Με αφορμή το θάνατό σου…
Με βαθύ πόνο και αγανάκτηση αφιερώνουμε, παιδί μου, στη μνήμη σου ένα τραγούδι — μοιρολόι.
Γιατί σε καταδίκασε άδικα σε θάνατο η επιπόλαιη και ασύνετη συμπεριφορά, μαζί ίσως και με άλλες αιτίες, του περίγυρού σου.
Και γιατί σε κυνηγούσε η ξέφρενη υποκουλτούρα.
Γιατί δεν είχες το περισσό θάρρος να πάρεις φραγγέλιο και να διώξεις απ΄το ναό της ψυχής όσους σου τη λήστευαν.
Γιατί δεν είχες και το θάρρος ίσως να απευθυνθείς στους ανωτέρους σου να σου συμπαρασταθούν.
Ή γιατί δεν είχες την πίστη, αγόρι μου, σ΄Εκείνον που Τον χλεύαζαν κι Αυτόν οι περί Αυτόν, γιατί δεν Τον καταλάβαιναν.
Γιατί ήταν σκληρές ψυχές.
Τυφλωμένα μυαλά και με πωρωμένη συνείδηση.
Εγωιστές και υποκριτές.
Περιφρονητές του Θεού και της αληθινής αγάπης που ξέρει να σέβεται το συνάνθρωπό τους, όπως και όποιος κι αν είναι.
Γιατί Τον φθονούσαν και γιατί τους ερέθιζε η αρετή.
Και ναι μεν ο Χριστός τα υπέμεινε για σένα και τον καθένα μας αυτά, Ευάγγελε, κι όταν ήρθε η ώρα που Εκείνος έκρινε βρυχήθηκε σαν το λιοντάρι και με την Ανάστασή Του έκανε τους σταυρωτές Του να τρέμουν και να το βάζουν στα πόδια.
Κι εσύ, αγόρι μου, αν Τον είχες αναζητήσει σ’ έναν πνευματικό, σε μια καλή ομάδα παιδιών απ’ αυτά που σπουδάζουν στην αρετή και στην αγαθή συνείδηση, θα είχες προλάβει την παράδοση των όπλων σου.
Μακάρι ο Κύριος και Θεός μας στην παντοδυναμία Του ν’ αρπάξει την ψυχή σου από τα δόντια του αντιδίκου Σατάν, που αρέσκεται να εκμεταλλεύεται ψυχές τέτοιες, βυθισμένες στα ατέλειωτα γιατί…, την ανασφάλεια και την απόγνωση.
Όσο για τους σταυρωτές σου, αν τους έχει μείνει συνείδηση, ας τα βρούνε τώρα μ’ αυτήν και την κρίση του Θεού.
—
Ταυτόχρονα, σήμερα που το χέρι τρέμει να γράψει αυτό το αφιέρωμα, καταθέτουμε για τη μνήμη σου και ορισμένες σκέψεις.
Επιμένουμε ως εκπαιδευτικός να μπουν τα υγιή Θρησκευτικά στα Ελληνικά σχολεία, απ’ τα οποία λείπει η ανθρωπιστική παιδεία.
Και η Χριστοκεντρική παιδεία.
Δεν μπορεί ο κάθε υπουργός και πρωθυπουργός να μιλάει για μοντέρνα συστήματα παιδαγωγικά, όταν βλέπουμε ότι από τότε που αυτά μπήκαν στην Εκπαίδευση, για να εκτοπίσουν την Ορθόδοξη παιδεία, τα παιδιά μας πάνε απ’ το κακό στο χειρότερο.
Κατά διαόλου.
Ως εκπαιδευτικός βίωσα μαζί με όλους τους συναδέλφους – αγνοώ σε ποιο βαθμό ο καθένας – το δυσεπίλυτο αυτό πρόβλημα.
Και επειδή είμαι και γονιός, έζησα και από τη σκοπιά αυτή πόσο ανάγωγοι μαθητές επιδρούν καταλυτικά στη διασάλευση της προσωπικότητας των παιδιών – θυμάτων της ενδοσχολικής βίας.
Τα κάνουν να νιώθουν μειωμένα.
Να καταντούν εσωστρεφή.
Να έχουν φοβία μήπως συναντήσουν τους βιαστές τους.
Να έχει η βία επιπτώσεις στη μάθηση και επίδοσή τους.
Να θεωρούν το σχολείο ανεπιθύμητο ή και μισητό τόπο.
Να ζηλεύουν παράφορα τους δυνάστες τους ή ορισμένα τελικά να πέφτουν στο επίπεδό τους.
Να προσφεύγουν στους γονείς τους, οι οποίοι απελπισμένοι να ζητούν βοήθεια από το σχολείο.
Να καταντούν σε παιδοψυχολόγους.
Να νιώθουν από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους ανίσχυρα να την ονειρευτούν και να την αντιμετωπίσουν.
Και προπαντός αδύναμα να σταθούν στα πόδια τους.
Με αυτοπεποίθηση.
Γιατί τους λείπει η αυτοεκτίμηση.
Αγαπητοί γονείς, εξ αιτίας της ενδοσχολικής βίας θα πρέπει να παντρέψετε τα παιδιά σας, όσοι εμπίπτετε στην περίπτωση, με έναν ψυχολόγο, αν και πάλι μπορεί να αμφιβάλλει κανείς ότι θα μπορέσετε να τα βοηθήσετε να αντιμετωπίσουν τέτοια μαθητόπαιδα, των οποίων δυστυχώς οι γονείς ή απουσιάζουν απ’ την αγωγή τους ή έχουν παραιτηθεί απ’ αυτήν και σηκώνουν και οι ίδιοι τα χέρια ή δίνουν θάρρος στα παιδιά τους ότι έτσι μονάχα θα πετύχουν στη ζωή: να είναι δυνάστες των αδυνάτων.
Λυπάμαι που η παιδεία πέφτει στα χέρια κυβέρνησης που ομολογεί ότι δεν την ενδιαφέρει ο Θεός.
Λυπάμαι που οι Έλληνες πολίτες νομιμοποιούμε – αν πράγματι είναι έτσι – το “είμαι άθεος” του κ. Πρωθυπουργού.
Λυπάμαι, γιατί από σήμερα με το θάνατο του Βαγγέλη η πατρίδα μας καλείται να ομολογήσει ότι κάνει τραγικό λάθος να σβήσει το Θεό απ’ τη συνείδηση των παιδιών της ανεχόμενη μια τέτοια διακήρυξη.
Και λυπάμαι, αν τα νιάτα μας, που δεν υπέκυψαν σ’ αυτό το πνεύμα, μείνουν με σταυρωμένα χέρια μπροστά σ’ αυτή την αποθράσυνση ορισμένων κουλτουριάρηδων, που διετέλεσαν ίσως και υπουργοί Παιδείας στο παρελθόν και άλλων παιδαγωγών να βρίσκουν καύχημα την αθεΐα, χωρίς να υπολογίσουν τι στοιχίζει πρώτα στους ίδιους και μετά στα παιδιά και την πατρίδα μας.
Λυπάμαι…
Λυπάμαι βαθύτατα.
Ζιώγα Κατερίνα
εκπαιδευτικός
- Προηγούμενο Διαμαντόπουλος,βουλευτής Καστοριάς: Θέλω ΙΧ, στέγη και τροφή ως βουλευτής – Δεν μετέχω σε αρχηγικό κόμμα, δεν εκτελώ προσωπικές εντολές κανενός
- Επόμενο Συλλυπητήριο μήνυμα του Περιφερειάρχη Δυτικής Μακεδονίας Θεόδωρου Καρυπίδη