Αυτό το άρθρο το γράφω με αφορμή μία κουβέντα που κάναμε με τον γιο του φίλου μου Πέτρου Ανδρεάδη τον Αβραάμ και ήταν σχετικά με την φημολογία που έχει να κάνει με το κρητικό ζήτημα. Πιο αναλυτικά θέλω να αναφερθώ στη φημολογία που διαχέεται στο διαδίκτυο για την τάχα απόσχιση της Κρήτης από την Ελλάδα και αν οι Κρητικοί επιθυμούν να παραμείνει το νησί στην επικράτεια της χώρας ή όχι.

Πρέπει να πούμε ότι η Κρήτη ενσωματώθηκε στην Ελλάδα με διεθνείς συνθήκες και από τις οποίες ρυθμίστηκε κατά τρόπο απόλυτο και οριστικό το κρητικό ζήτημα. Το λεγόμενο σύμφωνο του Λονδίνου που υπογράφτηκε τον Μάη του 1913 επισφραγίστηκε στο τέλος του Α΄ βαλκανικού πολέμου. Από τη μία ήταν η ηττημένη οθωμανική αυτοκρατορία και από την άλλη οι νικήτριες χώρες Ελλάδα, Σερβία, Μαυροβούνιο, Βουλγαρία…

Ο σουλτάνος παραιτήθηκε από κάθε δικαίωμα επικυριαρχίας στην Κρήτη η οποία παραχωρήθηκε στις νικήτριες δυνάμεις. Εννοείται ότι κρίσιμο ρόλο όπως πάντα παίξαν οι κυβερνήσεις των μεγάλων ευρωπαϊκών κρατών Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία, και Ρωσία και τους αναγνωρίστηκε το δικαίωμα να αποφασίζουν για την Αλβανία και για όλα τα νησιά του Αιγαίου πλην της  Κρήτης.

Πριν την επικύρωση της συνθήκης του Λονδίνου ξέσπασε ο Β΄ βαλκανικός πόλεμος. Αμέσως με τη συνθήκη του Βουκουρεστίου τον Αύγουστο του 1913 που υπογράφτηκε ανάμεσα στην ηττημένη Βουλγαρία και τις νικήτριες Ελλάδα, Σερβία, Ρουμανία καθορίστηκαν τα νέα σύνορα. Η Βουλγαρία παραιτήθηκε από κάθε αξίωση για την Κρήτη. Ενώ η Σερβία και το  Μαυροβούνιο με βάση τη συνθήκη του Λονδίνου ακολούθησαν τις οδηγίες της πρεσβευτικής διάσκεψης των μεγάλων δυνάμεων που όριζε ότι κάθε  σύμμαχος χώρα θα μπορούσε να συνάψει οριστική διμερή συνθήκη με την οθωμανική αυτοκρατορία στην οποία να ρυθμίζονται λεπτομερώς τα επιμέρους διμερή θέματα.

Η συνθήκη των Αθηνών το Νοέμβριο του 1913 επικύρωσε τη συμφωνία του Λονδίνου που βάσει αυτής εξέλιπε κάθε ίχνος τουρκικής επικυριαρχίας στην Κρήτη.  Η οριστική προσάρτηση της Κρήτης στην Ελλάδα έγινε ένα μήνα μετά την πρώτη Δεκέμβρη του 1913. Έτσι η οριστική ένωση με την Ελλάδα δεν είναι ένωση με ημερομηνία λήξης ούτε υπόκειται σε οποιαδήποτε ενδεχόμενο επανεξέτασης σε 100 ή 200 ή 1.000 χρόνια…