περίπου στα 153 δισ. ευρώ ετησίως!», τονίζουν οι μελισσοκόμοι

Τα παραπάνω σημεία έχουν σαν αποτέλεσμα τη μείωση των μελισσών. Αυτό οδηγεί σε κρίση τον κλάδο της μελισσοκομίας. Το κόστος της κρίσης δεν είναι μόνο οικονομικό και δεν αφορά μόνο τον μελισσοκόμο αλλά έχει αρνητικές συνέπειες στην οικολογική ισορροπία του πλανήτη  και στον άνθρωπο.

«Ως μελισσοκόμοι που αγωνίζονται καθημερινά για την επιβίωση, ως οικογενειάρχες που αγωνιούν για το μέλλον των παιδιών τους και ως άνθρωποι που αγωνιούν για την αρνητική πορεία της φύσης, ζητάμε από κάθε αρμόδιο φορέα στην χώρα μας και στην ΕΕ, να υπάρξουν σειρά μέτρων προστασίας τόσο της φύσης όσο και της μελισσοκομίας. Διότι μία περιοχή χωρίς μελισσοκομία είναι περιβαλλοντολογικά και γεωργικά καταδικασμένη», επισημαίνουν.