Παρά την μακρόβια εφαρμογή του συστήματος φωτοεπισήμανσης, πολλοί οδηγούν έχουν αρκετές απορίες σχετικά με το καθεστώς λειτουργίας του, ενώ δεν είναι λίγοι όσοι αγνοούν ότι κατά κανόνα οι κάμερες δείχνουν ένα είδος… ανοχής στην παραβίαση του ορίου ταχύτητας.

Αυτή η απόκλιση είναι ίση με το 10% επί του ορίου ταχύτητας συν 3 χλμ. Για παράδειγμα αν το όριο ταχύτητας είναι 100 χλμ./ώρα, ο οδηγός καταγγέλλεται εφόσον κινείται με 114 χλμ./ώρα.

Αντίστοιχα, εκεί που το όριο είναι 80 χλμ./ώρα, ο οδηγός θα τιμωρείται εφόσον έχει αναπτύξει ταχύτητα ίση ή μεγαλύτερη των 92 χλμ./ώρα.

Ένας από τους βασικούς λόγους που υπάρχει η συγκεκριμένη ανοχή είναι προκειμένου να δοθεί… ένα περιθώριο λάθους στους οδηγούς, ώστε οι τελευταίοι να μην έχουν «καρφωμένα» τα μάτια τους στο καντράν, κάτι που αυξάνει τις πιθανότητες πρόκλησης ενός ατυχήματος.

Παράλληλα, στα τμήματα του δρόμου όπου οι οδηγοί καταγράφονται με σταθερό ραντάρ, θα πρέπει να υπάρχει προειδοποιητική πινακίδα, καθώς και πινακίδα αναγραφής του ορίου ταχύτητας.

Σημειώνεται ότι στη χώρα μας έχουν τοποθετηθεί εκατοντάδες σταθερές φωτογραφικές συσκευές ελέγχου ταχύτητας, στο πλαίσιο μιας προσπάθειας εκ μέρους των ελληνικών αρχών για καλύτερη αστυνόμευση των δρόμων.

Σύμφωνα, όμως, με το αποκλειστικό ρεπορτάζ του carandmotor, πολλές από τις σταθερές κάμερες που βρίσκονται σε κεντρικούς οδικούς άξονες του λεκανοπεδίου της Αττικής είναι… παροπλισμένες, με αποτέλεσμα να μετατραπούν σε μεταλλικά σκιάχτρα.